Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών

Περιγραφή

Το σπίτι του τίτλου είναι ένας περίεργος οίκος ανοχής που απευθύνεται σε ηλικιωμένους άντρες – άντρες που έχουν χάσει προ πολλού τον ανδρισμό τους. Πληρώνουν για να περάσουν νύχτες ξαπλωμένοι δίπλα σε πανέμορφες γυμνές παρθένες, κοπέλες που έχουν ναρκωθεί και κοιμούνται έναν «ύπνο που θυμίζει θάνατο». O ήρωας, ο εξηνταεφτάχρονος γερο-Εγκούτσι, θα βρεθεί μπλεγμένος σε ένα νοσηρό παιχνίδι μεταξύ μοναξιάς, έρωτα και θανάτου, βιώνοντας την εμπειρία των γηρατειών σαν μια αληθινή τραγωδία.
Τρεις ιστορίες από τον μεγάλο νομπελίστα συγγραφέα, τρεις παραβολές για την ανικανότητα του ανθρώπου να ζήσει ολοκληρωμένα τον ερωτισμό που βιώνει, ένα «αριστούργημα εσωτερικότητας» σύμφωνα με την άποψη του άλλου μεγάλου Ιάπωνα συγγραφέα Μισίμα.
Ο Γιασουνάρι Καουαμπάτα γεννήθηκε το 1899 και αυτοκτόνησε το 1972. Σπούδασε Αγγλική και Ιαπωνική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο και ξεκίνησε τη λογοτεχνική του καριέρα το 1923, παράλληλα με τη συνεργασία του στο λογοτεχνικό περιοδικό Εποχή της Τέχνης. Η γραφή του είναι έντονα επηρεασμένη από τα μεσοπολεμικά λογοτεχνικά ρεύματα της Γαλλίας και ξεφεύγει από τις ως τότε καθιερωμένες λογοτεχνικές σχολές της πατρίδας του. Παρ’ όλα αυτά, στα τελευταία έργα του εμφανίζονται έντονα στοιχεία της ιαπωνικής λογοτεχνίας του 15ου και 17ου αιώνα, αρμονικά δεμένα με το σύγχρονο τρόπο λογοτεχνικής έκφρασης. Μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του είναι: Η χορεύτρια του Ιζού (1925), Η χώρα του χιονιού (1935-1947), Ο ήχος του βουνού (1949-1954), Χιλιάδες γερανοί (1959) κ.ά.
Ο Καουαμπάτα είναι ο πρώτος Ιάπωνας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1968.