Ανοιχτή (συντροφική) επιστολή προς Τσίπρα

Μάκης Μπαλαούρας

Αγαπητέ σύντροφε Αλέξη,

Ηταν μικρός, αλλά πολύ πυκνός ο χρόνος εξαφάνισής σου από την πολιτική σκηνή, αλλά και από το τελείως γκροτέσκο κομματικό σκηνικό. Δε μίλησες δημοσίως για την πρωτοφανή τοξική κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ μας, ακόμα κι όταν χρησιμοποιώντας το όνομά σου για να λοιδορήσουν και ευτελίσουν, πολλά μέλη και στελέχη με αγωνιστικότητα και πείσμα, που συμβαδίσαμε.

Εξαίρουμε τη χαρισματική σου προσωπικότητα. Η εκτίναξη του κόμματος ήταν και αποτέλεσμα της προσπάθειας όλων μας και μεγάλης δικής σου συμβολής, προχωρήσαμε ως πολιτικός εκφραστής κινημάτων. Πορευτήκαμε μαζί βάζοντας παρακαταθήκη την ιστορία μας, το ήθος μας, την ιδεολογία μας, την άοκνη εργασία, την υστεροφημία μας για να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια.

Τώρα αναπήδησε ένα μίσος για την ιστορική πορεία της Αριστεράς, ένα πογκρόμ αλητείας γι’ αυτούς που έβαλαν πλάτη, ως «καρεκλοκένταυρους» και «βαρίδια του 3%», τα ψεύτικα Sms, ότι η «αριστερή τάση» υπονόμευε σχεδιασμούς σου! Στο κυνήγι μαγισσών, στη χλεύη, στην απαξίωση, στον κανιβαλισμό από «κουκουλοφόρους», που έμπλεκαν το όνομά σου κι εσύ σιωπούσες μεγαλοφώνως.

Ποια υπονόμευση; Η έκφραση γνώμης, ακόμα και διαφωνίας και (ενδεχομένως) ψηφοφορία, που ευτυχώς τότε επιτρέπονταν. Μέχρι εκεί, δυστυχώς! Αντίθετα, πάρα πολλοί κι εγώ προσωπικά τους κρίνουμε έντονα, γιατί ενώ έβλεπαν τον κατήφορο, υποτάσσονταν στη δική σου θέληση! Ολη η (λαθεμένη) τακτική και (ανύπαρκτη) στρατηγική ήταν αποκλειστικά δική σου και στενών συνεργατών σου.

Ποτέ δεν έγινε συζήτηση στο κόμμα για τη διακυβέρνησή μας, για την ήττα του 2019, ούτε για τις δύο τελευταίες. Για λάθη, ανεπάρκειες, αναζήτηση αιτιών και αιτιατών, κάνοντας ταυτόχρονα αυτοκριτική απευθυνόμενοι στον λαό, να τα διορθώσουμε και να πορευτούμε καλύτερα.

Παραιτήθηκες και παράτησες τελείως το κόμμα, ενώ έπρεπε να μείνεις για να εγγυηθείς την ομαλή πορεία για τη νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ενα εμβληματικό παράδειγμα: Μπάμπης Δρακόπουλος του ΚΚΕ Εσωτερικού, που όχι μόνο διασφάλισε την ανάδειξη ηγεσίας, αλλά, με σεμνότητα εντάχθηκε στην Οργάνωση Εργατικής Πολιτικής.

Δε μίλησες όταν ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν σε σύγχυση, σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα με συνέπεια, σαν χαμαιτυπείο να εκχυδαΐζεται και εξαερώνεται. Και μετά την ανάδειξη Κασσελάκη, όταν έκανε (και συνεχίζει) την προσωπική του ζωή φεϊγβολάν, που εσύ κρατούσες ως κόρη οφθαλμού την εμπλοκή της συντρόφου σου, ούτε γι’ αυτό το ατόπημα δεν μίλησες στον νέο πρόεδρο και στον περίγυρό του, που ανέβηκε στο βάθρο της νίκης.

Δε μίλησες όταν ο διάδοχος σου κτυπά κι εσένα, όταν αναφέρει ότι βρήκε ένα «άρρωστο ΣΥΡΙΖΑ», μια «πέμπτη φάλαγγα».

Δε μίλησες ακόμα κι όταν με ευτελισμό λοιδόρησε το μαξιλάρι των 37 δισ. που είχε τη δική σου σφραγίδα και πολλάκις υπερασπίστηκες σθεναρά.

Δε μίλησες για να μπει φραγμός στο ύφος και ήθος του Στ. Κασσελάκη, όταν με διάγγελμα (!) κάλεσε σε διχαστικό δημοψήφισμα για διαγραφές, σαν μεγαλομέτοχος προβληματικής επιχείρησης να διέτασσε, για να θέσει εκποδών στελέχη κι εργάτες ως υπονομευτές της εταιρίας.

Δε μίλησες όταν οι δημοσκοπήσεις έδειχναν (και δείχνουν) την κατρακύλα…

Μήπως φταίει το ζαβό το ριζικό μας; Τι απόμεινε να μη χλευαστεί από τη νέα ηγεσία; Μόνο η εμβληματική Συμφωνία των Πρεσπών. Θα παραμείνεις σιωπηλός, όταν θα έλθει η ώρα και για αυτή;

Αντίθετα, ενεργοποιήθηκες σε συναντήσεις μετά την αποχώρηση των (πολύ) κακών, για να τους πεις τι; Μερικοί, από τους «καλούς», χλεύασαν την πρωτοβουλία σου, αναφέροντάς σε ως «παιδονόμο»! Φαίνεται ότι άρχισε άμεσα και για εσένα η αποκαθήλωση.

Πολύ λίγο, πολύ αργά(;)… για τη προστασία της ιστορίας και του μέλλοντος του πολιτικού μας χώρου.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News