Η φωνή και η συλλογική παραίτηση
ΤΟ ΠΡΩΤΟ μέρος της εναντίωσης της δημοτικής αρχής και της τοπικής αριστεράς κατά της αναγόρευσης του προέδρου της PFIZER σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πατρών αφορούσε τις διαμαρτυρίες, τους αφορισμούς και τον παραδοσιακό αριστερό λαϊκισμό: Πολυεθνική εταιρεία συν κλάδος φαρμάκου, ίσον εγκληματική οργάνωση.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ μέρος, πού ήταν; Θα περίμενε κανείς μια δημόσια εναντίωση στην εναντίωση. Ωριμες πολιτικές φωνές που θα παρατηρούσαν ότι είναι θλιβερό οι πολιτικοί παράγοντες μιας περιοχής να λειτουργούν σαν κήρυκες της εσωστρέφειας.
Και μάλιστα σε βάρος του Πανεπιστημίου και των αναπτυξιακών του αναγκών, που η κάλυψή τους δίνει επαγγελματική προοπτική σε νέους επιστήμονες, ερευνητές, τεχνοκράτες.
ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ η αγόρευση δεν υπήρξε, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τιμητικές μεν αλλά ποσοτικά ανεπαρκείς. Τα στερεότυπα, τα ιδεοληπτικά σύνδρομα και η φοβικότητα κατά της αριστεράς κάνουν πάρτι στην Πάτρα και την Αχαΐα εδώ και χρόνια.
Μια προοδευτική, κατά τα λοιπά, περιοχή. Προοδευτική, πλέον, μέσω αυτάρεσκου και ανερμάτιστου αυτοπροσδιορισμού και τίποτα περισσότερο.
ΚΑΠΩΣ έτσι πάμε στην κορύφωση μιας προεκλογικής περιόδου όπου σχεδόν τίποτα ουσιαστικό δεν ακούστηκε για την περιοχή μας και τίποτα παραγωγικό δεν επιδιώχθηκε, πέρα από τα περάσματα των αρχηγών και το ατομικό κυνήγι του σταυρού.
ΑΛΛΑ μην ανησυχείτε. Μετά τον Ιούλιο, βάζουμε πλώρη για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, όπου εκεί θα εκτεθούν τα μεγαλεπήβολα προγράμματα. Φυσικά όλοι θα μιλήσουν για την ανάγκη να κρατήσουμε τους νέους στον τόπο μας.
Σαν ιδιοκτήτες καταστημάτων αναψυχής ως επί το πλείστον, γιατί κάποια εναλλακτική ιδέα δεν βλέπουμε να περπατάει.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
