Προοδευτική διακυβέρνηση…
Του Διονύση Γράψα, Ιστορικός και εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Είναι αλήθεια απορίας άξιο γιατί ακόμα και στην κορύφωση της προεκλογικής περιόδου σε εθνικό επίπεδο, οι κρυφές ματιές, οι ψίθυροι και τα «πηγαδάκια» έχουν στραμμένα το βλέμμα στον Οκτώβρη. Και ειδικότερα στη Μαιζώνος που κάποιοι επιμένουν πως πρέπει να αλλάξει ένοικο. Αυτό ενδόμυχα ίσως να υποδηλώνει πως ο Νεκτάριος Φαρμάκης σε πρώτο πλάνο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε δεύτερο, θα συνεχίσουν να βρίσκονται σε θέση «οδηγού». Και για την επόμενη περίοδο.
Από την άλλη όλη αυτή η αγωνία για να μάθουμε τον βασικό αντίπαλο του Πελετίδη, πιθανόν να σηματοδοτεί το γεγονός πως ευρύτερες κοινωνικές ομάδες συσχετίζουν την παραμονή του ΚΚΕ στη δημοτική αρχή με τη στασιμότητα και την έλλειψη οραματικού πλάνου για την Πάτρα, του κοινού μας μέλλοντος. Ωραία όλα αυτά. Αντιπρόταση όμως υπάρχει; Και στα δεξιά αλλά και στα λεγόμενα «κεντροαριστερά» του πολιτικού φάσματος στην πόλη, το μόνο που αντικρίζει κανείς είναι μια αέναη περιδίνηση. Προσώπων, προθέσεων και πολιτικών επιδιώξεων.
Κάνοντας φυσικά τον Κώστα Πελετίδη να νιώθει πιο άνετος ενόψει της μάχης του Οκτωβρίου. Και αυτό γιατί ένας πιθανός κατακερματισμός στον λεγόμενο προοδευτικό χώρο, θα ανοίξει νέες «πληγές» σε μια πορεία χωρίς επιστροφή, ετούτη τη φορά. Καθιστώντας έναν υποψήφιο από τη συντηρητική παράταξη, πιο δελεαστικό ενδεχομένως, αναβιώνοντας το εγχείρημα του Ευάγγελου Φλωράτου. Που ήταν μεν συγκυριακό, αλλά απολύτως πετυχημένο σαν πρότζεκτ. Σε κάθε περίπτωση, όμως, μοιάζει απίθανο να απειλήσει τον τωρινό δήμαρχο.
Τα παραπάνω αποτελούν και χαρακτηριστική ένδειξη της παρακμής που μπορούν να προκαλέσουν τα κομματικά χρίσματα στις τοπικές υποψηφιότητες. Κάτι το οποίο ο Μητσοτάκης είχε αντιληφθεί από νωρίς και ήδη το 2019, το κόμμα του δεν έδωσε προφανή στήριξη σε κανένα υποψήφιο, πλην των μεγάλων αστικών κέντρων. Αλλωστε και στην Πάτρα, μια εξόχως κομματική παράταξη βρίσκεται στην εξουσία, κυρίως ελλείψει εναλλακτικής και όχι επειδή ενθουσιάζει με το έργο της.
Τα προβλήµατα της Πάτρας είναι εδώ ενώπιον όλων και δεν φαίνεται να έχουν λυθεί ούτε με επαναστατική ρητορεία, ούτε με απαξίωση των πολιτικών αντιπάλων και δαιμονοποίηση της κεντρικής κυβέρνησης.Και φυσικά δεν πρόκειται να λυθούν ούτε με την ανακύκλωση προσώπων, στερημένων από έμπνευση και διάθεση για προσφορά στα κοινά. Που απλώς μελετούν προσεκτικά κάθε πολιτική τους κίνηση, χωρίς πρόσημο, χωρίς ατζέντα, αγνοώντας τις ανάγκες της κοινωνίας και συντηρώντας τις ίδιες κατεστημένες νοοτροπίες και εκείνα τα πρόθυμα πρόσωπα, που «καίγονται» να τις υπηρετήσουν.
Ολοι οι διαµένοντες στην προοδευτική «πολυκατοικία» της Πάτρας οφείλουν να συνειδητοποιήσουν πως ο εγωισμός της μονιμότητας είναι μια βαθύτατα συντηρητική στάση ζωής. Δεν μπορούν να καμώνονται τους παρόντες, όταν είναι συνειδητά εκκωφαντικά απόντες. Με αυτόν τον τρόπο, θα είναι οι κύριοι υπαίτιοι που ο πατραϊκός λαός θα αναζητήσει, κάποια στιγμή, τον δικό του Αχιλλέα Μπέο.
Αν θεωρούν πως αυτό θα πρέπει να είναι το σκηνικό μετά τον απερχόμενο Πελετίδη, με γεια τους με χαρά τους.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
