Τατόι: Η ιστορία της θερινής κατοικίας της βασιλικής οικογένειας
Ανάκτορα στο Τατόι: Η ιστορία της θερινής κατοικίας της βασιλικής οικογένειας.
Ποιος παρότρυνε τον Βασιλιά Γεώργιο τον Α’ να πάρει την έκταση και πώς ένα διώροφο σπίτι, έγινε παλάτι – Πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Ανάκτορα στο Τατόι. Στους πρόποδες της Πάρνηθας, σε μια έκταση 20.000 στρεμμάτων, ξεκίνησε το 1871 οπότε και αγοράστηκε το κτήμα, η ιστορία των θερινών κατοικιών της τέως βασιλικής οικογένειας στο Τατόι. Ήταν όταν ο Ερνέστος Τσίλλερ, ο αρχιτέκτονας που γέμισε την Αθήνα «διαμάντια», παρότρυνε τον Βασιλιά Γεώργιο τον Α’ να αγοράσει την έκταση με τον δεύτερο να θέλει ένα ησυχαστήριο για τους καλοκαιρινούς μήνες. Με τα χρόνια, η μικρή διώροφη κατοικία που είχε κατασκευαστεί αρχικά εκεί, εξελίχθηκε στα θερινά ανάκτορα της οικογένειας.
Αν και αρχικά ο Βασιλιάς Γεώργιος δεν είχε στα σχέδιά του τη δημιουργία ενός ακόμη παλατιού, τελικά οι αυξημένες απαιτήσεις της οικογένειας και των μελών που ήθελαν να παραθερίζουν στο Τατόι το καλοκαίρι, οδήγησαν στη δημιουργία, σταδιακά, κι άλλων κτηριακών εγκαταστάσεων.
Εν τέλει, το 1874 είχε περατωθεί η πρώτη μικρή κατοικία και λίγα χρόνια αργότερα, το 1884 ξεκίνησε η κατασκευή του νέου ανακτόρου που είχε έκταση 1.100 τετραγωνικά μέτρα. Έκτοτε προστέθηκαν η εντυπωσιακή κατοικία που ήταν το κύριο κτίσμα και άλλα κτήρια χρηστικής σημασίας, κυρίως για το προσωπικό και τις άλλες εργασίες που απαιτούνταν να γίνονται για την καθημερινότητα στο ανάκτορο.
Στην έπαυλη που αποτελούσε την θερινή κατοικία της βασιλικής κατοικίας από τον Μάιο έως και τα μέσα φθινοπώρου. Ωστόσο, τη χρονιά 1909-1910, η βασιλική οικογένεια έμεινε εκεί και τον χειμώνα ενώ μετά τη δολοφονία του Γεωργίου Α’ το 1913, η βασίλισσα Όλγα διέμεινε για ένα διάστημα στην έπαυλη καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Η κεντρική έπαυλη τα επόμενα χρόνια και με επιθυμία του Γεωργίου Β’ άρχισε να εκσυγχρονίζεται και να αποκτά πιο πολύτελή μορφή. Χαρακτηριστικό είναι ότι απέκτησε λουτρά και κεντρική θέρμανση αλλά παράλληλα υπέστη αλλαγές και εξωτερική στην όψη της. Παράλληλα, το πρώτο διώροφο οίκημα που ήταν και η πρώτη κατασκευή που είχε γίνει στο κτήμα, καταστράφηκε από μεγάλη πυρκαγιά το 1916 και έμεινε γνωστό ως το «καμένο σπίτι».
Καθώς είχαν αυξηθεί οι ανάγκες της βασιλικής οικογένειας που ήθελε να διαμένει στην έπαυλη και κάποιους χειμώνες, κατασκευάστηκαν, όπως είπαμε και άλλες υποδομές, υποστηρικτικές της κεντρικής έπαυλης και βρίσκονταν διάσπαρτες στην έκταση των 20.000 στρεμμάτων στο Τατόι. Βασικό κτήριο ήταν μεταξύ άλλων τα μαγειρεία τα οποία υπάρχουν έως σήμερα σε κάποια μορφή και κατασκευάστηκαν το 1839.
Στην ίδια θέση υπήρξαν και νωρίτερα κάποια υποτυπώδη μαγειρεία τα οποία τελικά εκσυγχρονίστηκαν και αναβαθμίστηκαν. Δίπλα ακριβώς κατασκευάστηκε επίσης αντιαεροπορικό καταφύγιο, το οποίο μάλιστα χρησιμοποιήθηκε από τους εργαζόμενους στο κτήμα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αρκετά νωρίς κατασκευάστηκε και το κτήριο προσωπικού, ακόμη δηλαδή από την εποχή που ο Βασιλιάς Γεώργιος ο Α’ κατοικούσε περιστασιακά στην πρώτη διώροφη κατοικία, σχεδίου του Τσίλλερ. Το συγκεκριμένο κτήριο την περίοδο της Α΄ Αβασίλευτης Δημοκρατίας, στέγασε και το Εθνικό Αγροτικό Ορφανοτροφείο Δεκέλειας.
Χαρακτηριστικό κτήριο το οποίο μπορεί να δει κανείς ακόμη και σήμερα επισκεπτόμενος το Τατόι είναι το λεγόμενο υπασπιστήριο. Το έκανε να ξεχωρίζει το γεγονός ότι αποτελούσε ένα αντίγραφο της μικρής βίλας στο Bernstorff της Δανίας.
Παρά το γεγονός ότι αναφέρεται ως υπασπιστήριο, είχε διπλό ρόλο. Αφενός ήταν το λεγόμενο σφαιριστήριο που είχε είσοδο αποκλειστικά από μια χαμηλή βεράντα και το κανονικό υπασπιστήριο. Εκεί, όπως είναι γνωστό είχαν την κατοικία τους οι υπασπιστές υπηρεσίας. Στο συγκεκριμένο κτήριο ενίοτε πραγματοποιούνταν και οι σχολικές εξετάσεις των βασιλοπαίδων.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
