Β. Βουκελάτος: «Δεν χρειάζεται να μαζεύουμε συμπάθειες – ψηφαλάκια»

Ο αναπληρωτής γραμματέας της ΕΠΣ Αχαΐας, Βασίλης Βουκελάτος τοποθετήθηκε για το γηπεδικό θέμα στην Αχαΐα, αφήνοντας παράλληλα τις αιχμές του

Βουκελάτος

Mε γραπτή του δήλωση, ο αναπληρωτής γραμματέας της ΕΠΣ Αχαΐας και εκπρόσωπος της Ενωσης στην Επιτροπή Διαβούλευσης του Δήμου, Βασίλης Βουκελάτος, τοποθετήθηκε για το γηπεδικό θέμα στην Αχαΐα, αφήνοντας παράλληλα τις αιχμές του. Αναλυτικά:

«Να ξεκαθαρίσω ότι δεν είναι του φιλοσοφίας μου και δεν μου αρέσει και ο διάλογος μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υποχρέωση όλων μας είναι μέσα από τους θεσμούς και τα όργανα του αθλητισμού να βάζουμε τον προβληματισμό, τις θέσεις και τις προτάσεις του φορέα που εκπροσωπούμε και να αγωνιζόμαστε γι’ αυτές.
Αυτό και έκανα στη συμμετοχή μου στην Επιτροπή Διαβούλευσης εκπροσωπώντας την ΕΠΣ Αχαΐας. Με πνεύμα συνεργασίας αλλά και δημιουργικής κριτικής εξέφρασα τις θέσεις της ΕΠΣΑ για τις υποδομές των ποδοσφαιρικών γηπέδων της πόλης. Δεν είναι λόγια οραματισμού ούτε οποιασδήποτε παράταξης.
Είναι η πραγματικότητα της σημερινής κατάστασης και δεν χρειάζεται η αυτοπροβολή του καθενός μας ούτε να παρουσιάζουμε ότι όλα είναι ρόδινα.
Τα αθλητικά σωματεία της πόλης μας ζουν καθημερινά το πρόβλημα των αγωνιστικών χώρων. Γήπεδα με κακούς τάπητες, προπόνηση σε μισό γήπεδο, καθώς και αγώνες σε δύσκολες πρωινές και βραδινές ώρες ελλείψει γηπέδων.
Δεν είναι πραγματικότητα ότι σήμερα στο Δήμο της Πάτρας για 55 σωματεία (39 στον ιστό της πόλης και 16 στις περιφερειακές ενότητες) έχουμε μόνο 7 δημοτικά γήπεδα με πλαστικό/φυσικό τάπητα (6 από τις προηγούμενες δημοτικές αρχές και ένα από τη σημερινή);
Αντίστοιχα στους άλλους πολύ μικρότερους Δήμους έχουμε στην Αιγιάλεια (για 12 σωματεία 10 γήπεδα) στη Δυτική Αχαΐα (για 9 σωματεία 9 γήπεδα) και στην Ερυμάνθεια (για 6 σωματεία 3 γήπεδα).
Δεν είναι πραγματικότητα ότι με την εκλογή της Δημοτικής αρχής είχαμε την υπόσχεση για την κατασκευή ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου τον χρόνο; (Σήμερα έχουμε μόνο το Πετρωτό με τις όποιες ατέλειες έχει).
Δεν είναι πραγματικότητα ότι το έργο «ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΥ ΧΛΟΟΤΑΠΗΤΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΣΑΡΑΒΑΛΙΟΥ» που δημοπρατήθηκε την 18/12/2019 και η σύμβαση υπογράφηκε την 23/10/2020 με συνολική προθεσμία περάτωσης την 23/4/2021 (έξι -6- μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης) και ύστερα από τρεις παρατάσεις, δεν έχει δοθεί σε χρήση στα αθλητικά σωματεία με αποτέλεσμα να υπάρχει σημαντικό πρόβλημα;
Δεν είναι πραγματικότητα ότι για το έργο «ΕΡΓΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ» που δημοπρατήθηκε την 3/9/2021 και βρίσκεται στην διαδικασία αξιολόγησης και συμβασιοποίησης στην Τεχνική έκθεση του δήμου για τα γήπεδα ποδοσφαίρου Ζαρουχλεΐκων, Βραχνεΐκων και Ρίου δεν προβλέπεται αντικατάσταση του συνθετικού τάπητα παρά μόνο συντήρηση συνθετικού τάπητα και αντικατάσταση φθαρμένων τμημάτων αν και όπου υπάρχουν;
Δεν είναι πραγματικότητα ότι η σημερινή Διοίκηση της ΕΠΣΑ παραδίνει για χρήση στις ομάδες των Προσφυγικών και το τρίτο Ενωσιακό γήπεδο. Της Αγυιάς μαζί με την Περιφέρεια, Το Ανδρέας Κάνιστρας και σε 5 μέρες τα Προσφυγικά;
Δεν είναι πραγματικότητα ότι για τα Προσφυγικά δεν υπήρξε καμία οικονομική βοήθεια από την Πολιτεία, παρά μόνο από τον Δήμο με μέρος της υπόσχεσης που περιμένουμε τη συνέχεια;
Δεν είναι πραγματικότητα ότι ως ΕΠΣΑ έχουμε φέρει στην πόλη 5 μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις προκριματικών Εθνικών ομάδων μικρών U17 και U19 καθώς και Εθνικών Γυναικών και Κορασίδων, όπου έρχονται στην πόλη πολύ μεγάλα έσοδα;
Δεν είναι πραγματικότητα ότι δεν έχουμε γήπεδα στην πόλη και στην τελευταία διοργάνωση Εθνικών U19 οι προπονήσεις γίνονται στα γήπεδα Γαβρολίμνης και Λάππα για τις εθνικές Γερμανίας, Ρωσίας, Φερόε και στο γήπεδο του Πανεπιστημίου Πατρών για την Εθνική Ελλάδος;
Στην ΕΠΣΑ έχουμε σχεδιασμό για τη συνέχεια. Αλλά αυτό είναι στόχος και όραμα, όχι πραγματικότητα.
Τέλος, η προσωπική μου θέση μέσα από την πολύχρονη πορεία μου στο χώρο του ποδοσφαίρου και στις επιτροπές γηπέδων του Δήμου είναι ξεκάθαρη. Ολοι είμαστε μαζί να συμπορευτούμε σε αγώνες για καλύτερες συνθήκες και επίλυση των προβλημάτων. Δεν χρειάζεται εκμεταλλευόμενοι τη θέση μας να μαζεύουμε συμπάθειες – ψηφαλάκια (πολλές φορές με ψεύτικες υποσχέσεις και αυτοπροβολή).
Ξέρετε, δεν φτάνει μόνο η παρουσία μας στις επιτροπές, που πολλές φορές καταλήγουν στην πολιτική να εναντιωθούμε στην κυβέρνηση, στην αντιπολίτευση και σε ό,τι άλλο δεν μας είναι αρεστό.
Σαφώς οι λύσεις είναι πολιτικές, αλλά πολιτική δεν είναι απαραίτητα η αυτοεπιβεβαίωση της αριστερής ρητορείας. Δεν έχει κανένα νόημα η ιδεολογία να αναπαράγεται για να επιβεβαιώσει τον εαυτό της και όχι να εξυπηρετήσει την κοινωνία.
Η μόνιμη άρνηση και οι κοινωνικές συγκρούσεις (και στο ποδόσφαιρο), δεν είναι παρά μόνο κραδασμοί που απορροφούνται από το μεθοδολογικά αρτιότερο οικονομικό-πολιτικό μοντέλο.
Η Αριστερά δεν πρέπει να είναι διαχειριστικό παρακολούθημα. Πρέπει κόντρα στις σημερινές δυσκολίες να προσαρμόζει το κοινωνικό της μήνυμα με τις καθημερινές ανάγκες των ανθρώπων. Η στρατηγική μας πρέπει να είναι να ξεφύγουμε από την κακή παράδοση (φραστική δημοκρατία και κριτική) που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική δημοκρατία.