Βάσω Μεντζελοπούλου: Δύσκολο «χαίρε» για τη μάνα και τη γιαγιά – Συγκίνησαν ο γιος της Αλέξης και οι εγγονοί της
Πριν την τελευταία της κατοικία, στο Α΄Κοιμητήριο, η πομπή με τη σορό της Βάσως Μεντζελοπούλου, πέρασε για τελευταία φορά έξω από το ξενοδοχείο «Astir» που ήταν το βασίλειό της.
«Ηξερες να αγαπάς απεριόριστα, να ξεχνάς και να συγχωρείς. Κι αυτό το φως που είχες στην καρδιά σου ήταν μεταδοτικό, μάνα. Το πρόσφερες απλόχερα παντού».Δύσκολος ο αποχαιρετισμός του παιδιού στη μάνα του όσο ετών κι αν είναι. Αυτό ανέφερε και στον επικήδειο λόγο του ο Αλέξης Μεντζελόπουλος αποχαιρετώντας τη μάνα του, Βάσω Μεντζελοπούλου χθες το μεσημέρι Πέμπτη 3/08/2023, στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέα Πατρών.
«Δεν ξέρω πώς είναι να αποχαιρετάει κάποιος τη μάνα του. Οσο κι αν είσαι προετοιμασμένος γι’ αυτήν τη στιγμή, οποιαδήποτε λόγια είναι αδύναμα και φτωχά να περιγράψουν τη μεγάλη απώλεια. Ο πόνος της καρδιάς δεν έχει μέτρο».
Στάθηκε ιδιαίτερα στον αγώνα που έδινε να είναι η οικογένεια ενωμένη. «Πρώτος απ’ όλους σε θαύμαζα εγώ. Για την ακεραιότητα του χαρακτήρα σου. Για το τσαγανό σου. Μας έμαθες να αγαπάμε, να δουλεύουμε και να προσφέρουμε στον συνάνθρωπο. Μας δίδαξες την αλληλεγγύη, την αξιοκρατία, τη δικαιοσύνη. Ησουν υποδειγματική σύζυγος πλάι στον πατέρα μας, που εδώ που τα λέμε, δεν ήταν και ο ποιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου.
Κι επειδή ούτε και τα παιδιά σου, ο αδελφός μου κι εγώ ήμασταν… λουλούδια, εσύ φρόντισες να μας κάνεις καλύτερους ανθρώπους, με την υπομονή την επιμονή σου. Αυτή η υπομονή σου ρε μάνα… Πού την έβρισκες; Πώς τα κατάφερνες πάντα να φέρνεις την ειρήνη εν μέσω πολέμου; Είχες ένα μαγικό τρόπο να τα κάνεις όλα εύκολα. Σε κάθε πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, είχες τη λύση στο τσεπάκι σου» και κατέληξε:«Να σου πω πόσο σ’ ευχαριστώ γιατί στάθηκες βράχος ακλόνητος στη ζωή μου και στη ζωή όλων μας.
Να σου πω μια συγνώμη, για όσες φορές σε πίκρανα. Να σου πω πόσο τυχερός νιώθω που από όλες τις γυναίκες του κόσμου, έτυχε να με γεννήσεις εσύ…».
«Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΑΣ»
Συγκινητικός ο λόγος των δύο εγγονών της Θεοφάνη και Θεόδωρου. «Οταν διάβαζα ήμουν περίεργος και δεν ήθελα κανέναν δίπλα μου. Στα δύσκολα όμως ο μόνος άνθρωπος που ήθελα ήταν η γιαγιά μου. Ερχόταν στο σπίτι και διαβάζαμε. Οταν έφυγα για σπουδές στο Λονδίνο και στην αρχή είχα πολλές δυσκολίες η γιαγιά μου ήταν δίπλα. Κάθε απόγευμα είχαμε το ραντεβού μας και λέγαμε τα νέα της ημέρας και με ενθάρρυνε με τον λόγο της» είπε ο Θεοφάνης.
Ο Θεόδωρος την περιέγραψε μέσα από ένα παραμύθι σαν αυτά που τους έλεγε η γιαγιά του. «Δεν ήταν μία συνηθισμένη γιαγιά. Ηταν μία αρχόντισσα. Ηταν πάντα δίπλα μας και αγωνιούσε για εμάς. Φρόντιζε για όλους γύρω της και αγωνιούσε».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος που χοροστάτησε στην εξόδιο ακολουθία όπως και ο Επίσκοπος Κερνίτσης Χρύσανθος, αναφέρθηκε στην αγάπη της προς τον άνθρωπο. «Σημασία δεν έχει πόσα χρόνια θα ζήσουμε αλλά το πώς θα ζήσουμε και αν διδάσκουμε με την όλη ζωή και πορεία μας. Αποχαιρετούμε μία γυναίκα με αγωνιστικό φρόνημα που έκανε μία ωραία οικογένεια και έζησε με ευσέβεια και φιλανθρωπία».
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, Χρήστος Μπούρας σημείωσε ότι στο πρόσωπο της Βάσως Μεντζελοπούλου το Πανεπιστήμιο είχε έναν συμπαραστάτη και βοηθό.«Χωρίς τη στήριξη της οικογένειας Μεντζελοπούλου το Πανεπιστήμιό μας θα ήταν πολύ πιο μικρό» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας Ευάγγελος Φιλόππουλος, αφού εξήρε τη συμβολή της Βάσως Μεντζελοπούλου στο έργο της Αντικαρκινικής Εταιρείας είπε ότι «οφείλουμε να θεσμοθετήσουμε κάτι στο όνομά της ώστε να μείνει στη μνήμη των νεώτερων ως φωτεινό παράδειγμα».
Ο πρόεδρος του τοπικού παραρτήματος της Αντικαρκινικής Αθανάσιος Αργυρίου, σημείωσε: «Σήμερα ορφάνεψε και ο εθελοντισμός. Θα ζει για πάντα στις καρδιές μας».
Η πρόεδρος του Σοροπτιμιστικού Ομίλου Πατρών «Δανιηλίς» Ελένη Γκέκα είπε: «Η ενασχόληση με τον κοινωνικό εθελοντισμό είναι το στοιχείο που δίνει προστιθέμενη αξία στη ζωή ενός ανθρώπου. Το στοιχείο αυτό έλαμψε στην προσωπικότητα της Βάσως Μεντζελοπούλου η οποία μέχρι πρόσφατα ήταν ενεργά παρούσα στην κοινωνία και στις δράσεις του Ομίλου μας στην ίδρυση του οποίου άλλωστε πρωτοστάτησε».
Τέλος εκ μέρους του Συνδέσμου αποφοίτων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας η Λ. Αθανασοπούλου αναφέρθηκε στη στήριξη που παρείχε στον Σύνδεσμο. «Από το 1985 πρόσφερες στον Σύνδεσμό μας με αξιοπρέπεια και ήθος. Ανοιγες τα φτερά σου προς όλους τους τομείς της πόλης».
Πριν φτάσει στην τελευταία της κατοικία, στο Α΄Κοιμητήριο, η πομπή με τη σορό της πέρασε για τελευταία φορά έξω από το ξενοδοχείο «Astir» που ήταν το βασίλειό της.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
