Για την Αννα Διαμαντοπούλου
Ο Σταύρος Κουμπιάς είναι πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών.
Πάντοτε η (ανιστόρητη) άποψη ότι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι (δηλ. ανίκανοι κι ενίοτε διεφθαρμένοι) με έβρισκε αντίθετο, πρωτίστως γιατί τη θεωρούσα επικίνδυνη, δεδομένου ότι οδηγεί προς ακραίες, αντικοινωνικές στάσεις, οι οποίες σήμερα πολύ περισσότερο αποτελούν μεγάλο κίνδυνο, διεθνώς.
Θα επαναλάβω τα αυτονόητα(;): Φυσικά υπάρχουν διαβαθμίσεις ως προς την επάρκεια και ικανότητα πολιτικών να προτείνουν ουσιώδεις (και μεταρρυθμιστικές) λύσεις για κοινωνικά και εθνικά προβλήματα, με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον.
Οι πολίτες πρέπει να εκτιμούν, τεκμηριωμένα, τις ικανότητες κι αναλόγως να τις επιβραβεύουν, παραμερίζοντας στενά προσωπικές επιδιώξεις προς όφελος του εθνικού συμφέροντος.
Φυσικά, είναι δικαίωμα του καθενός να έχει ιδεολογικές απόψεις και προσωπικά του κριτήρια, προκειμένου να κρίνει πολιτικούς και πολιτικές, σε μια δημοκρατική κοινωνία. Ομως, υπάρχουν σταθερές και αντικειμενικά δεδομένα με βάση τα οποία οι πολίτες θα έπρεπε να κάνουν ορθολογικές-τεκμηριωμένες εκτιμήσεις και επιλογές.
Εξάλλου, η ιστορία διδάσκει (εκ των υστέρων, δυστυχώς) ότι όποτε αυτό συνέβη η χώρα προόδευσε, ενώ όταν επεκράτησαν ανορθολογικές επιλογές τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά, ενίοτε, δε, καταστροφικά.
Ως εκ τούτου, πέραν των αυτονόητων απαιτούμενων χαρακτηριστικών για οποιονδήποτε (ιδιαιτέρως πολιτικούς), όπως, ήθος, εντιμότητα, ήπια και πολιτισμένη συμπεριφορά, γνώση αντικειμένου, αποδεδειγμένη αποδοτικότητα, έλλειψη λαϊκισμού, αδιαφορία για πολιτικό κόστος, συνέπεια, συναινετική διάθεση, θα έπρεπε να επηρεάζουν θετικά την κρίση πολιτών για πολιτικούς.
Με βάση αυτήν τη λογική αναφέρω την άποψή μου για μία πολιτική προσωπικότητα, που επιδιώκει επιστροφή στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Πρόκειται για την Αννα Διαμαντοπούλου, την οποία γνώρισα ως πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών, ως υπουργό Παιδείας και παρακολούθησα στενά έκτοτε την Ελληνική και Ευρωπαϊκή διαδρομή της, τα κύρια σημεία της οποίας αναφέρω, πολύ συνοπτικά.
Το 2011, 255 βουλευτές επί 300 υπερψήφισαν, με πρωτοφανή για τα Ελληνικά κοινοβουλευτικά χρονικά, τον ισχυρά μεταρρυθμιστικό νόμο για τα ΑΕΙ (γνωστό ως νόμο Διαμαντοπούλου), σηματοδοτώντας ελπιδοφόρα προοπτική για συναινέσεις σε εθνικά θέματα.
Η κ. Διαμαντοπούλου, παρά τη συνειδητή δεκαετή αποχή, συνέχισε ενεργά να συμμετέχει στα κοινωνικά δρώμενα, προτείνοντας επεξεργασμένες μεταρρυθμιστικές λύσεις για μεγάλα θέματα, συνεργαζόμενη με σημαντικές προσωπικότητες, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συγκεκριμένα, έχει διατελέσει επιτυχώς επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Δικαιωμάτων της ΕΕ
και πρόεδρος της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος για τη διάσταση της Κοινωνικής Ευρώπης και έχει συνεισφέρει ουσιαστικά στο μέλλον της Σοσιαλδημοκρατίας, από το 2013. Εχει ιδρύσει και προεδρεύει στο «Δίκτυο για τη
Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη», με σημαντικά αποτελέσματα στον προβληματισμό γύρω από απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις στην κοινωνία και την οικονομία.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα προηγούμενα και την προσωπική μου εμπειρία από την πολυετή γνωριμία μου με την Αννα Διαμαντοπούλου, μιας μετριοπαθούς και συναινετικής πολιτικού, θα ήθελα να καταθέσω την άποψη ότι η επιστροφή της στην κεντρική πολιτική σκηνή θα σηματοδοτήσει μια πολύ σημαντική και θετική εξέλιξη, δεδομένου ότι αποτελεί ζητούμενο η ύπαρξη προσωπικοτήτων με ήθος, τόλμη, προοδευτικές και μεταρρυθμιστικές αντιλήψεις, βαθιά γνώση των πολύπλοκων εθνικών προβλημάτων (π.χ. Παιδεία), στη νέα εποχή των μεγάλων προκλήσεων και κινδύνων της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Γνωρίζω τη διαχρονική (καλοπροαίρετη και κακοπροαίρετη) κριτική σχετικά με την Αννα Διαμαντοπούλου και την έχω λάβει υπόψη μου, προκειμένου να καταλήξω στην εκτίμηση μου για το πρόσωπο της.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
