Ανδρέας Νικολόπουλος: Ο Πατρινός «γητευτής» των πλήκτρων εξομολογείται στην «Π»

«Ο χαρακτηρισμός που δίνω στον εαυτόν μου είναι “Ψυχαγωγός Ψυχών”. Τα επόμενα σχέδια ένα μικρό πιάνο – μπαρ, στην Πάτρα μας…»!

Ανδρέας Νικολόπουλος: Ο Πατρινός «γητευτής» των πλήκτρων εξομολογείται στην «Π»

Από τους βιρτουόζους και ρομαντικούς πιανίστες, που αφήνει εδώ και δεκαετίες ευδιάκριτο το καλλιτεχνικό αποτύπωμά του στα μουσικά στέκια της Πάτρας και σε κοσμοπολίτικες σκηνές της Αθήνας, είναι ο Ανδρέας Νικολόπουλος.

Χαϊδεύοντας επιδέξια τα πλήκτρα του πιάνου του, ζωγραφίζει μελωδίες από ατόφιο συναίσθημα και παρασύρει το ακροατήριο στο μουσικό του ανεμοστρόβιλο. Εχοντας συνεργαστεί με διαχρονικούς συνθέτες και μάστορες της μουσικής τέχνης, που αναγνώρισαν στο πρόσωπό του τον ταγμένο και εμπνευσμένο καλλιτέχνη, ο πατρινός πιανίστας έχει διανύσει μία έμπλεα εμπειριών και επιτυχιών, πορεία.

Και σήμερα όμως, συνεχίζει ακόρεστα να ρουφάει το νέκταρ της μουσικής δημιουργίας, διότι πολύ απλά, τα πλήκτρα έχουν γίνει προέκταση των δακτύλων του και οι νότες, το προσωπικό του σύμπαν. Τους γαλαξίες του οποίου συνεχίζει να εξερευνά, ανακαλύπτοντας την έμπνευση της ίδιας της ζωής…

Ανδρέας Νικολόπουλος: Ο Πατρινός «γητευτής» των πλήκτρων εξομολογείται στην «Π»

«ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗΝ ΕΡΩΦΙΛΗ ΣΤΗ ΒΟΤΣΗ»

«Οι μελωδίες χάθηκαν, ο ρομαντισμός, τα όνειρα έγιναν πεζά, σαν κάποιοι να θέλουν να  κακοποιήσουν τον άνθρωπο ποικιλότροπα, να πάψει να σκέφτεται να τον έχουν μόνο για καταναλωτή και φυσικά άβουλο…» μας λέει, όταν τον ρωτάμε πόσο έχει αλλάξει ο σημερινός τρόπος διασκέδασης.

Θυμάται με νοσταλγία και συγκίνηση, όμορφες καλλιτεχνικές περιόδους και συνεργασίες στην Πάτρα: «Θυμάμαι την «Ερωφίλη» στην οδό Βότση. Εκεί συνεργάστηκα με τον Γιάννη Σπανό, εκεί γνώρισα το μεγαλείο της ευγένειας και της απλότητας του Γιάννη. Με έμαθε τόσα πολλά αλλά του άρεσαν και τα τραγούδια μου! Μου έδωσε τέτοια δύναμη και αισιοδοξία… Εφυγα για την Αθήνα, εκεί με ανέλαβε ο γνωστός σκηνοθέτης του παλαιού εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου Κώστας Καραγιάννης και με πήγε στο μπαράκι των ηθοποιών και των μουσικών της Αθήνας. Ολοι οι συνάδελφοι επώνυμοι και ανώνυμοι περνούσαν από το μπαράκι με το όνομα «Πλατώ». Ηταν στην οδό Ζαΐμη, πίσω από το θέατρο «Παρκ» στο πεδίο του Αρεως. Από εκεί και πέρα άνοιξα τα φτερά μου με σιγουριά για επιτυχίες, σε μεγάλα ξενοδοχεία, σε εστιατόρια πολυτέλειας κ.λπ. Πέρασα και από δισκογραφικές εταιρίες και άρεσαν οι μουσικές μου. Ομως δεν ξαναπήγα, αν και με περίμεναν… Ηθελα να γνωρίσω και εκεί τι μπορούσα να κάνω. Δόξα τω Θεώ, τα όνειρα μου έγιναν αλήθειες τόσες που ψυχικά ένοιωσα άλλος άνθρωπος…»

«ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΩ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ‘60»

Σε ποια εποχή θα ήθελε άραγε να ζούσε καλλιτεχνικά ο Ανδρέας Νικολόπουλος και γιατί;

«Κάθε συνθέτης φέρνει μαζί του τον τρόπο του και τον χαρακτήρα του. Γνώρισα πολλούς συνθέτες μεγάλους και μικρούς. Από όλους κάτι πήρα, κάτι έμαθα και τους ευχαριστώ! Θα ήθελα την δεκαετία του 60, όταν τότε γράφτηκαν καταπληκτικές μελωδίες παγκοσμίως…

Ποια είναι η αγαπημένη του γωνιά στην Πάτρα;

«Πλατεία Γεωργίου, με το Δημοτικό Θέατρο. Εκεί… Ολα μου τα όνειρα πραγματοποιήθηκαν. Ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να γνωρίσω τη Ζωή, τους ανθρώπους και ό,τι άλλο μου δόθηκε σαν ευκαιρία, να έχω χαρά! Πολύ χαρά! Πήγα στην Αθήνα, πήγα Θεσσαλονίκη, κρουαζιέρες με ορχήστρα 12 μουσικών, φανταστική εμπειρία…

Οσο για τον καλλιτεχνικό ορισμό που θα έδινε στον εαυτό του και το ενδόμυχο όνειρό του;

«Ο χαρακτηρισμός που δίνω στον εαυτόν μου είναι «Ψυχαγωγός Ψυχών». Τα επόμενα σχέδια ένα μικρό πιάνο – μπαρ, στην Πάτρα μας…»

«ΟΙ ΠΑΤΡΙΝΟΙ; ΠΟΙΟΙ ΠΑΤΡΙΝΟΙ;»

Θυμάται με συγκίνηση το ξεκίνημά του στη μουσική και την πρώτη επαφή του με το πιάνο, που τελικά καθόρισε τη ζωή του: «Είχα πιάνο στο σπίτι. Η πρώτη μου επαφή έγινε στα δύο μου χρόνια. Πίεζα το πλήκτρο και ανακάλυπτα ήχους. Στα πέντε μου χρονιά σκάρωσα το πρώτο μου τραγούδι. Συνήθως τις μουσικές μου στιγμές τις επέλεγα εγώ και τα μουσικά σχήματα. Όλα ήταν υπέροχα! Για μένα μουσική σημαίνει ψυχαγωγία!»

Τι έχει μείνει από την παλιά Πάτρα σήμερα, τον ρωτάμε. Πώς διασκεδάζουν οι Πατρινοί στις μέρες μας;

«Οι πατρινοί; Ποιοι πατρινοί; Είμαστε πολλοί λίγοι! Το μόνο που έμεινε είναι το Καρναβάλι και αυτό …κουτσουρεμένο!»

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ