Τσελέντης για Μιανμάρ: Προειδοποίηση για την Ελλάδα από τους «μακρινούς» σεισμούς – Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν
Ο σεισμός των 7,7 Ρίχτερ που συγκλόνισε τη Μιανμάρ φέρνει στο προσκήνιο έναν ελάχιστα γνωστό αλλά σημαντικό σεισμικό κίνδυνο για την Ελλάδα. Ο Άκης Τσελέντης εξηγεί πώς αντίστοιχα σεισμικά φαινόμενα στο Ελληνικό Τόξο μπορεί να πλήξουν ακόμη και περιοχές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από το επίκεντρο.

Ο σεισμός των 7,7 Ρίχτερ που έπληξε τη Μιανμάρ και προκάλεσε καταστροφές ακόμα και σε απόσταση 1.400 χιλιομέτρων –όπως στη Bakong, όπου κατέρρευσαν ουρανοξύστες– φέρνει στο φως έναν ιδιαίτερο και ύπουλο σεισμικό κίνδυνο που αφορά και την Ελλάδα, σύμφωνα με τον καθηγητή Σεισμολογίας, Άκη Τσελέντη.
Μέσα από ανάρτησή του, ο Άκης Τσελέντης τονίζει ότι τέτοιοι μακρινοί σεισμοί μεγάλου μεγέθους, όπως αυτοί που μπορεί να προκληθούν στο Ελληνικό Τόξο (νότια της Κρήτης, στην περιοχή σύγκρουσης της Ευρασιατικής με την Αφρικανική πλάκα), έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν περιοχές πολύ μακριά από το επίκεντρο, ακόμη και χωρίς ιδιαίτερα υψηλές επιταχύνσεις του εδάφους.
Όπως εξηγεί, τα σεισμικά κύματα που διαδίδονται σε μεγάλες αποστάσεις χάνουν τις υψηλές συχνότητές τους, με αποτέλεσμα να παραμένουν χαμηλόσυχνα και να έχουν μεγάλες περιόδους ταλάντωσης. Αυτό οδηγεί στον συντονισμό των ψηλών κτιρίων, όπως οι ουρανοξύστες, οι γέφυρες, αλλά και εγκαταστάσεις όπως αγωγοί φυσικού αερίου και ανεμογεννήτριες, που έχουν ανάλογες ιδιοπεριόδους.
Χαρακτηριστικό είναι το φαινόμενο των επιφανειακών κυμάτων που, εξαιτίας του μικρού εστιακού βάθους των σεισμών, μπορούν να διαδοθούν σε τεράστιες αποστάσεις, μεταφέροντας χαμηλόσυχνη αλλά διαρκή ταλάντωση. Στη Μιανμάρ, αυτή η ταλάντωση είχε καταστροφικά αποτελέσματα σε ψηλά κτίρια, παρά την απόσταση από το επίκεντρο.
Ο Άκης Τσελέντης υπενθυμίζει ότι παρόμοια φαινόμενα έχουν καταγραφεί και στην Ελλάδα. Στον σεισμό των Κυθήρων το 2006, παρά την απόσταση άνω των 200 χλμ. από την Αθήνα, καταγράφηκαν ταλαντώσεις σε ψηλά κτίρια, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις έπεσαν αντικείμενα από ράφια.
Ακόμη, φέρνει παραδείγματα από τους δύο μεγάλους σεισμούς της Αττικής: το 1981, όπου επλήγησαν κυρίως οι τελευταίοι όροφοι των πολυώροφων κτιρίων, και το 1999, όπου επηρεάστηκαν περισσότερο μονοκατοικίες και τα πρώτα επίπεδα πολυκατοικιών, φανερώνοντας τη διαφορά στη φύση των δονήσεων.
Η ανάλυση του Τσελέντη καταλήγει με σαφή προειδοποίηση: Σεισμοί μεγέθους 7,5 έως 8 Ρίχτερ στο Ελληνικό Τόξο είναι πιθανοί και ενδέχεται να επηρεάσουν υποδομές πολύ μακριά από το επίκεντρο, αν δεν ληφθούν υπόψη οι ιδιαίτερες απαιτήσεις σεισμικής θωράκισης μεγάλων κατασκευών.
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: ο σεισμός στη Μιανμάρ δεν είναι μόνο μια τραγωδία για μια μακρινή χώρα, αλλά και ένας σεισμικός καθρέφτης για την Ελλάδα.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News