Πού είναι το συμπαγές μέτωπο;

Το κύριο άρθρο της “Π” γράφει για το συμπαγές μέτωπο για την επόμενη μέρα των πυρκαγιών που δεν υπάρχει.

Η επόμενη μέρα των πυρκαγιών στην Αχαΐα βρίσκει κυβερνητικό κλιμάκιο σε Πάτρα και Αιγιάλεια με στόχο να εξεταστούν όλες οι διαδρομές συνδρομής στους πληγέντες, αλλά και πρόληψης των συνεπειών που θα προκαλέσει η οικολογική καταστροφή.
Αντίθετα, η επόμενη μέρα δεν βρίσκει ενωμένους και συντονισμένους τους τοπικούς φορείς ώστε μέσα από ένα κοινό μέτωπο να διεκδικήσουν τα δέοντα για τις πολίτες που έχασαν την περιουσία τους αλλά και για την ανάπτυξη των έργων που θα προλάβουν πλημμύρες και άλλα φαινόμενα. Μέσα από διαφορετικές ανακοινώσεις, βουλευτές, δήμαρχοι και άλλοι φορείς καταθέτουν τις απόψεις τους και ασκούν κριτική, χωρίς όμως να κάνουν βήμα για τη μεταξύ τους συνεννόηση και συνεργασία.
Δεν μας εκπλήσσει η συγκεκριμένη τακτική. Μάλλον το αντίθετο θα μας εξέπληττε. Κι αυτή είναι μία γάγγραινα που τρώει σιγά – σιγά κάθε προσπάθεια που γίνεται για την ανάπτυξη και την πρόοδο της περιοχής.
Αν οι φορείς λειτουργούσαν σε πλαίσιο συνεννόησης χθες, ενόψει της σημερινής επίσκεψης του κυβερνητικού κλιμακίου, όφειλαν χθες να έχουν συσκεφθεί, ώστε σήμερα να καταθέσουν συγκεκριμένες προτάσεις που είναι ομόφωνος καρπός των τοπικών μας παραγόντων.
Κάπως έτσι θα μπορούσαν πλέον να μας πάρει στα σοβαρά και η κεντρική διοίκηση, η οποία έχει δείξει ότι ενδιαφέρεται για τον τόπο μας. Αλλά ακόμα κι αν αυτό δεν ίσχυε, ένα συμπαγές τοπικό μέτωπο σίγουρα θα το επέβαλλε.
Αυτό θέλουν και απαιτούν οι πολίτες. Η μιζέρια και η γκρίνια δεν λύνει προβλήματα. Αντίθετα τα μεγεθύνει και τα αυξάνει εις βάρος πάντα αυτών για τους οποίους υποτίθεται ότι πασχίζει όλο το σύστημα.
Η Αχαΐα γλύτωσε τα χειρότερα, αλλά οι πληγές της θέλουν θεραπεία και αυτή οφείλουν να τη διεκδικήσουν από κοινού άμεσα οι αιρετοί της περιοχής.