Θέατρο: Καλοκαίρι στη Μικρή Επίδαυρο
Εγραφα στο προηγούμενο φύλλο της Κυριακής για τις αναμενόμενες το 2022 θεατρικές παραστάσεις στο Θέατρο της Επιδαύρου, οι οποίες είθισται να αποτελούν τον κύριο κορμό της μεγάλης γιορτής του θεάτρου το καλοκαίρι. Ωστόσο τη συνεισφορά τους σ’ αυτήν -ποσοτικά μικρότερη αλλά ποιοτικά ιδιαίτερη- έχει και το πρόγραμμα της Μικρής Επιδαύρου, που ολοένα κερδίζει έδαφος και την ανταπόκριση ενός αυξανόμενου κοινού.
Από το ξεκίνημα των εκδηλώσεων στον χώρο του, το Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου συνέδεσε το όνομά του με την πρόθεση της ανάδειξης εναλλακτικών προτάσεων, πειραματικών αναζητήσεων και ειδικών προβληματισμών, με στόχο την ανανεωτική προσέγγιση και τη σύγχρονη ανάγνωση του σύγχρονου δράματος, παραμένοντας μακριά από τη μαζικότητα του θεάματος, με απεύθυνση κατά κανόνα σε ένα πιο περιορισμένο αλλά ίσως περισσότερο μυημένο κοινό.
Η παράδοση αυτής της στοχοθεσίας συνεχίζεται και στο φετινό πρόγραμμά του στο οποίο απουσιάζει μεν το διακαλλιτεχνικό ερευνητικό πρόγραμμα «Πάροδος» αλλά επαναλαμβάνεται ο θεματικός κύκλος «Contemporary Ancients», που εγκαινιάστηκε πέρυσι με επιτυχία, εμπλουτίζοντας τις εκδηλώσεις στο Μικρό Θέατρο. Ένα πρόγραμμα που στοχεύει, μέσα από την ανάθεση σύνθεσης νέων έργων με αφετηρία το αρχαίο θέατρο σε σύγχρονους συγγραφείς, να ανοίξει γόνιμο διάλογο ανάμεσα στο χτες και το σήμερα, με το αρχαίο δράμα να γίνεται πηγή έμπνευσης για σύγχρονη θεατρική / λογοτεχνική δημιουργία.
Φέτος στο πλαίσιο της υλοποίησης αυτού του προγράμματος, που σηματοδοτεί την έναρξη του αμιγώς θεατρικού μέρους της Μικρής Επιδαύρου, τρεις καταξιωμένοι συγγραφείς: η Κάλλια Παπαδάκη, ο Ηλίας Μαγκλίνης και ο Χρήστος Χωμενίδης συνομιλούν αντίστοιχα με τον «Αίαντα» του Σοφοκλή, την «Αλκηστη» και τον «Ιωνα» του Ευριπίδη.
Η Εφη Θεοδώρου σκηνοθετεί στις 15-16 Ιουλίου τις «Ρίζες από Βαμβάκι» της Κάλλιας Παπαδάκη, που τοποθετείται τη δεκαετία του ’70 σε ένα χωριό του Εβρου και αποτελεί μια σύγχρονη εκδοχή του δράματος του αδικημένου και πληγωμένου σοφόκλειου ήρωα, με την ερμηνευτική συνδρομή των ηθοποιών: Κωνσταντίνου Αβαρικιώτη και Βαγγέλη Αμπατζή, Γιώργου Βαλαή και Μαρίας Κεχαγιόγλου, Δημήτρη Μοθωναίου και Χάρη Τζωρτζάκη.
Ακολουθούν, στις 22-23 Ιουλίου η διασωσμένη κατά τα ¾ «Επιτρέποντες» του Μενάνδρου, του σημαντικότερου εκπροσώπου της Νέας Αττικής Κωμωδίας, σε σκηνοθεσία του Βασίλη Μαυρογεωργίου. Μια ιλαρή κωμωδία κωμικοτραγικών παρεξηγήσεων με θέμα τις κοινωνικές ανατροπές μέσα από μια «κατά φαντασίαν» ερωτική αντιζηλία, που ανάγεται σκηνοθετική αδεία στη σύγχρονη εποχή, προκειμένου να αναδειχθούν οι σχέσεις των δύο φύλων και το αίτημα των γυναικών για ισότητα, ανεξαρτησία και κοινωνική απελευθέρωση. Μετά των ηθοποιών που ερμηνεύουν ο Γιώργος Πυρπασόπουλος και η Ιώβη Φραγκάτου.
Τη σκυτάλη παραλαμβάνει ο Ευριπίδης Λασκαρίδης και η Ομάδα OSMOSIS, που παρουσιάζουν την «Τουρνέ», παράσταση που αναβλήθηκε λόγω των περυσινών πυρκαγιών. Μια περφόρμανς που διερευνά την περιπέτεια της τέχνης του θεάτρου παράλληλα με εκείνη της σύγχρονης ελληνικής ταυτότητας, μέσα από θύμησες, εικόνες και συναισθήματα, που πηγάζουν από την κουλτούρα των θερινών θεατρικών περιοδειών (τουρνέ) και ερμηνεύεται από τον εμπνευστή της και τους: Ευθύμιο Μοσχόπουλο και Ελενα Τοπαλίδου (29-30 Ιουλίου).
Επεται, στις 5-6 Αυγούστου, η παρουσίαση του ιδιότυπου έργου του Ηλία Μαγκλίνη «Φάκελος Βάνκαου», εμπνευσμένου από την «Αλκηστη» του Ευριπίδη με τη σκηνοθετική ανάγνωση του κινηματογραφικού σκηνοθέτη Σύλλα Τζουμέρκα. Τους ρόλους υποδύονται οι: Βασίλης Κανάκης και Στέφανος Μουαγκιέ, Νίκη Παπανδρέου και Μαρία Φιλίνη, με στόχο να αναδειχθεί η αλλόκοτη κατάσταση μιας γυναίκας, που κατ’ αναλογία με την αρχαία ηρωίδα κινείται μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας, ζωής και θανάτου.
Επιπλέον το φεστιβάλ, αξιοποιώντας τη σύγχρονη συγγραφική δημιουργία με αφετηρία το αρχαίο δράμα και επιχειρώντας για δεύτερη χρονιά στο χώρο των εκδόσεων, στο πλαίσιο μιας ενιαίας σειράς βιβλίων εμπνευσμένων από το αρχαίο θέατρο, θα εκδώσει το νέο έργο του Χρήστου Χωμενίδη με τον τίτλο «Γίνεται δένδρο το πουλί;», που έχει βασιστεί στον «Ιωνα» τη «λιγότερο τραγική» από τις τραγωδίες του Ευριπίδη.
Ας σημειωθεί, τέλος, η σπάνια ευκαιρία, που προσφέρεται φέτος σε έναν διευρυμένων οριζόντων θεατρόφιλο να παρακολουθήσει τόσο τις πρωτότυπες τραγωδίες, τον «Αίαντα» και την «Αλκηστη», στο ρεπερτόριο του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου όσο και τις σύγχρονες εκδοχές τους στο πρόγραμμα της Μικρής Επιδαύρου.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
