Xρήστος Πετρόπουλος: «Αποδέχομαι την άγνοια με ήρεμο πνεύμα, ζω μ’ αυτή»   

Καλογραμμένο, εκτυλίσσεται με κινηματογραφικούς ρυθμούς, διαθέτει γενναίες δόσεις σασπένς, εξαιρετικά λεπτομερείς περιγραφές και ήρωες προσεκτικά σμιλεμένους, που θαρρείς πως τους βλέπεις να ξεπηδούν, ολοζώντανοι, από το χαρτί. Με έντονο το μεταφυσικό στοιχείο, τα «Ουράνια Ποδήλατα» (εκδ. Historia) διανύουν ένα δυστοπικό περιβάλλον, τυλιγμένο στο μυστήριο και σε βασανιστικά ερωτήματα που ζητούν απάντηση. Ο συγγραφέας τους, συμπολίτης Χρήστος Πετρόπουλος μιλά στην «Π».

Πότε έγινε η «σύλληψη» του νέου σου βιβλίου «Ουράνια Ποδήλατα» και με ποια αφορμή ή από ποια ανάγκη σου;

Είναι δύσκολο να εντοπίσω μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, καθώς μια ιστορία εξελίσσεται ακόμα και κατά τη διάρκεια της συγγραφής της. Η αρχική ιδέα ενός ποδηλατικού ταξιδιού τοποθετείται περίπου το 2011 μετά την κυκλοφορία της ταινίας μου SUBCONSCIOUS (2010). Τα «Ουράνια Ποδήλατα» αρχικά γράφτηκαν ως σενάριο και αφορούσε τέσσερις πιτσιρικάδες, οι οποίοι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για μερικές ημέρες, διανύοντας σχεδόν τριακόσια χιλιόμετρα με BMX ποδήλατα και επιστρέφουν με τραυματικές εμπειρίες. Ως βιβλίο, συσσωματώθηκαν και πραγματικά ιστορικά ευρήματα, όπως το CODEX GIGAS στην ιστορία.

Νομίζω πως κάθε βιβλίο, σε κάποιο βαθμό, λειτουργεί και ως ενδοσκοπική διαδρομή για τον/τη συγγραφέα του, συχνά επηρεασμένο από αναμνήσεις και βιώματα. Οι έφηβοι συχνά εναντιώνονται στους γονείς τους στην προσπάθειά τους να εξερευνήσουν τα όρια και τα δικαιώματά τους. Εγώ και οι φίλοι μου στην εφηβεία αναζητούσαμε τα γεωγραφικά μας όρια.

Ολα, λοιπόν, στο βιβλίο, ξεκινούν όταν μια παρέα τεσσάρων 13άρηδων, φεύγουν από την Πάτρα, κρυφά από τους γονείς τους, ποδηλατώντας, με προορισμό ένα διαβόητο κάμπινγκ στη Φοινικούντα. Στο πρώτο σου βιβλίο «Η λάμψη στα μοναχικά της μάτια» ο ήρωας επέστρεφε στο κάμπινγκ της Κυλλήνης. Εμμονή τα κάμπινγκ –κάτι άλλο;

Οντως και τα δύο βιβλία μου διαδραματίζονται εν μέρει σε κάμπινγκ. Παραδόξως, έχω να κάνω κάμπινγκ από το 1996. Πιθανή υποσυνείδητη επιρροή μου να είναι και η παλιά σειρά της ΕΡΤ «Στο Κάμπινγκ», την οποία απολάμβανα στην εφηβεία. Στα «Ουράνια Ποδήλατα» οι χαρακτήρες κατασκηνώνουν και οργανωμένα και ελεύθερα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους. Η φιλοσοφία του να κοιμάσαι έξω, με ένα λεπτό ύφασμα ανάμεσα σε εσένα και τη φύση, εναρμονίζεται με το δυστοπικό περιβάλλον των «Ουράνιων Ποδηλάτων». Η ενδογενής αξία της πρακτικής του κάμπινγκ μας απομακρύνει από την ανθρώπινη τάση να ελέγχουμε κάθε παράμετρο της ύπαρξής μας. Αυτή η άσκηση ταπεινότητας και υπαρξιακής αφύπνισης δυνάμωσε τη φιλία των τεσσάρων φίλων σε έναν πλανήτη οικονομικής και περιβαλλοντικής παρακμής, μοιραία οδηγώντας στη θυσία των δύο φίλων.

Είκοσι δύο χρόνια μετά, και 10 χρόνια από τον μυστηριώδη θάνατο ενός από τους τέσσερις φίλους, αποφασίζουν να επιστρέψουν στο κάμπινγκ, για να πάρουν απάντηση στο ερώτημα που τους στοιχειώνει. Το μεταφυσικό στοιχείο έντονο στο βιβλίο σου. Τι σε γοητεύει σε αυτό;

Η απογοητευτική απουσία του από την καθημερινότητά μας. Με έχουν ρωτήσει αρκετές φορές αν η ιστορία διαδραματίζεται σε παράλληλο σύμπαν ή αν απλά περιγράφεται ένα εναλλακτικό παρελθόν για τις δεκαετίες του ‘80 και ‘90, ένα παρελθόν δυστοπίας. Κατά τη διάρκεια της βαρκάδας, ο Τάκης, ο ιδιοκτήτης του κάμπινγκ, εξηγεί στον έφηβο Στάθη για τα παράλληλα σύμπαντα και το ενδεχόμενο σε κάποια από αυτά το υπερφυσικό να εξελίχτηκε και σε κάποια όχι.

Ο Στάθης, που προανέφερες, είναι από τους ανθρώπους που δεν μπορούν να ζήσουν αν δε λύσουν τις απορίες που τους βασανίζουν –επιλέγοντας μάλιστα τη «θυσία». «Η άγνοια ήταν το δράμα του». Κατά πόσο ταυτίζεσαι μαζί του;

Στα «Ουράνια Ποδήλατα» υπάρχει αναφορά σε τρεις τύπους ανθρώπων από μια γενικευμένη οπτική γωνία του πώς αντιμετωπίζουν την άγνοια. Αναφέρονται οι χαρακτήρες, οι οποίοι εύκολα κι αυθαίρετα εξάγουν συμπεράσματα και δύσκολα θα πουν «δεν ξέρω», αυτοί οι οποίοι εύκολα  δέχονται την άγνοια και ζουν με αυτήν, και μια τρίτη πιο βασανισμένη κατηγορία ανθρώπων, οι οποίοι θα έκαναν οτιδήποτε για να τους λυθεί μια αβάσταχτη απορία. Δύο από τους χαρακτήρες των «Ουράνιων Ποδηλάτων» βασανίζονταν από τέτοιες απορίες, που αφορούν στις συνθήκες θανάτου αγαπημένων τους προσώπων. Ωστόσο αποκλίνουν στην αντιμετώπιση, καθώς μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας διαμορφώνουν διαφορετικές προσωπικότητες. Εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία. Αποδέχομαι την άγνοια με ήρεμο πνεύμα.

Υπήρξαν σημεία της αφήγησης που σε δυσκόλεψαν και αποτέλεσαν τη μεγαλύτερη πρόκληση για σένα μέχρι να αποτυπωθούν στο χαρτί;

Ναι. Σε ένα σημείο του βιβλίου περιγράφω την πτήση ενός κουνουπιού η οποία, με ίσως περισσότερο κινηματογραφικό παρά συγγραφικό μάτι, δίνει στον αναγνώστη μια γεωγραφική αίσθηση του πού βρέθηκαν τυχαία κάποιοι από τους χαρακτήρες. Σε αυτό το δύσκολο περιγραφικά σημείο προσπάθησα να δώσω μια κινηματογραφική εικόνα, με μια νοερή κάμερα να ακολουθεί την πτήση ενός εντόμου πάνω από κύματα, από τη μία παραλία στην άλλη.

Ψυχολόγος και συγγραφέας πώς αλληλεπέδρασαν ενόσω έγραφες;

Στις σπουδές μου μελέτησα και την υπαρξιακή κρίση υπό το πρίσμα της ψυχανάλυσης. Ενας από τους χαρακτήρες, χρόνια βασανισμένος από υπαρξιακό τρόμο και αϋπνίες, καταλήγει σε ένα δικό του συμπέρασμα σχετικά με τον λόγο και την αξία της ύπαρξής μας σε ένα σύμπαν διαμέτρου δεκατεσσάρων δισεκατομμυρίων ετών φωτός.

Διδάσκεις Αγγλικά, σκηνοθετείς μουσικά βιντεοκλίπ, διαφημιστικά σποτ και ταινίες (η κάμερα, άλλωστε, έχει θέση και στο βιβλίο σου). Τι αγαπάς σε κάθε μια από τις ενασχολήσεις σου;

Το να βλέπω τους μικρούς μου μαθητές να μιλούν Αγγλικά και να αγαπούν τη δεύτερη γλώσσα είναι ένα βήμα μου προς την αυτοπραγμάτωση. Η κάμερα αποτελεί δημιουργικό μου χόμπι και καλλιτεχνικό πειραματισμό.

Από τις εκλογές τις 21ης Μαΐου τι προσδοκάς;

Μια οργανωμένη και τίμια κυβέρνηση που θα πλοηγηθεί υπεύθυνα στις δύσκολες εποχές που έρχονται.

Αυτό τον καιρό, ετοιμάζεις κάτι;

Αυτή τη περίοδο συνεργάζομαι με το Ουαλικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου, οι οποίοι ετοιμάζουν μια διασκευή/επέκταση της ταινίας μου SUBCONSCIOUS (2010) ως Girl Number 7 (2023) με επιπρόσθετο ξένο καστ, για να κυκλοφορήσει στο AMAZON Prime μετά τον Οκτώβριο του 2023. Μετά την κυκλοφορία της ταινίας, θα ξεκινήσω το τρίτο βιβλίο μου.