Χαάλαλαντ τα χείλη των ασεβών

Κωνσταντίνος Μάγνης

Μικροί αν είμαστε και πέφταμε πάνω στον Χάαλαντ μια νύχτα με βροχή, το πιθανότερο είναι ότι θα το σκάγαμε κλαίγοντας. Δεν είναι λίγο να πέφτεις πάνω στον χάρο, κι ας είναι γελαστός. Στο κάτω κάτω, αν ο χάρος γελάει δεν είναι για καλό.

Ο Χάαλαντ, ο Νορβηγός ποδοσφαιριστής που σκοράρει όπως μπαίνανε τα γκολ στα ξύλινα ποδοσφαιράκια των καφενείων, εξελίσσεται στο μεγαλύτερο αθλητικό στοίχημα όλων των εποχών, με το ερώτημα μέχρι ποιού σημείου θα φτάσουν οι επιδόσεις του, που προεξοφλείται ότι θα ξεπεράσουν τις επιδόσεις όλων των μεγάλων φυσιογνωμιών του αθλήματος, διότι σ’ αυτό συνηγορούν η ορμητικότητά του και η στατιστική. Δεν είναι θέμα ρέντας, δεν είναι ότι δεν έχουν βρει ακόμα αμυντική στρατηγική οι αντίπαλες ομάδες για να τον εξουδετερώσουν. Μπορούσαν να πτοήσουν οι πρώτοι χριστιανοί τα λιοντάρια με στρατηγήματα; Χυμούσε το λιοντάρι και τους κατασπάραζε. Τουλάχιστον τότε οι χριστιανοί πήγαιναν στον παράδεισο, ενώ στην ιστορία μας, στον παράδεισο πηγαίνει το λιοντάρι.

Είναι γνωστό ότι τις τελευταίες δεκαετίες ο άνθρωπος εξελίχθηκε βιολογικά, λόγω συνθηκών ζωής πρωτίστως. Οι περισσότεροι βγήκαμε ψηλότεροι από τους προγόνους μας, μερικοί μάλιστα σκανδαλωδώς. Παράλληλα σημειώθηκε πρόοδος στις βιοεπιστήμες και στις τεχνικές προδιαγραφές της εκγύμνασης. Αυτό σου επιτρέπει να έχεις τενίστες που αντέχουν να παίζουν μέχρι τα 35 τους τρία ματς την εβδομάδα, Αντετοκούμπους που φτάνουν από μπασκέτα σε μπασκέτα πιο γρήγορα από όσο ο Χρηστάκης από κανάρα σε κανάρα, και ανθρώπους βολίδα στο τρέξιμο ή στην κολύμβηση.

Η θαυματολογία πλέον υποχωρεί, γιατί δεν εξηγεί την πραγματικότητα. Όταν η μεταφυσική δεν μπορεί να δώσει ερμηνείες, τότε αυτός που πρέπει να ρωτήσουμε είναι η φυσική. Ο Χάαλαντ, προικισμένος σωματικά, εργάστηκε με ζήλο και με τις πλέον εξελιγμένες μεθόδους και με την πλέον εξελιγμένη υποστήριξη. Και επιπλέον έμαθε και μπάλα. Φαίνεται ότι είναι η κατηγορία των ανθρώπων που προορίστηκαν για έναν σκοπό από νήπια. Φανταζόμαστε ότι θα τον βρήκαν στα 14 του να διδάσκει τους σοφούς στον ναό του Σολομώντα.

Μεγαλώσαμε υπό το βάρος του θρύλου ότι τα 8,90 του Μπίμον στο μήκος ή τα 9,9 του Χέινς στα 100 μέτρα δεν θα ξεπεράσει κανένας αθλητής στον αιώνα τον άπαντα, αλλά τα κάστρα έπεσαν με πάταγο, σαν κούφιες αμμώδεις κατασκευές. Το ερώτημα περί τον Χάαλαντ δεν αφορά ασφαλώς στενά τα προσωπικά ρεκόρ του ή το χάζι γύρω από όσα σκαρώνει δύο φορές την εβδομάδα, αλλά τα φυσικά όρια του ανθρώπου, υπό την υποβοήθηση του πολιτισμού.

Είναι μια σχέση αλληλοτροφοδοτούμενη: Ο άνθρωπος ως φυσική μηχανή ψηλώνει και ισχυροποιείται, αλλά ως διανοητική μηχανή, μέσω πρωτοβουλιών και συνεργειών, αναπτύσσει τα εργαλεία που επαυξάνουν τη φυσική πρόοδο. Σε μερικά χρόνια, οι ομάδες θα έχουν δέκα Χάαλαντ, και έναν Χάααααλαντ με περισσότερα α, και μετά πάλι και μετά πάλι. Κρίμα που θα μας καταστρέψουν τα πυρηνικά πριν προλάβουμε να διαπιστώσουμε πόσα χατ τρικ θα βάλει αυτός ο τύπος.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω