Αποκαλυπτικός Κ. Πηλαδάκης για το καζίνο του Ρίο στο pelop.gr
Συνομιλήσαμε με τον Κώστα Πηλαδάκη εφ’ όλης της ύλης. Ο άλλοτε πανίσχυρος ιδιοκτήτης των Καζίνο του Ρίο, της Αλεξανδρούπολης και της Κέρκυρας μίλησε για όλους και για όλα, ρίχνοντας φως στην πολύκροτη υπόθεση που απασχολεί όλη την Αχαΐα και κυρίως τους εργαζομένους του καζίνο του Ρίο, οι οποίοι πλέον βρίσκονται υπό τον φόβο της επισφάλειας εξαιτίας του «λουκέτου» που επέβαλε η Δικαιοσύνη και η Επιτροπή Εποπτείας & Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ). Ο κ. Πηλαδάκης, στην αποκαλυπτική συνέντευξη που μας παραχώρησε, αναγνώρισε τις ευθύνες του, ενώ κατηγορηματικά δήλωσε πως «δεν βρίσκομαι πίσω από την Glafka Capital». Επιπλέον, τόνισε πως «η επόμενη μέρα δεν περιλαμβάνει εμένα με κανέναν τρόπο» ενώ σημείωσε πως «πούλησα ό,τι είχα και δεν είχα, δανείστηκα και χρεώθηκα για να βρω λύσεις». Τέλος, έστειλε το δικό του μήνυμα προς τους εργαζομένους του καζίνο του Ρίο, ζητώντας τους «να δουν πως η μοναδική, πραγματική και ρεαλιστική λύση, που είναι προς το συμφέρον τους, είναι αυτή μέσω της οποίας θα εισπράξουν μέρος των χρημάτων τους, βάσει της δικαστικής απόφασης αλλά και της λογικής. Διότι ορισμένα από αυτά που διεκδικούνται αφορούν διάστημα που δεν εργάστηκαν, καθώς το καζίνο ήταν κλειστό.».
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη
- Τι έγινε κ. Πηλαδάκη και φτάσατε έως εδώ; Έγιναν λάθη; Ποιοι φταίνε για τη σημερινή κατάσταση;
Για τη σημερινή κατάσταση έχουμε όλοι ευθύνες στον βαθμό που μας αναλογεί. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Ήμουν ο εργοδότης των τριών καζίνο σε Ρίο, Αλεξανδρούπολη και Κέρκυρα επί 21 έτη και το σύνολο του προσωπικού έως το 2010-2011 έλαβε αυξήσεις, οι οποίες αναμφισβήτητα ήταν κατά πολύ υψηλότερες από αυτά που προέβλεπαν οι τότε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Μάλιστα, τα τελευταία 13 χρόνια, σύμφωνα με τον εγνωσμένου κύρους οργανισμό ICAP και την έκθεση που συνέταξε το 2016-2017, περίπου 100 εργαζόμενοι έπρεπε να απολυθούν, διότι δεν κάλυπταν πραγματικές ανάγκες, ενώ το κόστος τους υπολογιζόταν στα 3,5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Επομένως, εάν είχα υιοθετήσει την εισήγηση της ICAP, θα είχα απολύσει 100 άτομα, μειώνοντας έτσι το κόστος της μισθοδοσίας από την αρχή της οικονομικής κρίσης και ενδεχομένως σήμερα η κατάσταση να ήταν παντελώς διαφορετική. Δεν έγινε καμία απολύτως απόλυση εδώ και 13 χρόνια για οικονομοτεχνικούς λόγους, ούτε καν μείωση στους μισθούς. Και αυτό ήταν τελικά το λάθος μου. Προσπάθησα να σώσω καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, πιστεύοντας στις δυνατότητες του καζίνο του Ρίο και των ανθρώπων που είχαμε επιλέξει. Όλα αυτά συνέβησαν την στιγμή που ο τζίρος συρρικνωνόταν με ραγδαίους ρυθμούς κάθε χρόνο. Ενδεικτικά, αναφέρω πως ο τζίρος έχει μειωθεί περίπου 80% συγκριτικά με τα προ κρίσης επίπεδα. Άραγε, πόσες άλλες εταιρείες στην Αχαΐα ή και πανελλαδικά έπραξαν ανάλογα, έχοντας χάσει περίπου το 80% του τζίρου τους, κρατώντας όλους τους εργαζομένους και διατηρώντας τους μισθούς στα προ κρίσης επίπεδα;
- Αντιπολιτευόμενη εφημερίδα στο παρελθόν μιλούσε για μεγάλα χρέη της εταιρείας σας. Εσείς δεν έχετε ευθύνες για τα συσσωρευμένα χρέη και το σημερινό αδιέξοδο;
Φυσικά και έχω ευθύνες όπως προανέφερα. Επιτρέψτε μου όμως να υπογραμμίσω και τον ρόλο της πολιτείας. Η πολιτεία λοιπόν επέβαλε μέτρα όπως τα capital control και εφάρμοσε πολιτικές που έδωσαν συγκριτικό πλεονέκτημα στους ανταγωνιστές, αφήνοντας τους να ανοίξουν ψηφιακά καζίνο, χωρίς ωστόσο να έχουν προβλεφθεί αντισταθμιστικά μέτρα. Συγχρόνως, ο παράνομος τζόγος δεν πατάχθηκε ποτέ επί της ουσίας. Εξαιτίας αυτών των πολιτικών επιλογών, ο τζίρος όχι απλώς μειώθηκε, αλλά κυριολεκτικά «γκρεμίστηκε» κατά 80%, διότι τα καζίνο είναι επιχειρήσεις «εντάσεως εργασίας» με χιλιάδες εργαζομένους. Όσον αφορά στο καζίνο του Ρίο, το μικτό κέρδος το 2008 ανερχόταν στα 42 εκατομμύρια ευρώ, το 2019 στα 9 εκατομμύρια ευρώ και την εποχή της πανδημίας στα 3 εκατομμύρια ευρώ. Για του λόγου το αληθές, πρόσφατα η ΕΕΕΠ δημοσιοποίησε μελέτη, αποδεικνύοντας πως σχεδόν κανένα καζίνο από το 2014 δεν έβγαλε κέρδη, με εξαίρεση την υπό ημών διαχείριση στην Κέρκυρα για 3-4 έτη και ακόμη 1-2 καζίνο που περιστασιακά παρουσίασαν κέρδη. Για εμάς, από την άλλη, το υπεράριθμο προσωπικό που υπολογιζόταν στα 100 άτομα, είχε ετήσιο κόστος 3,5 εκατομμύρια ευρώ, γεγονός που μεταφράζεται σε 42 εκατομμύρια ευρώ σε βάθος 12 ετών. Συνολικά, από το 2002 που ανέλαβα το καζίνο έως και τον Δεκέμβριο του 2022, το κόστος των μισθοδοσιών υπολογίζεται στα 90,9 εκατομμύρια ευρώ, το οποίο περιλαμβάνει και 10,5 μήνες όπου το καζίνο ήταν κλειστό. Από αυτά, δεν έχουν πληρωθεί μόνο 318 χιλιάδες ευρώ δεδουλευμένων, ενώ διεκδικούνται από τους εργαζομένους μισθοί 7 μηνών, τους οποίους όμως δεν δικαιούνται μιας και δεν εργάστηκαν. Το ανορθολογικό αυτό μισθολογικό κόστος αποτελεί σε μεγάλο βαθμό την αιτία της δημιουργίας των οφειλών στο Δημόσιο και στον ΕΦΚΑ. Σημειώνω πως περίπου έως και το 2012 δεν είχα την οποιαδήποτε οφειλή στο Δημόσιο και στους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Μάλιστα, οι τρεις εταιρείες καζίνο έχουν καταβάλει τα τελευταία χρόνια προς το Δημόσιο πάνω από 60 εκατομμύρια ευρώ σε άμεσους και έμμεσους φόρους. «Μπαταχτσής» με 42 εκατομμύρια ευρώ πληρωμές προς τους εργαζομένους και 60 εκατομμύρια ευρώ πληρωμές προς το Δημόσιο απλώς δεν υφίσταται.
- Οι «κακές γλώσσες» λένε πως δεν σκοπεύετε να αφήσετε τα καζίνο. Γι’ αυτό θα σας ρωτήσω ευθέως: Βρίσκεστε πίσω από τους νέους επενδυτές, δηλαδή την Glafka Capital;
Θα είμαι απόλυτα ξεκάθαρος: Προσπαθούσα να πουλήσω στην Glafka Capital, διότι πολύ απλά δεν υπήρχε άλλος ενδιαφερόμενος. Η Intrum που πούλησε τα δάνεια δεν μου έδωσε καμία άλλη επιλογή. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν βρίσκομαι πίσω από την Glafka Capital. Έχω αποχωρήσει από τον Δεκέμβριο του 2022 από την ουσιαστική διαχείριση των εταιρειών μου, όπως ακριβώς μου ζητήθηκε από την Glafka Capital και τους εργαζομένους για ένα χρονικό διάστημα. Αυτό συνέβη παρόλο που είχε σταλεί στις 5/12/2022 η σύμβαση προς υπογραφή απ’ τους δικηγόρους και εκπροσώπους του σωματείου. Μάλιστα, με την αναγγελία της πώλησης των δανείων, ζητήθηκε από την πλευρά του σωματείου να αλλάξουν όλοι οι όροι προς το δυσμενέστερο, παρότι η Glafka επένδυσε με άλλα δεδομένα. Από την πλευρά μου, εξυπηρετώ μόνο την ομαλή μετάβαση στο νέο σχήμα και παραμένω ως νομικό πρόσωπο, κρατώντας όλες τις ευθύνες απ’ την παλιά νομική οντότητα.
- Μήπως οι επιχειρήσεις σας έπεσαν έξω εξαιτίας της ενασχόλησής σας με την ΠΑΕ Λάρισα και το χτίσιμο του νέου γηπέδου, όχι λόγω των εργαζομένων;
Δεν έχει ούτε είχε καμία σχέση η προ δεκαετίας εμπλοκή μου με το ποδόσφαιρο. Απλώς, βάσει του ελληνικού νόμου, η προσωπική εγγύηση ενός δανειζόμενου αφορά στο σύνολο των υποχρεώσεών του. Στη γλώσσα των επιχειρήσεων αυτό λέγεται «cross collateral». Αυτό που συνέβη είναι ότι η πολιτεία ουδέποτε τήρησε τη δέσμευσή της να καταβάλει στο γήπεδο της Λάρισας, όπως αντίστοιχα έκανε στα άλλα γήπεδα της Ελλάδος -ορθά κατ’ εμέ-, τη συμμετοχή που είχε δεσμευθεί, ύψους 8,5 εκατομμυρίων ευρώ. Δεν μας επιστράφηκε ούτε εγκαίρως ο ΦΠΑ της κατασκευής του γηπέδου εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Παρ’ όλα αυτά, δικαιωθήκαμε πανηγυρικά στα δικαστήρια, ωστόσο αυτό είχε σαν αποτέλεσμα εμείς να χρεωνόμαστε υπέρογκους τόκους για χρέη στο Δημόσιο. Μετά από 6 χρόνια, εισπράξαμε περίπου το 70% του ΦΠΑ, το οποίο και απέδωσα άμεσα, εντός λίγων ημερών, στο ελληνικό Δημόσιο και στις τράπεζες. Τον ΦΠΑ, μάλιστα, μας τον είχαν μειώσει λόγω τόκων και προσαυξήσεων στις συνδεδεμένες επιχειρήσεις μου, όπως και σε χιλιάδες άλλους συμπολίτες μας, με αποτέλεσμα να εισπράξουμε ουσιαστικά κάτω από το 30% που δικαιούμασταν. Είναι τα παράλογα και οι παθογένειες του εγχώριου συστήματος…
- Οι εργαζόμενοι έχουν πληρώσει ακριβά την απασχόλησή τους στα καζίνο σας, αφού εδώ και χρόνια βρίσκονται στην επισφάλεια. Εσείς, όμως, έχετε πληρώσει το τίμημα που σας αναλογεί;
Τις ευθύνες μου τις πλήρωσα και τις πληρώνω, εκποιώντας όλη μου την ακίνητη περιουσία, δανειζόμενος και χρηματοδοτώντας μια ζημιογόνα επιχείρηση εξαιτίας του υπερβάλλοντος προσωπικού. Μέχρι σήμερα, υπάρχουν κεφάλαια άνω των 3 εκατομμυρίων ευρώ που δεν πρόκειται ούτε να επιστραφούν, αλλά ούτε και να κεφαλαιοποιηθούν ποτέ, διότι η επόμενη μέρα δεν περιλαμβάνει εμένα με κανέναν τρόπο.
- Γίνεται μεγάλη κουβέντα εδώ στην Αχαΐα για τον ρόλο του συνδικαλιστή κ. Δ. Καραγεωργόπουλου στην υπόθεση του καζίνο του Ρίο. Άλλοι τον θεωρούν ως τον βασικό παράγοντα για το μη άνοιγμα του καζίνο, ενώ άλλοι λένε πως είναι ο μοναδικός που υπερασπίζεται τους εργαζομένους. Εσάς ποια είναι η άποψή σας;
Η άποψή μου και για τον κ. Καραγεωργόπουλο και για τον κ. Βασίλειου είναι πως για λόγους που σχετίζονται με τη συνδικαλιστική τους δράση, δεν έδειξαν στους εργαζόμενους την πραγματική κατάσταση μιας ζημιογόνας επιχείρησης, που έφτασε εκεί εξαιτίας του υπερβάλλοντος κόστους της μισθοδοσίας και δεν αντιμετώπισαν με ρεαλισμό την κατάσταση αλλά είχαν μαξιμαλιστικές απαιτήσεις. Είχαν απέναντί τους έναν άνθρωπο που υπέκυψε στις πιέσεις τους εξ ανάγκης. Πούλησα ό,τι είχα και δεν είχα, δανείστηκα και χρεώθηκα για να βρω λύσεις. Για να είμαι ειλικρινής, το μόνο που παρείχαν είναι η μικρή μείωση του ωραρίου εργασίας ώστε να συρρικνωθεί προσωρινά το κόστος εργασίας. Βέβαια, μιλάμε για τριήμερη οκτάωρη απασχόληση και πενθήμερη εξάωρη εργασία με καθαρά περίπου 1.000 ευρώ, όταν επί σειρά ετών ελάμβαναν πανελλαδικά άλλοι εργαζόμενοι λιγότερα για πλήρη απασχόληση.
- Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στους εργαζομένους, στους επενδυτές και στην πολιτεία;
Το μήνυμά μου προς τους εργαζόμενους είναι να δουν πως η μοναδική, πραγματική και ρεαλιστική λύση, αν αυτό πλέον μπορεί να γίνει, που είναι προς το συμφέρον τους, είναι αυτή μέσω της οποίας θα εισπράξουν μέρος των χρημάτων τους, βάσει της δικαστικής απόφασης αλλά και της λογικής. Διότι ορισμένα από αυτά που διεκδικούνται αφορούν διάστημα που δεν εργάστηκαν, καθώς το καζίνο ήταν κλειστό. Η συντριπτική πλειονότητα των δεδουλευμένων που διεκδικούνται αφορούν εργασία πλήρους ωραρίου, παρόλο που στα δέκα χρόνια της κρίσης υπήρχε η κατανόηση του περιορισμένου ωραρίου ώστε να μην γίνονται απολύσεις. Τα δεδουλευμένα, λοιπόν, αφορούν στην περίοδο που ήταν κλειστό το καζίνο, δηλαδή τους 17,5 από τους 24 μήνες. Επομένως, πρέπει να ανοίξει άμεσα το καζίνο ώστε να εισπραχθούν οι τρέχοντες μισθοί τους, ενώ, όσοι δεν το επιθυμούν, να επιλέξουν την εθελουσία έξοδο, που τους προσφέρεται με την έκδοση της θετικής δικαστική απόφασης. Μόνο 318 χιλιάδες ευρώ είναι το υπόλοιπο από τα πραγματικά δεδουλευμένα και αυτά που διεκδικούν επιπλέον είναι φιλοδωρήματα, τόκοι και διαφορά εξάωρου με οκτάωρο, το οποίο όμως δεν εργάστηκαν καθόλου το 2012. Αν αυτό το μοντέλο δεν ευδοκιμήσει, τότε και μόνο τότε να θεωρήσουν τα χρήματα χαμένα και ας επιλέξουν το μέλλον τους όπως κρίνουν. Οι άλλες λύσεις είναι ο διεθνής διαγωνισμός κάποτε στο μέλλον και χωρίς δέσμευση των θέσεων εργασίας. Το μήνυμα για την πολιτεία είναι να συνδράμει στη σωτηρία των καζίνο όπως έπραξε με πολλές άλλες επιχειρήσεις άλλων κλάδων, σώζοντας θέσεις εργασίας αλλά και εισπράττοντας 17-18 εκατομμύρια ευρώ συν τις αναλογίες απ’ τις πωλήσεις των ακίνητων μου αντί για μηδέν ευρώ. Από την άλλη, βλέπουμε ότι και για το καζίνο του Λουτρακίου γίνεται προσπάθεια από την κυβέρνηση να βρεθεί λύση. Το μήνυμα προς τους επενδυτές είναι να εξαντλήσουν την καλή τους διάθεση για μια έντιμη και ρεαλιστική λύση βάσει της δικαστικής απόφασης, του επιχειρηματικού σχεδίου της Ernst & Young και να μην αποχωρήσουν. Έκανα τεράστια προσπάθεια επί 13 συναπτά έτη να σώσω μια επιχείρηση με 100 και πλέον εργαζόμενους που δεν χρειάζονταν επί συνόλου 230 σε μια περιφερειακή πόλη της Ελλάδος, με συνθήκες που διαμόρφωσε κατά ένα μεγάλο μέρος το κράτος. Όταν πουλήθηκαν τα δάνειά μου, επέδειξα το θάρρος, αντί να παλέψω δικαστικά και να δημιουργήσω πρόβλημα, να δηλώσω ανθρώπινη αδυναμία και όπως μου ζητήθηκε από όλες τις πλευρές να αποχωρήσω με αξιοπρέπεια και σηκώνοντας το βάρος των ευθυνών που μου αναλογούν. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια!
- Υπάρχει φως στο τούνελ για το καζίνο του Ρίο μετά τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης και της ΕΕΕΠ;
Ελπίζω πάντοτε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Το σημαντικό, όμως, είναι όλες οι πλευρές να συνειδητοποιήσουν πως όλα κρέμονται από μια κλωστή. Οι επενδυτές, εξ όσων γνωρίζω, θα ακολουθήσουν όλες τις προβλεπόμενες εκ του νόμου διαδικασίες ώστε να σώσουν το καζίνο του Ρίο. Το εάν θα τα καταφέρουν θα φανεί εκ των πραγμάτων. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να έχουν στο πλευρό τους όλους τους εργαζομένους. Οι εργαζόμενοι, από την πλευρά τους, πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως είτε θα επιλέξουν το πλευρό του επενδυτή, λαμβάνοντας ένα σημαντικό μέρος των δεδουλευμένων τους είτε θα κάνουν ένα άλμα στο κενό, λαμβάνοντας και το ανάλογο τίμημα. Οπότε ας καθίσουν όλες οι πλευρές στο ίδιο τραπέζι και ας συζητήσουν. Πρέπει, ειδικά οι εργαζόμενοι, να καταλάβουν ότι όλα έχουν χαθεί εκτός και αν όλοι οι εμπλεκόμενοι συστρατευθούν και- μονιασμένοι και αποφασισμένοι- προσπαθήσουν να ανατρέψουν την κατάσταση. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
- Παρά την επενδυτική στήριξη της Glafka Capital, και οι τρεις αιτήσεις εξυγίανσης της εταιρίας απορρίφθηκαν από τα Ελληνικά Δικαστήρια. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι υπάρχουν περιθώρια διάσωσης, όταν κιόλας έχει αφαιρεθεί η άδεια του καζίνο Ρίου;
Η αίτηση για την εξυγίανση του καζίνο του Ρίο απορρίφθηκε τον Μάιο, διότι δεν υπήρχε αναλογικό κούρεμα στους εργαζόμενους σε σχέση με το Δημόσιο και τον ΕΦΚΑ. Σας θυμίζω τόσο η μία, όσο και η άλλη αίτηση είχε την συναίνεση από τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων. Επίσης, το δικαστήριο θεώρησε υπερβολική την εκτίμηση της Ernst and Young για ανάπτυξη ύψους 5% στα επόμενα χρόνια και παραπέμποντας μάλιστα σε κάποια δημοσιεύματα. Όλα αυτά την στιγμή που τα άλλα δύο καζίνο Αλεξανδρούπολης και Κέρκυρας, υπό την ίδια διαχείριση αναπτύσσονται με αυξήσεις ύψους 17% και 46% αντίστοιχα, ενώ όλος ο κλάδος με ποσοστά άνω του 20-25%. Σχετικά με αυτή την δικαστική απόφαση τονίζω ότι υπάρχει σε εκκρεμότητα έφεση. Όσον αφορά την απόφαση ανάκλησης της άδειας από την ΕΕΕΠ υπάρχουν ένδικα μέσα, που μας δίνει το δικαίωμα ο νομοθέτης να προσπαθήσουμε να την ανατρέψουμε. Για την εξυγίανση του καζίνο της Θράκης δεν έχω υπόψη μου την απόφαση για να τοποθετηθώ.
- Δικαίως ή αδίκως, καλλιεργήθηκε στο παρελθόν κλίμα δυσπιστίας απέναντι στα επενδυτικά σχήματα που είχαν αναλάβει την διάσωση του καζίνο. Είναι και αυτός ένας λόγος που η Δικαιοσύνη εμφανίζεται καχύποπτη και δεν εγκρίνει τις αιτήσεις εξυγίανσης;
Δεν γνωρίζω με ποιο σκεπτικό λειτούργησαν. Γνωρίζω μόνο τα γεγονότα και αυτό που βίωσα εγώ. Ειδικότερα, η Glafka Capital είχε υπό την διαχείριση της κεφάλαια άνω των 20 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία προορίζονταν για το δικό μας εγχείρημα. Επένδυσαν δε 1,8 εκατομμύρια ευρώ, δίχως να έχουν λάβει ούτε μια μετοχή. Επομένως, υπάρχει καλύτερο δείγμα για τις προθέσεις κάποιου, που ρισκάρει χρήματα χωρίς καν να ‘ναι ιδιοκτήτης; Υπάρχει καλύτερο εχέγγυο; Ποιος δυσπιστεί επ’ αυτού; Αμφισβητεί κάποιος τα 1,8 εκατομμύρια ευρώ; Ο νομοθέτης δίνει το δικαίωμα στους κρίνοντες να εγκρίνουν την αναδιάρθρωση υπό όρους. Θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο και θα ήταν απολύτως παραγωγικό αν υπάρχουν οι οποιεσδήποτε απορίες ώστε να λυθούν και να λειτουργήσει η επιχείρηση. Μάλιστα, το αίτημα της αναδιάρθρωσης κατατέθηκε με την συναίνεση των εργαζόμενων και το Δημόσιο αντί για μηδέν θα λάμβανε 17 – 18 εκατομμύρια ευρώ. Έτσι λειτουργούν οι προπτωχευτικές διαδικασίες στο εξωτερικό.
- Επί μακρόν η ΕΕΕΠ δεν τραβούσε τα σωληνάκια και κρατιόταν στη ζωή το καζίνο. Το γεγονός ότι τελικά αφαίρεσε την άδεια, εκλαμβάνεται και ως «άδειασμα» του κράτους απέναντι σε εσάς;
Δεν υπάρχει κανένα άδειασμα προς εμένα, όπως δεν υπήρχε και καμία χάρη. Το κράτος -και όχι η κυβέρνηση διότι θεωρώ ότι υπάρχει συνέχεια- έλαβε αποφάσεις, όπως προανέφερα, οι οποίες γκρέμισαν τους τζίρους όλων των καζίνο. Το κράτος, οφείλει λοιπόν να πάρει και να παίρνει πρωτοβουλίες. Από την άλλη, όταν το κράτος βλέπει πως δεν υπάρχει σύμπνοια μεταξύ επενδυτών και εργαζόμενων, τι επιλογές έχει; Την ίδια στιγμή, ζητάμε από έναν επενδυτή να κληρονομήσει το πρόβλημα και να χρεωθεί όπως εγώ; Σήμερα ακούω να γράφεται για προσωρινή άδεια κάποια στιγμή στο μέλλον, δηλαδή μετά από μήνες, ίσως και χρόνια. Με τι όρους και υπό ποιες συνθήκες; Με τί και πόσο προσωπικό; Σε ποιον χώρο; Ποιος θα επενδύσει για νέο καζίνο κάποια εκατομμύρια, όταν γνωρίζει ότι σε 2-3 χρόνια θα γίνει διεθνής διαγωνισμός και θα μπορεί να χάσει την άδεια; Έχει φοβερές αγκυλώσεις η διαδικασία αυτή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάτω από αυτές τις εξελίξεις θα πρέπει οι εργαζόμενοι να διαγράψουν τις οποίες διεκδικήσεις τους και να μην γνωρίζουν αν θα προσληφθούν στο νέο σχήμα, με τι μισθούς, ενώ και το Δημόσιο αντί να πάρει 17-18 εκατομμύρια θα εισπράξει μηδέν. Δεν βρίσκω καμία λογική. Όλα αυτά τα ερωτήματα πλέον είναι φιλοσοφικά για μένα, αλλά είναι εντελώς πραγματικά και αφορούν όσους εμπλακούν στην επόμενη μέρα. Εγώ πήρα τις αποφάσεις μου πέρυσι τον Δεκέμβριο, όταν μου ζητήθηκε από εργαζόμενους και επενδυτές να αποχωρήσω. Μετά όμως από 21 χρόνια σκληρής δουλειάς, πολλών θυσιών, οικονομικών και ψυχολογικών, θέλω το καζίνο να συνεχίσει να υπάρχει.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
