Συναγερμός, δημότες
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Η δημοτική αρχή καλεί σε συναγερμό τους δημότες των Πατρέων. Δεν εγκρίθηκε το αίτημα να χρηματοδοτηθεί η υπόγεια διέλευση της σιδηροδρομικής γραμμής στο τελικό της τμήμα. Η απόρριψη δεν είναι οριστική. Αφορά το τρέχον πακέτο προτεραιοτήτων της ΕΕ σε σχέση με τα εγχώρια δίκτυα. Αλλά δεν έχουμε κανένα εχέγγυο για εξασφάλιση έγκρισης στο μεσοπρόθεσμο μέλλον. Εχουμε στα χέρια μας τη συναίνεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά η συναίνεση από μόνη της, ακόμα και αν συνοδευθεί από ισχυρή πίεση, δεν φέρνει λεφτά. Τα λεφτά τα φέρνει η τεκμηρίωση της σκοπιμότητας του έργου.
Οι Βρυξέλες προφανώς και εγκρίνουν την επέκταση της γραμμής μέχρι το νέο λιμάνι, άλλωστε αυτή ήταν και η βάση της χρηματοδότησης του συνολικού εκσυγχρονισμού του δικτύου. Η υπογειοποίηση σε όλη αυτή την έκταση- από Ρίο μέχρι Πάτρα- είναι ο κόμπος. Καλά καλά δεν έχουμε πάρει έγκριση ούτε για το τμήμα από Αγιο Διονύσιο μέχρι Αγιο Ανδρέα, ούτε βέβαια για το τμήμα από Ρίο μέχρι Αγιο Διονύσιο. Η ελληνική πολιτεία πρέπει να αποδείξει ότι αξίζει τον κόπο να διατεθούν κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια για να προστατευθεί ο οικιστικός ιστός και η πρόσοψη του πολεοδομικού συγκροτήματος των Πατρών. Ο Δήμος επικαλείται συναφές προηγούμενο: Εγκρίθηκαν ανάλογα κονδύλια για την περιοχή των Σεπολίων, ας πούμε. Μένει να αποδείξουμε ότι ο εκτόπισμά μας, σε σχέση με τον πληθυσμό που θα εξυπηρετείται σε ημερήσια βάση από τον νέο σιδηρόδρομο, έχει μεγαλύτερο ειδικό βάρος.
Ένα πρόσθετο κλειδί στην ιστορία αυτή είναι η εμπορική σκοπιμότητα της επέκτασης του νέου τρένου μέχρι το νέο λιμάνι. Ναι μεν είναι ουσιώδης όρος για την ολοκλήρωση του διευρωπαϊκού δικτύου, αλλά δεν είναι και επείγων όρος, στο μέτρο που η εμπορευματική κίνηση στο νέο λιμάνι της Πάτρας δεν είναι ζωηρή, για διάφορους λόγους που ξεπερνούν την εμβέλεια της παρεμβατικής μας- ως πόλεως- δυνατότητας. Συνεπώς το νέο τρένο μπορεί να φτάσει μέχρι τον Αγιο Διονύση, λίγο υπέργεια, λίγο υπόγεια, όπου το σημερινό εμπορικό λιμάνι, και κατά ορισμένους ούτε καν ως εκεί, αλλά μέχρι το Ρίο, για το οποίο είναι εγκεκριμένη η χρηματοδότηση.
Ωμά μιλώντας, όλα αυτά τα χρόνια δουλεύαμε ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί τους πολίτες, όσους τουλάχιστον ενδιαφέρονται γι’ αυτά. Η πολιτεία, και οι κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν τη σκυτάλη, όπως και οι εκατέρωθεν βασιλικότεροι υποστηρικτές, μιλούσαν για μια εγκεκριμένη υπογειοποίηση, αλλά με την έννοια της πολιτικής βούλησης- της καλής ψυχής, σαν να λέμε- εν γνώσει τους ότι καθένας είχε πολύ μέλλον μπροστά του μέχρι να του σκάσει ο μουντζούρης της άρνησης των Βρυξελών. Και η αυτοδιοίκηση μπορούσε να παίζει το χαρτί της καρπισμένης αγωνιστικότητας, ενώ ήξερε ότι τα λεφτά δεν είχαν εγκριθεί. Κάτι που διαπιστώνεται κάθε φορά που παίρνουν τον λόγο οι Βρυξέλες, και το σκεπάζουμε με μερικές στρώσεις τοπικών συναγερμών βραχείας διαρκείας και μηδαμινών συνεπειών, σε συνδυασμό με νέες στρώσεις κυβερνητικών διαβεβαιώσεων.
Προβάλλει ως βέβαιο το γεγονός ότι η πόλη θα τεθεί ενώπιον σεναρίων: Να μη μπει το τρένο στην Πάτρα. Να μπει με πολύ εντοπισμένες υπογειοποιήσεις. Να μπει εντελώς υπέργειο ή επίγειο (κάποιοι πρότειναν και εναέριο, πάνω από τα κεφάλια μας, πάνω σε γέφυρα). Αλλά μην ανησυχείτε: Όλα αυτά πιθανότατα θα μείνουν ανοιχτά για καμιά τετραετία ακόμα, αν όχι και περισσότερο. Ενδιάμεσα θα κάνουμε τον συναγερμό μας και θα γυρίσουμε πλευρό. Ηδη αν διαβάσετε την ανακοίνωση Πελετίδη, πάντως, ο Δήμος δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι η υπογειοποίηση από Ρίο μέχρι Κανελλοπούλου μόνο συνθηματικά παλεύεται. Και ελπίζει να διασώσει το τμήμα Κανελλοπούλου- Αγιος Ανδρέας. Παραλλήλως επιτίθεται στους άλλους πολιτικούς εταίρους της περιοχής, για να χτυπήσει με έναν σμπάρο δύο τρυγόνια. Δύο βαγόνια όχι ακόμα, αργούν αυτά.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
