Κωνσταντίνος Μάγνης

Καταλαγιάζει η επικαιρότητα και εστιάζουμε πλέον σε νέα, μεγάλα ερωτήματα. Επρεπε ή όχι η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Γαλλίας να μετριάσει τον ρυθμό της απέναντι στο Γιβραλτάρ, το οποίο διέσυρε με 14-0; Μπορεί το Γιβραλτάρ να αποκαλείται βράχος μετά από ένα τέτοιο σκορ; Ταιριάζει ή όχι στην περίσταση το «βράχο- βράχο τον καημό μου- τον μετράω και πονώ»; Δεκατέσσερα γκολ είναι κάτι να έχεις να μετράς. Τον καημό πώς να τον μετρήσεις; Υπάρχει καημόμετρο; Και μετά: Είναι ανεκτή η μόδα της φουστο-πετσέτας που λάνσαρε ένας διεθνής οίκος, ταράζοντας τα νερά; Αυτή η ενδυματολογική επιλογή δεν έρχεται άραγε να δέσει με τον πάγιο νταλκά των ατζαμήδων που έχουν το δέσιμο της πετσέτας μετά το ντους ως εφιάλτη, πολλώ δε μάλλον όταν επιχειρούν να αλλάξουν μαγιό κάτω από δεμένη πετσέτα, ξέροντας ότι το δέσιμο πάντα θα λυθεί την πιο ακατάλληλη στιγμή και ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος, όπως έλεγε ο ποιητής;

Πριν προλάβουμε να ασχοληθούμε με τα μείζονα αυτά ζητήματα, που όπως είναι φυσικό και επιβεβλημένο απέσπασαν τη διεθνή και πανελλήνια προσοχή, ο Στέφανος Κασσελάκης εμφανίζεται στο «Κόκκινο» με τη Φάρλι, προκειμένου να δώσει συνέντευξη και να απαντήσει σε ερωτήσεις ακροατών. (Ο Στέφανος). Η είδηση προβάλλεται στις ιστοσελίδες  με έμφαση, βεβαίως, στη Φάρλι: Πήγε να δώσει συνέντευξη με τον σκύλο του. Εσύ τώρα να διερωτάσαι ποιο μπορεί να είναι το πρόβλημα, αφ’ ης στιγμής ο σκύλος είναι εκπαιδευμένος να σέβεται το ON AIR, τη φωτεινή ένδειξη που λέει ότι δεν μιλάμε, δεν γαυγίζουμε. Αλλά με τον Κασσελάκη συμβαίνει τα πάντα του να θεωρούνται θέμα. Ο σκύλος του, το δαχτυλίδι του, η φόρμα γυμναστικής του και δεν ξέρουμε τι άλλο σκοπεύει να μας δείξει. Δεν ξέρουμε αν είναι αυτός ο νέος αριστερός τρόπος για να πετυχαίνεις να παραμένει θέμα το κόμμα σου.

Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Αργεντινής, πάλι, για να αλλάζουμε ημισφαίριο μια στο τόσο και να μη θεωρούμε ότι το μικροημισφαίριό μας είναι το άπαν, είχε σαν έμβλημά του το αλυσοπρίονο. Πραγματικό αλυσοπρίονο. Το επιδείκνυε για να υπογραμμίσει την πρόθεσή του να  δώσει δραστικές λύσεις στα ζητήματα, αποκόπτοντας τις εστίες σήψης από τους ιστούς του εθνικού οργανισμού. Και ο κόσμος ενθουσιάστηκε και τον ψήφισε με διαφορά, έναντι του αντιπάλου του, που δεν παρουσίασε ούτε ένα κομπρεσέρ, ούτε μια μηχανή του κιμά, ούτε ένα μπλέντερ.

Και μετά μου λες για τον Ανδρουλάκη. Ανδρα σύζυγο δεν έχει, με σκύλο δεν κυκλοφορεί, να περάσει κάτω από μπάρα μάλλον δεν το έχει, μηχανήματα κοπής γκαζόν δεν εμφανίζει. Και βεβαίως φουστοπετσέτα δεν θα φορέσει σε καμία των περιπτώσεων. Μάχεται διατυπώνοντας προτάσεις, ανεβάζει τους τόνους, σκίζει ιμάτια ότι στόχος του είναι η διακυβέρνηση και η εκτόπιση της ΝΔ από την εξουσία, αλλά ποιος διαβάζει τις δηλώσεις του, ποιος προσέχει τις παρεμβάσεις του, ποιος βασανίζεται να ζυγίσει τις προτάσεις του; Σήμερα, η επικοινωνία απαιτεί χτυπήματα ντιρέκτ, εκζήτηση, παραδοξότητα. Αλλάξαμε πίστα. Μέχρι πρότινος το ακραίο μας ιντρίγκαρε, σκόρπιζε την πλήξη μας, έπαιρνε την ψήφο  μας στη Γιουροβίζιον. Τώρα το αλλόκοτο, το προχωρημένο μπορεί και να πάρει την πολιτική μας ευμένεια, ακόμα και την εντολή μας για διακυβέρνηση. Εχει αποδειχθεί ότι το ανάποδο ημισφαίριο δεν είναι και τόσο ανάποδο και ότι εμείς είμαστε το ανάποδό του, που πάει να πει ότι μια χαρά ανάποδοι μπορούμε να γίνουμε όλοι. Και τι θα πει ανάποδο, στο κάτω κάτω; Τι καταλάβαμε με το όρθιο τόσα χρόνια; Ανδρουλάκης- Κασσελάκης 0-14. Και πάει ο βράχος. Εντάξει, δεν ήτανε και γρανίτης, αλλά  είχε μια τραχύτητα στο βλέμμα του κάτι το αγέρωχο στην κίνησή του.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News