Νόρα Δράκου: «Η Πάτρα είναι το καταφύγιο μου»

Δράκου

Η ζωή μας κύκλους κάνει, η Νόρα Δράκου το ξέρει και με το παραπάνω. «Βέρα» πατρινιά, αλλά εκτός από αυτό «Η Πάτρα είναι το καταφύγιο μου. Η πόλη που μεγάλωσα, έχτισα τις αναμνήσεις μου, βρήκα τους φίλους μου, έζησα με την οικογένεια μου και ξεκίνησα φυσικά την κολυμβητική μου καριέρα», λέει στην ιστοσελίδα της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας.

Οι μέρες του Stoiximan Final-4 του Κυπέλλου Ελλάδας στην Υδατοσφαίριση στην αχαϊκή πρωτεύουσα (3-4/2), πλησιάζουν. Η Νόρα, κορυφαία πρωταθλήτρια της Κολύμβησης, το βιώνει αφού καθημερινά περνάει πολλές ώρες στο «Αντώνης Πεπανός». Ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδάκια που έχουν τη τύχη να προπονούνται μαζί της. Πάτρα και…ξερό ψωμί για την Νόρα Δράκου. Και αν βρέθηκε στην Αθήνα για να βοηθήσει τη καριέρα της στην Κολύμβηση να εξελιχθεί και να φτάσει να γίνει μια κολυμβήτρια-παράδειγμα για χιλιάδες παιδιά, με παραστάσεις από τους μεγαλύτερους αγώνες και δεκάδες ρεκόρ…«Ποτέ δεν σκέφτηκα να φύγω για άλλη πόλη», αναφέρει και εξηγεί: «Η Πάτρα είναι μεγάλη πόλη με παράδοση στον υγρό στίβο αλλά πάντα έπασχε από εγκαταστάσεις. Μπορεί το κολυμβητήριο να είναι καινούριο αλλά πολλές φορές δεν είναι λειτουργικό. Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες στο κολυμβητήριο έχουν βελτιωθεί, αλλά έχουμε δρόμο ακόμα… Αυτό λοιπόν το γεγονός δημιουργούσε πολλά προβλήματα στην προετοιμασία μου, πολύ ανασφάλεια και άγχος. Είχα χτίσει εδώ την ομάδα μου, είχαμε μια επιτυχημένη πορεία και φυσικά είχα μια πολύ καλή ποιότητα ζωής καθώς οι αποστάσεις είναι μικρές και ο ρυθμός ζωής σε μια επαρχιακή πολύ πάντα είναι πιο ανθρώπινος. Μπορεί πολλές φορές να με δυσκολεύει αυτή η πόλη αλλά νομίζω ότι αυτές οι δυσκολίες με βοήθησαν στο μέλλον, με έκαναν πιο σκληρή, πιο έτοιμη να αντιμετωπίζω αντιξοότητες και στο τέλος με έκαναν να απολαμβάνω περισσότερο ένα αποτέλεσμα γιατί το είχα φέρει με πολύ κόπο».

Θυμάται και με νοσταλγία το ξεκίνημα: «Όλα ξεκίνησαν μια μέρα του 1996 που με πήγαν οι γονείς μου στην πισίνα και η θεία μου η Λέτα Παστού με πήρε και με ξεκίνησε δειλά δειλά με το νερό. Αυτό ήταν…». Οι επιτυχίες πολλές, οι διακρίσεις, οι συμμετοχές από τους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι τα μίτινγκ και πλέον η προετοιμασία με απώτερο στόχο τους Ο.Α. στο Παρίσι το 2024.

Αναπολεί και φτάνει στο σήμερα: «H αλήθεια είναι πως όταν ξεκινούσα τη καριέρα μου είχαμε περισσότερα ταλέντα στην Πάτρα και περισσότερα παιδιά που πρωταγωνιστούσαν στα πανελλήνια πρωταθλήματα, κάτι που τώρα δεν συμβαίνει δυστυχώς. Τεράστιο ρόλο σε αυτό έπαιξε και η καραντίνα τα τελευταία χρόνια. Παιδιά που ήταν εν δυνάμει μεταλλιούχοι στα πανελλήνια πρωταθλήματα, είτε τα παράτησαν είτε πήγαν σε ομαδικά αθλήματα, η περιφέρεια ειδικότερα δέχθηκε μεγάλο πλήγμα. Γενικότερα, το πόλο, και μετά τις τελευταίες επιτυχίες της εθνικής μας ομάδας…κλέβει παιδιά από το δικό μας άθλημα που θεωρώ ότι απαιτεί μεγαλύτερες θυσίες».

Όσο για τα σχέδια και τα όνειρά της: «Η Πάτρα είναι η πόλη που μεγάλωσα, που ζει η οικογένειά μου, οι φίλοι μου. Θέλω αυτή η πόλη να ομορφύνει περισσότερο, να γίνουν περισσότερα έργα, να λειτουργεί καλύτερα και γιατί όχι να χτίσω τη ζωή μου και μετά τον αθλητισμό στην πόλη που αγαπώ».