Θέατρο: Πρόγραμμα μηνυμάτων και ευαισθησιών
Tο Εθνικό θέατρο ανακοίνωσε από τη σκηνή του «Σχολείου της Αθήνας» Ειρήνη Παππά το πρόγραμμά του για τη σεζόν 2022-2023, στη μνήμη της οποίας αφιερώνεται, διά στόματος του καλλιτεχνικού του διευθυντή Γιάννη Μόσχου, με τον τίτλο «Είμαστε όλοι μαζί, είμαστε όλοι διαφορετικοί, είμαστε όλοι ίσοι». Τίτλος που βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με τις επιλογές του προγραμματισμού του και με το μήνυμα της συμπερίληψης, στην οποία παραπέμπει.
Εργα διαχρονικά αλλά και σύγχρονα που αναφέρονται σε παθογένειες και κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας και γενικότερα του δυτικού κόσμου, απευθύνονται σε κοινό διαφορετικών αισθητικών προτιμήσεων, καλύπτοντας ένα ευρύτατο φάσμα ηλικιών και κοινωνικών δράσεων εντός και εκτός θεάτρου και αγκαλιάζοντας άτομα ειδικών κατηγοριών («διαφορετικούς», φυλακισμένους σε επανένταξη, χρονίως πάσχοντες σε ανάρρωση), με πνεύμα ενσυναίσθησης και εξωστρέφειας, ως οφείλει η πρώτη στην τάξη σκηνή της χώρας. Αν μάλιστα μπορεί κάποιος να μιλήσει για διαφορετικούς θεματικούς άξονες, κάθε μια από τις τέσσερις σκηνές του είναι προσανατολισμένη σε κάτι διαφορετικό.
Η «Κεντρική Σκηνή» – Κτίριο Τσίλλερ επικεντρώνεται σε κλασικά έργα με την υπογραφή γνωστών σκηνοθετών. Μετά την παρέλευση εικοσιπενταετίας από την τελευταία παράστασή τους, επανέρχονται «Οι Βρυκόλακες» του Χένρικ Ιψεν, σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή. Ενα έργο που προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων στην εποχή του, με το ξεσκέπασμα της υποκρισίας και της διαφθοράς μιας ολόκληρης κοινωνίας. Οι Ακύλλας Καραζήσης και Νίκος Χατζόπουλος προσεγγίζουν σκηνοθετικά τη «Σπασμένη Στάμνα» του Χάινριχ φον Κλάιστ, που βάζει τον κεντρικό του ήρωα να διεξάγει έρευνα εναντίον του εαυτού του, αντιστρέφοντας με κωμικό τρόπο το πρότυπό του, τον μύθο του Οιδίποδα, ενώ την ωραιότερη ερωτική ιστορία όλων των εποχών, του Ρωμαίου και Ιουλιέττας θα αφηγηθεί με την δική του ιδιαίτερη ματιά ο Δημήτρης Καραντζάς.
Αντιθέτως σε σύγχρονα άπαιχτα έργα εστιάζει το ενδιαφέρον της η Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» παρουσιάζοντας «Τον Ανθρωπο από το Παντλόσκ» του Ντμίτρι Ντανίλοφ, μια οχληρή σάτιρα, που ξυπνά καφκικούς εφιάλτες, καθώς ο κεντρικός ήρωας συλλαμβάνεται αναιτιολόγητα και ανακρίνεται επί παντός, με το συγγραφέα να καταγγέλλει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της κυρίαρχης εξουσίας της εποχής μας, που με τρόπο ανεπαίσθητο οδηγούν τον άνθρωπο στην αυτοκαταστολή. Η Σοφία Πάσχου θα αναγνώσει σκηνοθετικά σε πανελλήνια πρώτη το έργο «Ο Αλλος» της Λένυς Φυλακτάκη, μια αναφορά στη διαφορετικότητα ως απειλητικό ιό, που διαταράσσει την κανονικότητα της ομοιομορφίας. Το έργο του Τόνυ Κούσνερ «Ενα σπίτι φωτεινό σαν μέρα» θα ανεβάσει ο Γιάννης Μόσχος, που έχει ως θέμα την άνοδο του ναζισμού στο μεσοπολεμικό Βερολίνο και την προσπάθεια μιας καλλιτεχνικής συντροφιάς να αντισταθεί στον επελαύνοντα σκοταδισμό.
Μικτά θεάματα γεμίζουν το REX – Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη»: «Τα Φώτα της Ράμπας» του Τσάρλι Τσάπλιν, μια παράσταση αφιερωματική στον ιδιοφυή κωμικό και στις αρχετυπικές αξίες της ζωής, με τη μορφή μιούζικαλ σε διασκευή – σκηνοθεσία της Αμαλίας Μπένετ και μουσική του Θοδωρή Οικονόμου, ενώ ο Νίκος Καραθάνος θα μας ταξιδέψει «Μια Νύχτα στην Επίδαυρο», μια δική του σκηνική σύλληψη για την τραγωδία της ζωής και όχι της σκηνής, με κωμικό τρόπο και χρόνο αφήγησης τη διάρκεια της διαδρομής προς και από την Επίδαυρο.
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται το πρόγραμμα της Πειραματικής Σκηνής Νέων Δημιουργών (Σκηνή «Κατίνα Παξινού»): «Η Τοπογραφία του Θανάτου ή Ας μη Ξεχάσουμε», μια περιπατητική παράσταση σε ιδέα και σκηνοθεσία της Μπρικένα Γκίστο, με σταθμούς τοπόσημα της Αθήνας ποτισμένα με αίμα και τώρα με μνήμη, εκεί όπου δολοφονήθηκαν νέοι και νέες, που οραματίστηκαν ένα πιο δίκαιο και ελεύθερο κόσμο, μεταξύ άλλων οι Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, Ζακ Κωστόπουλος, Παύλος Φύσσας, «Οι Προβοκάτορες» του Γιάννη Αποσκίτη, σουρεαλιστική σάτιρα των εξουσιαστικών μηχανισμών και των fake news, «Δε Φάιναλ Θολούσιον», διασκευή για το θέατρο των Κ. Ανάν και Suyako, που παρατηρούν και καταγράφουν τα αδιέξοδα της ελληνικής πραγματικότητας, «Goodbye Lindita» του Μάριο Μπανούσι, μια παράσταση με επίκεντρο την απώλεια και τέλος το «Yes, We Can’t», ερευνητική δουλειά της σκηνοθέτριας Μαριλένας Κατρανίδου για την «κοινωνία της κόπωσης» στο Δυτικό κόσμο.
Φυσικά και το Εθνικό δεν ξέχασε τους μικρούς του φίλους, τη μαγιά των αυριανών θεατρόφιλων. Στην «Παιδική Σκηνή» του φιλοξενείται ήδη «Η Χάιντι και τα Βουνά» σε σκηνοθεσία Ιώς Βουλγαράκη, μια αναφορά στο ταξίδι της ενηλικίωσης, στο θαύμα της ζωής με τις χαρές και τις λύπες του, ενώ στην «Εφηβική Σκηνή» σε διασκευή της Ανια Ράις και σκηνοθεσία του Γιάννη Καραούλη το αριστουργηματικό «Ξύπνημα της Ανοιξης» του Φρανκ Βέντεκιτ θα συναντηθεί με τους εφήβους του σήμερα, αφυπνισμένους μεν αλλά και αβοήθητους, συνδεδεμένους με τον ψηφιακό κόσμο της εποχής αλλά και συγχρόνως απομονωμένους. Αναμένονται επίσης οι «Ιστορίες για να μην κοιμάσαι», ένα ταξίδι στα όνειρα αλλά και στους εφιάλτες των νέων στην Ελλάδα του 2022 μέσα από τη σύνθεση τριών έργων του Νόελ Γκρεγκ, με τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Σοφίας Βγενοπούλου.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
