Το ρεύμα και η γοητεία της αντίθεσης

Το κύριο άρθρο της “Π” γράφει για την πρόοδο του εμβολιασμού και τα δύο χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.

ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι η πρόοδος του εμβολιασμού είναι κατώτερη του αναγκαίου, η κυβέρνηση ορθά πράττει και ασκεί πιέσεις στους αρνητές του εμβολίου ή προβλέπει οιονεί συνέπειες σε βάρος τους και επιβραβεύσεις σε όσους εμβολιάζονται. Αν δεν το είχε κάνει, η ανταπόκριση θα ήταν ακόμα πιο χαμηλή και αυτό θα υπονόμευε τη δημόσια υγεία.

ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΣΤΕ ότι δεν υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι η δημόσια υγεία υπολείπεται σε σημασία της ψυχικής άνεσης του αρνητή του εμβολίου, ο οποίος, στο κάτω κάτω, τίθεται αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις των προσωπικών του επιλογών.

ΕΙΝΑΙ ένα φαινόμενο της εποχής μας: Πολίτες που πάνε αντίθετα με το συστημικό ρεύμα με διάφορες αφορμές, αντλώντας δύναμη από τον οίστρο που τους προκαλεί αυτή η εναντίωση και από την αλληλο-ενθάρρυνση που προκαλεί η έξαλλη εκφορά στο διαδίκτυο.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ συνένωση εθνικών δυνάμεων για να καμφθεί αυτό το ρεύμα. Δεν αρκεί ότι οι προσωπικότητες της πολιτικής ζωής εμβολιάστηκαν και ανάρτησαν τα γυμνωμένα τους μπράτσα στα κοινωνικά δίκτυα. Είναι αναγκαία μια άλλη προσέγγιση. Πιο δυναμική, πιο πειστική. Και πιο ειλικρινής. Και όχι να ψωνίζουμε εκλογικά από το κάθε θολό ποτάμι που περιστασιακά μας εξυπηρετεί.

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ

ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ δύο χρόνια στις επάλξεις η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Δεν είναι ώρα για αποτιμήσεις: Βρισκόμαστε στην καμπή μιας καθοριστικής αναμέτρησης. Η οποία μέχρι σήμερα της έδωσε αφορμές και πεδίο να ξεδιπλώσει αρετές, που αξιολογούνται θετικά, έστω και αν δεν αποφεύχθηκαν λάθη.

ΕΙΧΕ σοβαρές εσωτερικές και εξωτερικές δυσκολίες ο πρωθυπουργός. Και θα έχει κι άλλες. Αλλά έχει δυνατά όπλα. Ορθολογισμό, μεθοδικότητα, αποφασιστικότητα. Εκανε καλές επιλογές σε καίριους τομείς. Για πρώτη φορά εδώ και χρόνια περνάει η αίσθηση στην κοινωνία ότι η κυβέρνηση κάνει «αυτό που πρέπει». Και αυτό σου φέρνει την κοινωνική αποδοχή, κάτω τη σύγκριση με τη ζημιά που προκάλεσαν όσοι έκαναν αυτό που δεν πρέπει.