Αναστασία Ευσταθίου: Γίγαντες εμείς, μικρός ο κόσμος
Η Αναστασία Ευσταθίου μιλά στην «Π» για τον γενναίο της ήρωα, ο οποίος έχει να διδάξει πολλά και πολύτιμα στους μικρούς αναγνώστες, αλλά και στους ενήλικες που διατηρούν το παιδί ζωντανό μέσα τους.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο της παιδικό βιβλίο «Ενα ουράνιο τόξο για τον Αλκη» (εκδ. Συμπαντικές Διαδρομές). Η ακρατινή Αναστασία Ευσταθίου, δασκάλα και συγγραφέας με πλούσιο έργο σε παιδικά βιβλία, διηγήματα και θεατρικά κείμενα, με πολυάριθμες διακρίσεις και βραβεύσεις, μιλά στην «Π» για τον γενναίο της ήρωα, ο οποίος έχει να διδάξει πολλά και πολύτιμα στους μικρούς αναγνώστες, αλλά και στους ενήλικες που διατηρούν το παιδί ζωντανό μέσα τους.
-Πώς προέκυψε ο Αλκης, το γενναίο σαλιγκάρι, το 2019, οπότε του αφιερώσατε μια ιστορία, η οποία απέσπασε Επαινο στον 38ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ενωσης Λογοτεχνών και πώς διεκδίκησε, σήμερα, την επιστροφή του σε βιβλίο;
Αυτή τη φορά ήθελα να μιλήσω για την αυτοεκτίμηση, την πίστη στον εαυτό μας, την πνευματική και ψυχική μας καλλιέργεια. Ολα τα παραπάνω είναι εφόδια για την επιβίωση και, φυσικά, οι «σημαντικοί άλλοι» στην πορεία του βίου μας. Η ιστορία απέσπασε Επαινο από τον έγκριτο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της ΠΕΛ και μου έδωσε μεγάλη χαρά και πίστη στην πένα μου. Μεσολάβησαν τα χρόνια της πανδημίας μέχρι να κρυφτεί η ιστορία σε ένα βιβλίο και να φτάσει στα παιδικά χεράκια με την υφή και τη μυρωδιά του χαρτιού.
-Γιατί επιλέξατε το σαλιγκάρι ως ήρωα του παραμυθιού σας;
Διάλεξα ένα πλάσμα ευεργετημένο από τη φύση, καθώς κουβαλά το καβούκι του σε όλη του τη ζωή και αφήνει ίχνη στο διάβα του. Πάντα με μάγευε η διάφανη πορεία των σαλιγκαριών στη γη. Αυτό δεν αρέσει στον μικρό Αλκη και παραπονιέται μέχρι που βουτάει για τα καλά στην περιπέτεια, που εμείς οι μεγάλοι λέμε ζωή και συνειδητοποιεί ότι σε σχέση με τα άλλα ζώα είναι τυχερός. Αξιοποιεί τον «εγκλεισμό» του στο καβούκι του λόγω μιας επικίνδυνης καταιγίδας και διώχνει τους φόβους του μέσα από τη δημιουργία. Ζωγραφί-ΖΕΙ, χρωματί-ΖΕΙ, εμπνέεται, γράφει και δημιουργεί. Με άλλα λόγια, δοκιμά-ΖΕΙ και βρίσκει τον εαυτό του.
-Στο μακρύ ταξίδι του με σκοπό να βρει την αρχή του ουράνιου τόξου, ο Αλκης συναντά πλάσματα που του δίνουν «φτερά» για να πετάξει. Θα μας πείτε για τα εφόδια που συμβολίζουν οι νέοι φίλοι του και τη σημασία των σωστών συνοδοιπόρων στη ζωή;
Οι συνοδοιπόροι που συναντάμε σε διάφορους σταθμούς της ζωής μας, μας βοηθούν να καταλάβουμε τον εαυτό μας και μας ενδυναμώνουν τα «φτερά» να πετάξουμε. Ο Αλκης στη μεγάλη διαδρομή του, συναντά τις δίδυμες πεταλούδες που συμβολίζουν την ομορφιά και την απόλαυση, το σκαθάρι Πάουερ Ρίκο που συμβολίζει τη δύναμη και τη Βαγιούλα την κουκουβάγια που με το Βιβλίο της Ζωής θα του μιλήσει για τη γνώση. Και τα τρία εφόδια είναι απαραίτητα, με μαέστρο όλων τη γνώση των πραγμάτων, ώστε καθένας μας να διαλέξει το δικό του δρόμο.
-Ποιο το «κλειδί» για να πιστέψει κανείς από μικρός στον εαυτό του, ώστε να κυνηγήσει τα όνειρά του με θάρρος;
Οσο πιο γρήγορα κατανοήσει τις δυνατότητές του, τόσο πιο εύκολα θα διαβεί τα μονοπάτια της ζωής που οδηγούν στην εκπλήρωση των ονείρων του. Ο ήρωάς μου, στο τέλος αναφωνεί «Ο Αλκης γίνεται γίγαντας σωστός κι αυτός ο κόσμος τόσο δα μικρός».
-Το παραμύθι σας «μιλάει» και στους ενήλικες. Εχετε και αυτούς κατά νου όταν γράφετε τα παιδικά σας βιβλία;
Η αλήθεια είναι ότι αρκετές φορές σκέφτομαι τους ενήλικες όταν γράφω για παιδιά. Ιδιαίτερα εκείνους που δεν έχουν «σκοτώσει» το παιδί μέσα τους. Αυτοί με καταλαβαίνουν καλύτερα γιατί δεν έχουν υψώσει τείχη και «βλέπουν» με τα μάτια της αθωότητας τη ζωή.
-Από την εμπειρία σας, ως μητέρας και ως εκπαιδευτικού, πώς μπορούν γονείς και δάσκαλοι να καλλιεργήσουν την αγάπη των παιδιών για το βιβλίο, όταν τα μάτια και τα χέρια σχεδόν όλων είναι κολλημένα σε κινητό, τάμπλετ κ.λπ.;
Η καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας είναι χρέος, πρώτα των γονέων, σε μια εποχή που έχει κυριευτεί από μια ανεξέλεγκτη τεχνολογία και τείνει να εξαφανίσει το βιβλίο. Αυτό το χρέος έχει να κάνει με τη δημιουργία «αναγνωστών από σπίτι». Τη σκυτάλη παίρνουμε οι εκπαιδευτικοί για να οργανώσουμε «Κοινότητες αναγνωστών από τα θρανία».
-Πώς σας έχει διαμορφώσει ως άνθρωπο η διδασκαλία και πώς η συγγραφή;
Η συγγραφή με έκανε καλύτερο άνθρωπο και η διδασκαλία με «δίδαξε» τους τρόπους να το κοινωνώ.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News