Η Δυτική Ελλάδα ήταν μία από τις πρώτες περιοχές της χώρας, όπου ο κορονοϊός ξεκίνησε την προέλασή του. Σήμερα, μιλά στο ιατρικό ένθετο «Λόγοι Υγείας» ένας από τους πρώτους ασθενείς της περιοχής μας ο οποίος έχει κάνει πλέον το τεστ επανελέγχου και είναι καθαρός.
Για ποιο λόγο αναγκάζεται να μιλήσει ανώνυμα θα γίνει απολύτως κατανοητό μέσα από τα όσα μας καταθέτει στη συνέχεια.
Οι απορίες μας σχετικά με την περίοδο της νοσηλείας του, τα συμπτώματα και τα συναισθήματά του ήταν πολλές. Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας αυτές πολλαπλασιάστηκαν καθώς κάθε λέξη έκρυβε και μία αποκάλυψη. Και δυστυχώς η αποκάλυψη αυτή σχετίζεται κυρίως με την αντιμετώπιση που του επιφύλαξε και του επιφυλάσσει η τοπική κοινωνία.
Ως κάτοικος μια σχετικά κλειστής κοινωνίας δεν θέλησε να μιλήσει επώνυμα για την εμπειρία του με τον κορονοϊό, ο οποίος δεν τον ταλαιπώρησε αρκετά και γλύτωσε τα χειρότερα. Ο λόγος που δεν θέλησε να μιλήσει επώνυμα για την εμπειρία του, είναι οι συμπεριφορές με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπος, ο ίδιος και μέλη της οικογένειας του, από την τοπική κοινωνία.
Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ
«Τις πρώτες ημέρες, ούτε εγώ είχα καταλάβει πως πρόκειται για τόσο σοβαρή ασθένεια. Ακούγαμε και διαβάζαμε όσα συνέβαιναν στην Κίνα, αλλά ήταν αδιανόητο να φανταστούμε πως όλα αυτά θα συμβούν και σε εμάς. Ακόμα και με τη διάγνωση, δεν ένιωθα κάτι διαφορετικό πέρα από μια απλή γρίπη» αναφέρει ο άνδρας που νόσησε από τον κορονοϊό στην περιοχή μας και συνεχίζει:
«Είναι μια απλή γρίπη, εφόσον κάποιος δεν έχει άλλα προβλήματα υγείας. Οσο τηρείς τις οδηγίες των ιατρών, το πιο πιθανό είναι να μην έχεις σοβαρές συνέπειες. Προσωπικά, ήμουν από τους τυχερούς που δεν χρειάστηκαν νοσηλεία και ο ιός έκανε τον κύκλο του με ήπια συμπτώματα, όπως χαμηλό πυρετό και βήχα. Ο βήχας είναι το πιο ενοχλητικό, καθώς νιώθεις ένα κάψιμο στο στήθος».
Αναφορικά με το πώς διαχειρίστηκε αυτός και η οικογένειά του την «κορονοϊκή κρίση» που επισκέφτηκε το σπίτι τους δηλώνει: «Ηταν ένα σοκ αρχικά, αλλά αν τηρούνται τα μέτρα αυτοπροστασίας δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας δεν εμφάνισαν κανένα σύμπτωμα του ιού, οπότε δεν εξετάστηκαν. Ευτυχώς και οι ιατροί αλλά και η γραμμή βοήθειας του ΕΟΔΥ μάς έδιναν συμβουλές για τη ζωή μέσα στο σπίτι και τα μέτρα που έπρεπε να παίρνουμε».
Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤ' ΟΙΚΟΝ ΝΟΣΗΛΕΙΑ
Πλέον, οι ημέρες έχουν περάσει και το τελευταίο δείγμα είχε αρνητικά αποτελέσματα για τον κορονοϊό. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως έχει τελειώσει και η ταλαιπωρία. Η πανδημία έχει προκαλέσει ανησυχητικές επιπτώσεις στην ψυχολογία των Ελλήνων πολιτών, με αποτέλεσμα να κάνει τους ανθρώπους πιο επιφυλακτικούς και καχύποπτους.
Σε αυτό έχουν παίξει σημαντικό ρόλο και τα μέτρα περιορισμού κυκλοφορίας από την κυβέρνηση, που έχουν πείσει την πλειοψηφία του κόσμου πως ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία είναι σοβαρός.
Κάπως έτσι, ο πρώην ασθενής του ιού, ως ενεργό μέλος της τοπικής κοινωνίας που ζει έχει έρθει αντιμέτωπος με έναν ιδιότυπο κοινωνικό ρατσισμό.
«Αφού έγινα καλά και πλέον δεν ήμουν υποχρεωμένος σε κατ' οίκον περιορισμό, ξεκίνησα να κάνω περιπάτους λαμβάνοντας και τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας. Σε έναν από τους περιπάτους μίλησα με έναν γείτονα και με απέφυγε! Ή στο σούπερ-μάρκετ, ήρθα αντιμέτωπος με πολλά καχύποπτα βλέμματα και σχεδόν όλοι απέφευγαν ακόμα και να με χαιρετήσουν» αναφέρει ο μεσήλικας άνδρας που νόσησε και συνεχίζει:
«Αυτό το συζήτησα και με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μου και ήταν συνηθισμένο φαινόμενο πλέον για αυτούς. Με στενοχώρησε αρκετά γιατί, πέρα από ότι προσέχαμε κατά την περίοδο που ήμουν άρρωστος, πλέον που είμαι καλά βλέπω κοντινούς μου ανθρώπους να με αποφεύγουν γιατί φοβούνται. Αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει φόβος γενικά και ξέρω πως όταν περάσει ο καιρός τα πράγματα θα είναι καλύτερα».
Κλείνοντας τη συζήτησή μας, ο ίδιος θέλησε να στείλει ένα μήνυμα στον κόσμο: «Χρειάζεται ψυχραιμία η αντιμετώπιση και εμπιστοσύνη στον συνάνθρωπο, όσο δύσκολο και αν είναι αυτό στην εποχή μας. Ο πανικός δεν βοηθάει. Ολοι μας θέλουμε να επιστρέψει η ζωή μας σε κανονικούς ρυθμούς, να πάμε στο καφενείο ή μια βόλτα. Ο φόβος δεν μπορεί να γίνει σύμμαχος σε αυτό».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, ο νέος κορονοϊός είναι ένας ιός που αργά ή γρήγορα θα περάσει ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από τους πάντες και να μην οδηγείται η κοινωνία σε συμπεριφορές που θέτουν στο περιθώριο ανθρώπους που είχαν την ατυχία να νοσήσουν πρώτοι. Δεν το επέλεξαν, ούτε το έκαναν σκόπιμα.
Είναι ανησυχητική η αντίδραση της συγκεκριμένης τοπικής κοινωνίας, η οποία έχει παρατηρηθεί και σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Μια επίσκεψη σε ένα σούπερ μάρκετ είναι αρκετή για να αντιληφθούμε τον φόβο στα μάτια των ανθρώπων. Που οδηγούμαστε λοιπόν; Στο να συναντούμε ανθρώπους στον δρόμο και να τους κοιτάζουμε σαν εχθρούς και να αλλάζουμε διαδρομή για να αποφύγουμε συμπολίτες μας, απλά και μόνο στη σκέψη πως ενδέχεται να είναι φορείς του ιού;
Είναι θλιβερό να φτάνει η κοινωνία σε τέτοιες συμπεριφορές. Οφείλουμε να μην σπέρνουμε την καταστροφή, να μην κάνουμε δηλώσεις και πράξεις που μπορεί να πληγώνουν ανθρώπους που είχαν την ατυχία να βρεθούν αντιμέτωποι με έναν φονικό ιό αλλά και να ελέγξουμε την τρομολαγνεία που μας επιβάλλει ο φόβος.
Είναι στο χέρι μας να μην επιτρέψουμε την εγκαθίδρυση ενός νέου τρόπου ζωής που θα μας οδηγεί στην αποξένωση. Έναν τρόπο ζωής, ο οποίος μέσα από τις φοβίες που έχουν δημιουργηθεί από μια επικίνδυνη κατάσταση, θα μας φέρει σε έναν βαθμό στην απώλεια των ανθρωπίνων σχέσεων, στην απώλεια συναισθημάτων. Είναι εντελώς διαφορετική υπόθεση το «λαμβάνω μέτρα προστασίας για να μην κολλήσω έναν ιό» από το «φέρομαι ρατσιστικά σε έναν άνθρωπο που πέρασε μια δύσκολη κατάσταση» και δυστυχώς το δεύτερο φαίνεται πως υπάρχει κίνδυνος να συμβεί.
*Διαβάστε σήμερα στο Ιατρικό Ένθετο «Λόγοι Υγείας» της «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ».
του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
anastasop@pelop.gr