Αλλού βαρούν τα τύμπανα, αλλού ξυπνούν οι κότες

Του Ηλία Ασπρούκου, Περιβαλλοντολόγος από το Αίγιο

Η πολιτική πάντα είχε μια γοητεία, το ζήτημα είναι πως άλλους τους γοήτευε και άλλους πάλι τους απογοήτευε.

Πίνω το καφεδάκι μου αμέριμνος και νά σου χτυπά η ειδοποίηση στο κινητό. Ηταν μήνυμα από πολιτικό, που επί 3,5 χρόνια, δεν τον είδα ούτε μια φορά ή για να ακριβολογήσω τον είδα ως….. Καλοχαιρέτα! Είχε φορέσει εκείνο το χαμόγελο της «crest» και ανεβοκατέβαινε τον δρόμο, χαιρετώντας κόσμο. Μετά από αυτό τον έχασα. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση ο τύπος. Το μόνο, που έκανε ήταν να στέλνει ερωτήσεις στο ίδιο του το κόμμα(!), μόνο και μόνο για να φαίνεται το όνομά του.
Καθώς αναλογιζόμουν αυτή τη γραφική περίπτωση πολιτικού και χαμογελούσα με το τραγελαφικό του θέματος, δέχομαι ένα ακόμα μήνυμα από άλλο πολιτικό πρόσωπο, που κατάληγε ότι θα είναι πάντα δίπλα μας. Ε, εκεί θύμωσα, γιατί θυμήθηκα τα τραγελαφικά γεγονότα με την μεταφορά του ΑΕΙ, από Αίγιο-Πάτρα.
Δίπλα μας… σε τι ακριβώς;

Σε όλα εκείνα που μας κατέστρεψαν, αφήνοντας μια πόλη ρημαγμένη και μαραζωμένη. Δεν μπορούσαν να βρουν την κ. Κεραμέως να της πουν δυο κουβέντες, ώστε να διατηρηθεί η Σχολή, αντιθέτως μπορούσαν να πηγαίνουν σε δεξιώσεις μαζί της και να φωτογραφίζονται… ταΐζοντας σανό τον κοσμάκη!
Δίπλα μας… να μας διορίσει ή να μας ασφαλτοστρώσει κάνα δρόμο;

Σκοπός ενός ανθρώπου, που ασχολείται με τα κοινά, πρέπει να είναι η ανάδειξη, η προώθηση και η επίλυση προβλημάτων που μαστίζουν την περιοχή του, όχι η προσωπική του ανέλιξη και προβολή.

Κάποιοι έχουν μπερδέψει την λέξη «celebrity», με την λέξη πολιτικός. Παλιά οι πολιτικοί γίνονταν «κεράκι» για να φωτίσουν τις ζωές ανθρώπων, έμπαιναν πλούσιοι κι έβγαιναν φτωχοί από την πολιτική. Επαιρναν σβάρνα χωριά και ραχούλες, με μολύβι και χαρτί κατέγραφαν προβλήματα, προσπαθούσαν να δώσουν λύση, να κάνουν τις ζωές καλύτερες, να δημιουργήσουν και να αφήσουν έργο.

Αντίθετα, σήμερα, κοιτάνε τι θα φορέσουν, πού θα φωτογραφηθούν, λες και βρίσκονται στο κόκκινο χαλί των Καννών(!)

Οσο γιατί δεν μπαίνουν οι νέοι στην πολιτική, απάντηση υπάρχει. Αν δουν κάποιον πιο νέο και πιο ωραίο, με περισσότερες γνώσεις, ήθος και κυρίως αγαπητό στον κόσμο, κοιτάνε να του κόψουν τα πόδια! Κάποτε αυτό επιτυγχάνεται…

Ζούμε στην εποχή, που οι τενεκέδες κάνουν θόρυβο και τα χρυσάφια κοιμούνται στα σεντούκια.

Οι ικανοί νέοι μένουν απέξω από τη λίστα, γι’ αυτό ο λαός λέει ότι οι άνθρωποι είναι θεριά, που δεν μπορούν να σηκώσουν το… φως, χίλιες φορές να γεννηθείς τόσες θα σε σταυρώσουν. Για τους ικανούς ισχύουν «τα διόδια της συκοφαντίας»… από τους σίγουρους της λίστας.

Ηρθε η ώρα αυτοί που παριστάνουν τους τοπολάτρες να εισπράξουν το ΜΑΥΡΟ των κόπων τους και της προσφοράς τους.

Δυστυχώς, χρόνια βάζουμε και ρυτίδες βγάζουμε και κιλά βάζουμε, μυαλό δεν βάζουμε σαν ψηφοφόροι!

Γέμισε η ζωή μας με αδιάφορους ανθρώπους, που η πολιτική ήταν η μόνη διέξοδος για να βγουν από την αφάνειά τους και τώρα διεκδικούν την ψήφο μας.
Καιρός να ξυπνήσουμε, γιατί αλλού βαρούν τα τύμπανα κι αλλού ξυπνούν οι κότες…