Το θεατρικό καλοκαίρι της Πάτρας – Οι παραστάσεις που θα ανέβουν

Χριστίνα Κόκκοτα

Με συγκεκριμένη φιλοσοφία από μέρους της δημοτικής αρχής της πόλης, που ορθά θεωρεί τον πολιτισμό πρωταρχική ανάγκη του ανθρώπου, ειδικά σε δύσκολους καιρούς, και με πνεύμα αποκέντρωσης ώστε το πολιτιστικό προϊόν να αποτελεί κτήμα όλων των πολιτών, χωρίς διακρίσεις μεταξύ αστικού χώρου και περιφέρειας, με αξιοποίηση του τοπικού καλλιτεχνικού δυναμικού και ενθάρρυνση της ερασιτεχνικής δημιουργίας, το Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας 2021 σήκωσε ήδη αυλαία.

Αν και οι μουσικές εκδηλώσεις κατέχουν τη μερίδα του λέοντος στο πρόγραμμά του, το θέατρο, άλλοτε με την αμιγή μορφή του και άλλοτε με τη σύμπραξη της μουσικής, με εγχώριες παραγωγές αλλά και μετακλήσεις, φιλοξενούμενο σε όλους τους διαθέσιμους χώρους, δεν παύει να έχει τη δική του θέση στην όλη διοργάνωση και αυτή δεν είναι ευκαταφρόνητη.

Ηδη έχουν δει το φως της σκηνής δύο παραστάσεις: Η ερασιτεχνική «Επιστροφή» από τη θεατρική ομάδα «Από Κοινού» της πρώτης ΕΛΜΕ Αχαΐας, διασκευή της «Επιστροφής της Γηραίας Κυρίας» του Φρήντριχ Ντυρέννματ σε σκηνοθεσία Φώτη Λάζαρη, μιας αλληγορίας για τη διαβρωτική λειτουργία του χρήματος και την κατάπτωση των αξιών σε συνθήκες ακραίου καπιταλισμού, και η «Ελευθερία, ο ύμνος των Ελλήνων» από το Αρμα Θέσπιδος του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, με τη σκηνοθετική ανάγνωση του Χρήστου Στρέπκου, αφιερωματική στην επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση και στηριγμένη σε κορυφαίες ποιητικές συνθήκες του Διονυσίου Σολωμού και στα Απομνημονεύματα του αγωνιστή Σπυρομήλιου (24-25/6).

Τη θεατρική σκυτάλη παραλαμβάνει ο «Οθέλλος» στο ανακαινισμένο «Εργοστάσιο Τέχνης – Θάνος Μικρούτσικος», η σαιξπηρική τραγωδία-μελέτη της διαφορετικότητας του ξένου και αλλόφυλου σε μια φυλετικά ομοιογενή κοινωνία αλλά και των μηχανισμών της τυφλής ζήλειας και του παραγκωνισμένου εγωισμού. Με τη σκηνοθετική συνέργεια των Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια, επιτυχημένη και κατά το παρελθόν στον «Αμλετ», τον Γιάννη Μπέζο στον ομώνυμο ρόλο, τον Αιμίλιο Χειλάκη ως σατανικό Ιάγο και τη Μυρτώ Αλικάκη ως Αιμιλία. Ακολουθεί το πολυαναμενόμενο «The 1821 – η επιθεώρηση», παραγωγή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, με την υπογραφή των Φοίβου Δεληβοριά – Δημήτρη Καρατζά και με αξιώσεις κριτικής και ιστορίας αλλά και επανεξέτασης της σχέσης μας με την εθνική παράδοση και την προγονολατρεία αλλά και την απαραίτητη χρυσόσκονη, σε κλίμα σκωπτικό, με μια πλειάδα εκλεκτών ηθοποιών (6/7).

Μέσα από επιλεγμένα τραγούδια διαφορετικών εποχών και σε κείμενα της Τζένης Κόλλια, ο Κώστας Καζάκος, ως αφηγητής, θα μας ταξιδέψει στον αγώνα των λαών για ένα καλύτερο μέλλον στη μουσικοθεατρική παράσταση «Πώς να σωπάσω» μια μαγευτική περιδιάβαση στη μνήμη και την ιστορία, διανθισμένη με τις εξαιρετικές φωνές των: Χρήστου Θηβαίου, Ανδριάνας Μπάμπαλη και Βιολέτας Ικαρη. Η αγέραστη μέσα στον χρόνο «Αληθινή Απολογία του Σωκράτη» του Κώστα Βάρναλη είναι η επόμενη θεατρική πρόταση του Φεστιβάλ από τον Πολυχώρο Πολιτισμού «Μηχανουργείο». Μια ανελέητη σάτιρα της κυρίαρχης ιδεολογίας και του αστικού καθεστώτος, των κούφιων αξιών, θεσμών και νόμων. Διασκευασμένη και σκηνοθετημένη από τον Γεράσιμο Ντάβαρη, που επωμίζεται τον ρόλο του ιδεαλιστή φιλοσόφου, στο Θεατράκι της Μαρίνας (9-12/7).
Με νότες νοσταλγίας αλλά και μνήμης οδυνηρής, ο συγγραφέας της μαύρης κωμωδίας «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης» Ακης Δήμου θα μας οδηγήσει στις ανοικτές πληγές της Κωνσταντινούπολης και των ανθρώπων της με το τελευταίο έργο του «Κάποτε στο Βόσπορο» ανατρέχοντας στην ιστορία των Ρωμιών της μυθικής πια για μας Πόλης και στους απηνείς διωγμούς του ελληνικού στοιχείου από τον τουρκικό φανατισμό. Σε πολυμορφική σκηνοθεσία της Σοφίας Σπυράτου, που ενσωματώνει διαφορετικούς εκφραστικούς δρόμους (μουσική, χορό, video-art).

Ισχνή η παρουσία του αρχαίου δράματος στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ, με μοναδική παράσταση αυτή της «Ιφιγένειας εν Ταύροις» του Ευριπίδη, μιας τραγωδίας που θέτει, μέσα από την ξενιτεμένη ομώνυμη ηρωίδα της, το θέμα του νόστου και της αδελφικής αγάπης, κυρίαρχα όμως το θέμα της αντιμετώπισης του ξένου σε μιαν άλλη χώρα και τον εξαναγκασμό του σε αποδοχή ηθών και εθίμων αλλότριων με την πολιτιστική του παράδοση. Με τη σκηνοθεσία του πρωτοεμφανιζόμενου στην Επίδαυρο Γιώργου Νανούρη και τη Λένα Παπαληγούρα στον ρόλο της Ιφιγένειας.

Το Φεστιβάλ κλείνει με το μυστήριο της «Παγίδας» (1960) του Γάλλου Ρομπέρ Τομά, άξιου απογόνου της Αγκάθα Κρίστι. Εργο που μακροημέρευσε χάρη στην αινιγματική γραφή του, ένα διαρκές παιχνίδι ανάμεσα στο «είναι» και το «φαίνεσθαι», την αλήθεια και το ψέμα, τη λογική και τη φαντασία, που καθιστά συνένοχο το θεατή στα επί σκηνής τεκταινόμενα, τροφοδοτώντας αμείωτα το ενδιαφέρον του. Ακριβώς την ισορροπία αυτών των αντιθετικών κόσμων θα επιδιώξει να αναδείξει η σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια.

Καλή θέαση σε όλους και σε όλες.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω