Θέμιδα Ιωάννου: «Με αγάπη και σθένος ξεπερνάς τα εμπόδια»

Κρίστυ Κουνινιώτη

Είναι ευχής έργον ν’ ακολουθεί κανείς επαγγελματικά τον δρόμο που αγαπά. Εξ ου και η Θέμιδα Ιωάννου λογίζεται στους τυχερούς. Κοινωνική λειτουργός στον Οργανισμό Κατά Των Ναρκωτικών -τομέα που απαιτεί ψυχικό σθένος- και ηθοποιός στη θεατρική ομάδα των «Υποκριτών»-ανοιχτή σε κάθε νέα πρόκληση- εξελίσσεται διαρκώς και στα δύο, με κινητήριο δύναμή της σε όλα τον 13χρονο γιο της.

Τι θυμάστε πιο έντονα από τα παιδικά σας χρόνια;

Ενθυμούμενη τα παιδικά μου χρόνια, αυτό που σίγουρα έχω κρατήσει σαν όμορφες αναμνήσεις είναι το παιχνίδι, η ανεμελιά, τα ξέγνοιαστα καλοκαιριά στο νησί της Κω που είναι και ο τόπος καταγωγής μου.

 Οι σπουδές Κοινωνικού Λειτουργού, που σας έφεραν στην Πάτρα, ήταν όνειρο ζωής;

Το επάγγελμα του κοινωνικού λειτουργού ήταν από τις πρώτες μου επιλογές, σίγουρα ήταν όνειρο ζωής το οποίο υλοποιήθηκε.

Και μείνατε εδώ. Πώς το αποφασίσατε, πού ξεκίνησε η σταδιοδρομία σας και με τι επιπλέον εφόδια;

Εμεινα εδώ, διότι εκτός από τη γέννηση του γιου μου εργάστηκα άμεσα σε ένα πρόγραμμα του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων και έπειτα στον Οργανισμό Κατά Των Ναρκωτικών, όπου είμαι έως και σήμερα. Για να μπορείς να σταθείς σαν επιτυχημένος  επαγγελματίας με διάρκεια, θα πρέπει να συνεχίζεις να επιζητάς τη γνώση. Αυτό επέλεξα και εγώ και παράλληλα με την εργασία μου προχώρησα σε σπουδές στην κλινική ψυχολογία των εξαρτήσεων.

Εργάζεστε ως κοινωνική λειτουργός και θεραπεύτρια στον ΟΚΑΝΑ. Τι αγαπάτε και τι σας δυσκολεύει στη δουλειά σας; Υπήρξαν περιπτώσεις που λυγίσατε;

Ο Τομέας των εξαρτήσεων είναι από μόνο του ένα αρκετά δύσκολο κομμάτι και εκ των πραγμάτων θέλει, επιπλέον, πέρα από γνωστικά, και ψυχικά, εφόδια για να μπορείς να αντεπεξέλθεις. Με αγάπη και σθένος, έχεις τη δυνατότητα να αντιμετωπίσεις και τελικά να ξεπεράσεις όποια εμπόδια κι αν παρουσιαστούν. Σίγουρα όταν είσαι σε έναν τέτοιο εργασιακό χώρο και με μακροχρόνια εμπειρία κάποιες φόρες λυγίζεις, κάποιες άλλες νιώθεις απογοητευμένος, όμως προσπαθείς να τα προσπερνάς και να κρατάς τη  δικαίωση που έρχεται μέσα από το επάγγελμά σου.

Το θέατρο είναι η άλλη σας αγάπη. Πείτε μας πότε νιώσατε την ανάγκη να το υπηρετήσετε και αν σκέφτεστε να το εντάξετε, με κάποιο τρόπο, στην εργασία σας.

Υπήρχε καλλιτεχνική ανησυχία από μικρή ηλικία. Από 12 ετών ξεκίνησα την ενασχόλησή μου αρχικά με αναπαραστάσεις Ιπποκρατικού όρκου ως ιέρεια στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Κω και έπειτα στη  θεατρική ομάδα. Για κάποια χρόνια το άφησα λόγω σπουδών, αλλά η φλόγα δεν είχε σβήσει ποτέ και έτσι το 2015 βρήκα τους αγαπημένους μου «Υποκριτές». Παράλληλα, μπήκα στη  διαδικασία και έκανα σπουδές πάνω στο «θέατρο και εκπαίδευση» και σεμινάρια  για να μπορώ μελλοντικά να το εντάξω στην εργασία μου ως θεραπεία μέσω  του θεάτρου και της τέχνης.

Ως μέλος των «Υποκριτών» σάς έχουμε δει ουκ ολίγες φορές στο σανίδι. Τι σημαίνει το θέατρο για εσάς και πώς θα θέλατε να σας δείτε μελλοντικά σε αυτό;

Το θέατρο είναι μεγάλη αγάπη για μένα και θα τολμήσω να πω η δική μου ψυχοθεραπεία. Αυτό είναι κάτι που μου δημιουργεί την ανάγκη να θέλω να κάνω πολλά πράγματα επάνω σε αυτό και να το εξελίσσω. Οπότε, παράλληλα με τους «Υποκριτές», έχουμε ιδρύσει με τον σύζυγό μου Ευάγγελο Μιχάλη και τον Μίλτο Παπλά την εταιρεία  θεατρικών παραγωγών «Επίλογο». Το μέλλον είναι απρόβλεπτο, το μόνο σίγουρο είναι ότι είμαι έτοιμη για κάθε νέα πρόκληση.

«Οταν πέφτει η νύχτα στο Σαμονί» η παράσταση που παρουσιάζετε αυτή την περίοδο στο θέατρο «όροφως». Τι σας ιντριγκάρει στον ρόλο σας;

Σίγουρα σε αυτή την παραγωγή με ιντριγκάρει το μέγεθος του ρόλου. Είναι αρκετά απαιτητικός μιας και βρίσκομαι διαρκώς επάνω στη σκηνή, αλλά από την άλλη με έχει γοητεύσει ο χαρακτήρας της Κατρίν. Βέβαια, σε κάθε νέα παράγωγη και ρόλο πάντα κάτι καινούργιο θα βρεθεί να με συναρπάσει.

Μητέρα ενός 13χρονου αγοριού. Πώς τα πάτε με αυτόν σας τον ρόλο και ποιο «μυστικό της ζωής» έχετε ψιθυρίσει στον γιο σας;

Είναι ο καλύτερος ρόλος της ζωής μου και αναντικατάστατος. Ο γιος μου είναι η κινητήριος δύναμη σε ό,τι κάνω στη ζωή μου. Κάποτε ο πατέρας μου, μου είχε ψιθυρίσει στο αφτί «Να αγαπάς, αλλά το καλύτερο κομμάτι του εαυτού σου να το κρατάς για σένα». Με αυτό το μότο προσπαθώ να πορεύομαι και το ίδιο μυστικό ζωής  ψιθύρισα και εγώ στον γιο μου.

Σε δυσκολίες/εμπόδια ποια τα ισχυρά σας όπλα;

Η οικογένειά μου. Σε όλα τα εμπόδια και δυσκολίες πορευόμαστε μαζί και τα αντιμετωπίζουμε από κοινού.  Από την άλλη, σίγουρα θα πρέπει να έχεις χτίσει τις δικές σου άμυνες ως άνθρωπος για να μπορείς να αντιμετωπίσεις το απρόβλεπτο. Η συνύπαρξη αυτών των δύο είναι το ισχυρότερο όπλο.

Ονειρεύεστε να…

…υπάρξει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας. Να μην υπάρχουν άνθρωποι που ζουν στα όρια τις φτώχειας και είναι κοινωνικά απομονωμένοι. Να υπάρχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πρόσβαση για όλους σε περισσότερες παροχές Υγείας και Περίθαλψης.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω