Τοπικισμός και Φυσικοθεραπεία

Γιώργος Γραμματίκας

Το 2009 εισήχθην -μετά από κατατακτήριες εξετάσεις- στο τμήμα Φυσικοθεραπείας του (τότε) ΑΤΕΙ Δυτικής Ελλάδος, με έδρα το Αίγιο και, επί τέσσερα ακαδημαϊκά έτη, στα -ομολογουμένως- άρτια εργαστήρια της σχολής, εδιδάχθην το θεωρητικό, εργαστηριακό και πρακτικό μέρος των μαθημάτων. Παράλληλα, ο κανονισμός σπουδών της σχολής, απαιτούσε την κλινική άσκηση σε ασθενείς, σε πραγματικές συνθήκες, σε νοσοκομεία, γηροκομεία, ΚΕΦΙΑΠ και άλλες δομές, όπου επιβάλλεται να ασκηθούν οι φοιτητές της Φυσικοθεραπείας.

Το 2019 το τμήμα Φυσικοθεραπείας αποκτά πανεπιστημιακή υπόσταση και ο κανονισμός σπουδών τροποποιείται ελαφρά ως προς τις ώρες των θεωρητικών και εργαστηριακών μαθημάτων, αλλά και των κλινικών νοσοκομειακών ασκήσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν την
⦁ Κλινική Διαχείριση Ασθενούς
⦁ Κλινική Καρδιοαναπνευστική Φυσικοθεραπεία
⦁ Κλινική Μυοσκελετική Φυσικοθεραπεία
⦁ Κλινική Παιδιατρική Φυσικοθεραπεία
⦁ Κλινική Νευρολογική Φυσικοθεραπεία Ενηλίκων.

Οι άρτιες εργαστηριακές εγκαταστάσεις της σχολής δεν αρκούν και δεν υποκαθιστούν την κλινική άσκηση που πρέπει να πραγματοποιείται σε νοσοκομεία και είναι αυτή που θα φέρει το φοιτητή σε επαφή με τον ασθενή, θα του προσδώσει γνώση, δεξιότητα, ευχέρεια, εμπειρία.

Ουδόλως δεν υποτιμώ ή υποβαθμίζω τη δυναμικότητα του νοσοκομείου Αιγίου και την ικανότητά του να παράσχει στους φοιτητές το πεδίο της εφαρμογής των κλινικών εκπαιδεύσεων, αλλά είναι περιορισμένης χωρητικότητας σε αριθμό ασκούμενων και περιορισμένης ή ελλιπούς ύπαρξης αντίστοιχων (με την κλινική εκπαίδευση) ειδικοτήτων. Ως εκ τούτου, οι φοιτητές υποχρεούνται, ιδίοις χρήμασι, να μεταβαίνουν, επί τρία ακαδημαϊκά έτη σε νοσοκομεία της Πάτρας, διανύοντας περίπου 80 χιλιόμετρα, προκειμένου να πραγματοποιούν την κλινική τους εκπαίδευση.

Παρέθεσα τα συμβαίνοντα ως έχουν και παραθέτω κάποια εύλογα -κατά τη γνώμη μου – ερωτήματα:

⦁ Γιατί το τμήμα Φυσικοθεραπείας να βρίσκεται μακριά από την έδρα του πανεπιστημίου, όταν στην έδρα βρίσκονται οι δομές που παρέχουν μείζονα και εξειδικευμένη γνώση και εμπειρία;
Θα αντίτεινε κάποιος ότι σε πόλεις (εκτός της έδρας του πανεπιστημίου), όπως ο Πύργος ή η Αμαλιάδα, υπάρχουν πανεπιστημιακά τμήματα. Εκεί, όμως, οι δομές που υπάρχουν δύνανται να υποστηρίξουν τα τμήματα αυτά.

⦁ Γιατί θα πρέπει η εμμονή στον τοπικισμό να καθορίζει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης; Θα μπορούσε στην πόλη του Αιγίου να ιδρυθεί τμήμα οινολογίας – αμπέλου /γεωπονίας / αλιείας-υδατοκαλλιέργειας, που μπορούν να υποστηριχθούν από την περιοχή και θεωρώ ότι, προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να στρέψουν τις προσπάθειές τους οι τοπικοί παράγοντες, για να αποφύγουν την οικονομική εξασθένιση της πόλης.

⦁ Γιατί θα πρέπει οι φοιτητές να επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό τους με έξοδα πλέον των αναγκαίων και βασικών; Οφείλει το υπουργείο ή θα μπορούσε η πόλη να καλύψει τα έξοδα μετάβασης των φοιτητών στις δομές της Πάτρας, προκειμένου να καταστεί ανεκτό το οικονομικό κόστος. Επίσης, αυτοί που διαμένουν στις φοιτητικές εστίες της Πάτρας, υποχρεούνται καθημερινά να μεταβαίνουν στο Αίγιο, καθ’ ότι η πόλη δε διαθέτει φοιτητική εστία.

⦁ Ποιο είναι το όφελος των φοιτητών και της εκπαιδευτικής διαδικασίας από την παραμονή του τμήματος Φυσικοθεραπείας στο Αίγιο;

⦁ Ποιο είναι το τίμημα για την πόλη της μεταφοράς του τμήματος στην έδρα του πανεπιστημίου;

⦁ Υπάρχουν συμφέροντα, ιδιοτελή, μικροπολιτικά, προσωπικά, κομματικά, που επιβάλλουν τη μεταφορά του τμήματος;

Ας αναλογιστεί ο καθείς εξ ημών αυτά τα ερωτήματα, ας προσπαθήσει να δώσει τη δική του απάντηση και ας κρίνει τα γεγονότα, με το σκεπτικό, ότι ο ίδιος υπήρξε φοιτητής ή το παιδί του θα βρεθεί εν δυνάμει φοιτητής, αλλά και με το σκεπτικό ότι θα μπορούσε να είναι κάτοικος του Αιγίου.

Ποια θα ήταν η τελική απάντηση; Προς ποια κατεύθυνση θα έγειρε η ζυγαριά;
Παραμονή του τμήματος φυσικοθεραπείας στην πόλη του Αιγίου ή μεταφορά στην έδρα του πανεπιστημίου;

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News