Διονύσης Γράψας

Το 2023 πλησιάζει και μέσα του κρύβει εκείνες τις πολιτικές εξελίξεις που θα καθορίσουν την πορεία της χώρας για τα επόμενα χρόνια.

Το 2023 είναι εκλογικό έτος με μεγάλη πιθανότητα οι αναμετρήσεις που θα διεξαχθούν τους επόμενους μήνες, να είναι απανωτές και με όχι σαφώς αναγνώσιμο αποτέλεσμα.

Αυτά όμως θα τα δείξει η κάλπη.

Και πριν την κάλπη, εκείνο που πρέπει να καταστεί σαφές προς τους πολίτες είναι το «αφήγημα» των κομμάτων και ιδιαιτέρως εκείνων που θεωρούν πως ανήκουν στον προοδευτικό χώρο.

Σε αυτήν την περίπτωση εντάσσονται ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ – ίσως και το Μερα 25 – που φαίνεται να πρωταγωνιστούν σε ένα πολιτικό μυθιστόρημα που ακόμα δεν έχει αρχίσει. Το φλερτ όμως είναι εμφανές, ιδιαίτερα από την στιγμή που μετά την υπόθεση του Predator ανάμεσα σε Μαξίμου και Χαριλάου Τρικούπη έχει δημιουργηθεί ένα αγεφύρωτο χάσμα.

Είναι όμως αυτό επαρκές για να συγκλίνουν δύο πολιτικοί χώροι που μέχρι πρότινος -αλλά και σε πολλές περιπτώσεις ακόμα- πολεμήθηκαν μεταξύ τους λυσσαλέα;

Οι συνθήκες είναι ικανές, αλλά σίγουρα όχι επαρκείς.

Από την μεριά του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει μια διάχυτη αισιοδοξία πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να νικηθεί, αλλά ο κυβερνητικός συνεργάτης δεν μπορεί να ευρεθεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις «Καμμένου». Κάτι τέτοιο θα συνιστά συμμαχία, αλλά αυτή μόνο προοδευτική δεν θα την λέει κανείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ξανακάνει το λάθος να «απολογείται» για τους «συνοδηγούς» του στην εξουσία.

Από την μεριά του ΠΑΣΟΚ, ουδείς ορκίζεται πόσο το πάλαι ποτέ κραταιό κίνημα έχει αποβάλλει τον «κυβερνητισμό» που διατηρούσε μέσα του, ή θα προτιμήσει να κατευθυνθεί προς μια απρόθυμη κυβερνητική συμμαχία με εκείνους που τους θεωρεί μέχρι τώρα αξιακούς και πολιτικούς αντιπάλους, που του σφετερίστηκαν την πολιτική του πελατεία.

Σκέψεις που βασανίζουν τα κομματικά επιτελεία και ερωτηματικά τα οποία οι ιθύνοντες ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, ίσως κληθούν να τα απαντήσουν μέσα σε ένα βράδυ, εάν η λαϊκή ετυμηγορία το απαιτήσει.

Αλλιώς θα μιλάμε για «κυβέρνηση των ηττημένων», που θα κάνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μιλάει για νόθευση της βούλησης της κοινής γνώμης.
Αναμφίβολα εκείνο που πρέπει να γίνει, εάν τα πράγματα οδηγηθούν σε ένα κυβερνητικό «προοδευτικό τόξο», είναι η προγραμματική σύγκλιση μεταξύ των δύο χώρων και όχι οι μοιρασιές σε τιμάρια εξουσίας όπως έγινε στην περίπτωση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ το 2012 αλλά και ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ το 2015.

Η χώρα σήμερα αναζητά απαντήσεις στην αξιακή κρίση που περνάει σε όλους τους τομείς τη δημόσιας ζωής. Την δικαιοσύνη, την πολιτική, το ήθος των δημοσίων προσώπων και των κρατικών λειτουργών.

Η προοδευτική διακυβέρνηση δεν μπορεί να είναι όμως μια απλή ανακατανομή δυνάμεων. Οφείλει να έχει πρόγραμμα, στόχευση και συγκεκριμένο πλάνο.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News