Η Ιωάννα Παλιοσπύρου σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην «Π»: Δυνατή, όμορφη, υπερήφανη
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου παραχώρησε στην «Π» μια εξομολογητική συνέντευξη, όπου αντικατοπτρίζονται σε όλες τους τις διαστάσεις ο επίπονος αγώνας της και η λαμπρή της νίκη.
Σχεδόν πέντε χρόνια μετά τον αδιανόητο εφιάλτη που έζησε και άλλαξε τη ζωή της άρδην, έχει κόψει θριαμβευτικά το νήμα του μαραθώνιου που έτρεξε, επιδεικνύοντας δύναμη ψυχής.
Με αφορμή την χθεσινή της ομιλία σε εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου «Πάλεια» με τη συνδιοργάνωση του Δήμου Δυτικής Αχαΐας και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος , για τον εορτασμό της Ημέρας της Γυναίκας, στην αίθουσα εκδηλώσεων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Κάτω Αχαΐας, η Ιωάννα Παλιοσπύρου παραχώρησε στην «Π» μια εξομολογητική συνέντευξη, όπου αντικατοπτρίζονται σε όλες τους τις διαστάσεις ο επίπονος αγώνας της και η λαμπρή της νίκη.
-Ποια τα πρώτα σας συναισθήματα μετά την επίθεση, όταν πλέον συνειδητοποιήσατε την κατάσταση;
Μου πήρε πολύ καιρό να συνειδητοποιήσω την κατάσταση. Στην αρχή υπήρχε ένα τεράστιο σοκ που δεν με άφηνε να σκεφτώ καθαρά, δεν μπορούσα καν να μιλήσω. Μετάμ το χειρότερο συναίσθημα, που με παρέλυσε, ήταν ο φόβος. Φόβος για το αν θα ζήσω και το πώς θα ζήσω. Πώς θα είναι η ζωή μου και ποια τα νέα δεδομένα. Πάλευα κάθε μέρα να κρατηθώ στη ζωή, χωρίς να ξέρω τι πρόκειται να συμβεί παρακάτω. Αυτό με διέλυε, ήταν ό,τι χειρότερο έχω νιώσει.
-Τι σας έδινε δύναμη ενόσω διανύατε αυτό τον Γολγοθά;
Δύναμη κυρίως έπαιρνα από την οικογένειά μου, τους ανθρώπους που είχα κοντά μου και την αγάπη μου για τη ζωή. Ενιωθα πως ήταν πολύ νωρίς και πολύ άδικο για να εγκαταλείψω τα όνειρά μου για μια όμορφη ζωή. Δεν είχα κάνει κάτι κακό, ούτε κάτι λάθος και ξαφνικά μου έκλεψαν όλα όσα είχα κερδίσει στη ζωή, με πολύ κόπο και αγώνα. Επίσης κρεμιόμουν από τα λόγια της μαμάς μου πως όλα θα πάνε καλά και να μη φοβάμαι. Δεν ξέρω αν τα πίστευε σε εκείνη τη φάση, αλλά είχα ανάγκη να πιαστώ από αυτές τις λέξεις για να έχω ένα λόγο να παλέψω.
-Νιώσατε ποτέ να λυγίζετε;
Φυσικά αυτό έχει συμβεί πολλές φορές και συμβαίνει μέχρι και σήμερα, απλά πλέον όχι τόσο συχνά. Οπως μου έλεγαν πάντα οι γιατροί, η αποκατάσταση από ένα τόσο σοβαρό τραυματισμό είναι ένας μακρύς μαραθώνιος και όχι ένας σύντομος αγώνας δρόμου. Οπότε έπρεπε να έχω υπομονή και αντοχή γιατί τα σκαμπανεβάσματα ήταν πάρα πολλά. Μου είχαν μάθει πως επιτρέπεται και είναι φυσιολογικό να λυγίζω, να νιώσω αδύναμη και ευάλωτη, αλλά έπρεπε αυτό να το περιορίζω χρονικά, δηλαδή να κρατάει για λίγο. Και μετά έπρεπε να σηκωθώ και να συνεχίσω ξανά την προσπάθεια. Το σωτήριο για εμένα είναι πως δεν με άφησαν ποτέ να χάσω την ελπίδα. Με έκαναν να πιστεύω πως συνεχώς τα πράγματα βελτιώνονται. Είναι πολύ περίεργο και επώδυνο συναίσθημα, αλλά με τη βοήθεια των ειδικών είχα βρει τον τρόπο να μη χάνω την πίστη μου στο ακατόρθωτο και ευτυχώς λειτούργησε.
-Τι εισπράξατε από τους άλλους το διάστημα εκείνο; Πέραν της αγάπης και του ενδιαφέροντος, υπήρξαν συμπεριφορές που σας πλήγωσαν;
Πάρα πολλοί άνθρωποι βρέθηκαν μπλεγμένοι άθελά τους σε μια υπόθεση περίπλοκη και δύσκολη. Σε κανέναν δεν είναι ευχάριστο να μπλέκει στα καλά καθούμενα με αστυνομικούς, δικηγόρους, δημοσιογράφους και γιατρούς. Με εικόνες όχι καθημερινές και άγνωστες στους περισσότερους από εμάς. Σε αυτά τα πλαίσια δεν μπόρεσαν όλοι να διαχειριστούν σωστά και με επάρκεια την κατάσταση και το καταλαβαίνω. Ναι, υπήρξαν συμπεριφορές που με πλήγωσαν, αλλά με παρηγορεί πως οφειλόταν στην αδυναμία χαρακτήρα κάποιων και όχι σε κακή πρόθεση. Από εκεί και πέρα, όμως, η στήριξη και η αγάπη που πήρα από πάρα πολλούς άλλους ανθρώπους, γνωστούς ή άγνωστους, ήταν καταλυτική και επικεντρώθηκα σε αυτή. Γιατί αυτό χρειαζόμουν και γιατί αυτό έχει και τη μεγαλύτερη αξία.
-Η οδυνηρή αυτή περιπέτεια κατά πόσο άλλαξε τον τρόπο που βλέπετε τον κόσμο, τους ανθρώπους, τη ζωή, ακόμα και τον ίδιο σας τον εαυτό;
Μετά από ένα τόσο ισχυρό τραύμα, συνήθως οι άνθρωποι έχουν δύο επιλογές. Ή να μαλακώσουν περισσότερο και να εκτιμήσουν τα μικρά και απλά πράγματα στη ζωή ή να σκληρύνουν και να χάσουν την πίστη τους στην καλοσύνη των ανθρώπων. Ευτυχώς για εμένα δεν άλλαξε δραματικά ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα, καθώς ανέκαθεν ήμουν ένας άνθρωπος που έδειχνα εμπιστοσύνη και καλοσύνη στους ανθρώπους γύρω μου. Αυτό εξακολουθεί να ισχύει. Εχω αποφύγει, με πολλή δουλειά, να γεμίσω την ψυχή μου με φοβίες και θυμό. Σαφέστατα το γεγονός έχει γράψει μέσα μου, αλλά με ένα τρόπο που με έχει διδάξει να είμαι πιο υποψιασμένη και προσεχτική με τους ανθρώπους, αλλά δεν με έχει διαλύσει ψυχικά και συναισθηματικά. Οταν κοιτάζω στον καθρέφτη βλέπω μια δυνατή, όμορφη γυναίκα, με καθαρή συνείδηση και δυνατό μυαλό, για την οποία είμαι υπερήφανη.
-Σήμερα, θα μιλήσετε σε εκδήλωση, στην Κάτω Αχαΐα, στο πλαίσιο του εορτασμού της Ημέρας της Γυναίκας. Σε μια εποχή που τα περιστατικά της βίας κατά των γυναικών ξεσπούν με απίστευτη συχνότητα, τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στις γυναίκες –και όχι μόνο;
Πιστεύω ακράδαντα πως οι γυναίκες είμαστε μαγικά πλάσματα. Μπορούμε να τα φτιάξουμε ή να τα διαλύσουμε όλα μονομιάς. Θα ήθελα με αφορμή αυτή την ημέρα, να θυμηθούμε την αξία που έχουμε, τη δύναμη που μας χαρακτηρίζει και πόσο σημαντικό είναι να στηρίζουμε η μία την άλλη. Μακάρι να ονειρευόμαστε ασταμάτητα και να διεκδικούμε περισσότερα. Θα ήθελα να δουλεύουμε περισσότερο την ενότητα και την αλληλεγγύη μεταξύ μας. Αυτό μου λείπει. Αλλά αυτό πιστεύω πως είναι το μυστικό για να αλλάξουμε τον κόσμο γύρω μας.
-Ioanna Paliospirou Foundation: η «οικογένεια» που δημιουργήσατε για τους εγκαυματίες. Τι βιώνετε μέσα από την επαφή σας μαζί τους ποιο είναι το καθημερινό σας στοίχημα;
Η ζωή μπορεί να γίνει πολύ άδικη για τον καθένα από εμάς. Το βλέπω πολύ συχνά σε πολλές οικογένειες. Ομως αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει να καθορίσει τη ζωή ενός ανθρώπου και συγκεκριμένα ενός εγκαυματία. Το καθημερινό στοίχημα είναι να καταλάβει ένας άνθρωπος, που ίσως είναι σημαδεμένος στο κορμί ή διαλυμένος στην ψυχή, πως αυτό μπορεί να ξεπεραστεί. Οχι εύκολα, με πολύ κόπο και προσπάθεια. Ο σκοπός είναι να επανεκπαιδευτεί για το πως συνεχίζεται η ζωή μετά από ένα τόσο ισχυρό τραύμα και να επανενταχθεί στην κοινωνία ως χρήσιμο μέλος της. Οι ουλές δεν καθορίζουν την αξία ή την ιστορία ενός ανθρώπου. Και το ίδρυμα είναι εδώ για να το αποδείξει.
-Σήμερα, όταν κοιτάζετε την Ιωάννα στον καθρέφτη, τι αντικρίζετε μέσα στα μάτια της;
Αντικρίζω ευγνωμοσύνη, αγάπη και μια τεράστια λαχτάρα για τα όμορφα της ζωής. Εχω περάσει πάρα πολλά που οι περισσότεροι είναι φυσικό να μην μπορείτε να αντιληφθείτε. Δεν με πειράζει καθόλου. Νιώθω ευγνωμοσύνη για τη δεύτερη ευκαιρία που έχω στη ζωή, για την αγάπη και τη στήριξη που έχω λάβει και θέλω να κάνω υπερήφανους όσους πίστεψαν πως θα το ξεπεράσω. Δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο, ακόμα παλεύω για την ευτυχία και τα όμορφα, όπως κάνουμε όλοι μας.
-Και τι ονειρεύεστε;
Προσωπικά εύχομαι για υγεία και μια όμορφη ηρεμία στη ζωή μου, από αυτές που γεμίζουν την καρδιά και σε κάνουν να νιώθεις πληρότητα. Ονειρεύομαι να μη σβήσει ξανά το χαμόγελο από τα χείλη μου και να έχω στη ζωή μου ανθρώπους δοτικούς και γεμάτους καλοσύνη, αγάπη και προσφορά. Γιατί αυτό μου δείχνει το μεγαλείο που έχουμε οι άνθρωποι και με κάνει να θέλω να γίνομαι καλύτερη.
Διαβάστε επίσης
Εξομολόγηση ψυχής του Σταμάτη Κραουνάκη στην «Π»: «Ωρες – ώρες… με βαριέμαι!»
Πάτρα: Το τρένο παρέσυρε αυτοκίνητο που είχε παρκάρει σχεδόν πάνω στις γραμμές
Σε μέγγενη χρέων…μια Πάτρα! – Υποψήφιοι για κατάσχεση λογαριασμών όλοι οι οφειλέτες
Μητσοτάκης: Η πλειοψηφία των πολιτών στα συλλαλητήρια ζήτησε αλήθεια, δικαιοσύνη και σύγχρονα τρένα
Αργεντινή: Καταστροφικές πλημμύρες στη Μπαΐα Μπλάνκα με 13 νεκρούς ΦΩΤΟ
Λάρισα: Παραμένει κρίσιμη η κατάσταση του 3χρονου που παρασύρθηκε από αυτοκίνητο
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
