Χάμπεας, που να μη χάμπεας

Κωνσταντίνος Μάγνης

Μεταξύ όλων των φίλων, γνωστών και συγγενών που έχουν εμβολιαστεί- ίσως και να μιλάμε για καμιά 200αριά άτομα- άλλος παρουσίασε έναν πόνο στο χέρι, άλλος μια ταχυπαλμία τη νύχτα, άλλος ρίγη για μερικές ώρες, κι άλλος υπνηλία. Μερικοί παρουσίασαν έναν συνδυασμό. Αλλοι τίποτα από όλα αυτά και συνέχισαν τις δραστηριότητές τους από το επόμενο λεπτό και αδιατάρακτα. Από όλους αυτούς είναι ζήτημα αν νόσησε από κορονοϊό ένας ή δύο, αλλά δεν ταλαιπωρήθηκαν. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν θα είναι επαρκώς προστατευμένοι και τους επόμενους μήνες, αλλά γνωρίζουμε ότι μέχρι να φτάσει το εμβόλιο στη συγκεκριμένη κοινότητα, είχαμε νοσήσει καμιά πενηνταριά. Αρκετοί ασχημούτσικα. Διαπιστώσαμε επίσης ότι οι εμβολιασμένοι δεν νόσησαν, κι ας είχαν αμεσότατη επαφή με διαγνωσμένους νοσήσαντες και φορείς του κορονοϊού. Συνεπώς οι ενδείξεις κλίνουν συντριπτικά υπέρ του εμβολίου. Στην πιο απαισιόδοξη εκδοχή, κάτι κάνεις με δαύτο.
Παρ’ όλα αυτά, το ποσοστό των αρνητών δεν μειώνεται. Διαπιστώνουμε ότι στον αχαϊκό υγειονομικό χώρο εναντιώνονται στο εμβόλιο ο ένας στους τρεις, ενώ έχει δημιουργηθεί ένα ισχυρό ρεύμα κατά της υποχρεωτικότητας. Μιλάμε για ένα άτυπο, άγουρο αλλά σφριγηλό κίνημα, το οποίο θεωρεί το εμβόλιο κάτι ελαφρά πιο ασφαλές από κώνειο. Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο έγινε συνέλευση με συμμετοχή 700- υπολογίστηκαν- υγειονομικών. Αν όλοι αυτοί επιμείνουν να μην εμβολιαστούν και η κυβέρνηση επιμείνει στην απόφαση να τους θέσει σε αργία, το νοσοκομείο δεν θα μπορεί να λειτουργήσει. Αυτά, δεν γίνονται με εθελοντές. Τίποτα δεν γίνεται μόνο με εθελοντές. Ούτε καν ο εθελοντισμός: Χρειάζεται και κάποιους επαγγελματίες για να βγει πέρα οργανωμένα.
Φαίνεται ότι οι παρενέργειες από τον μη εμβολιασμό είναι πολύ πιο σοβαρές από τις παρενέργειες του εμβολίου. Ο Σεπέμβριος θα είναι ένας μήνας που θα θυμόμαστε περισσότερο από όσο τον Αύγουστο για τις φετινές φωτιές του. Προς το παρόν απορείς με την αποτυχία της καμπάνιας υπέρ του εμβολίου. Δεν μπορεί μετά από τόσους μήνες πλύσης εγκεφάλου, να παραμένει ένας στους τρεις Ελληνες καχύποπτος και φοβικός. Τέτοια επίδοση θα είχες και με μηδέν καμπάνια. Ισως να είχες και μεγαλύτερη επιτυχία. Αν δηλαδή το εμβόλιο διακινείτο χωρίς καμία διαφήμιση, οι σημερινοί αρνητές μπορεί να έλεγαν: «Κάτι πήρε το αυτί μου για ένα εμβόλιο που κυκλοφορεί. Εμάς γιατί δεν μας είπαν τίποτα; Θέλουν να μας αποκλείσουν, για να επιβιώσουν μόνο οι ελίτ; Γρήγορα. Πάμε να βρούμε κι εμείς εμβόλιο, να εμβολιαστούμε, να τους ανατρέψουμε το σχέδιο».
Προς το παρόν ρέει μια επικαιροποιημένη και παραχαραγμένη εκδοχή του χάμπεας κόρπους, της αρχής που καθιερώθηκε όταν αποφασίστηκε ότι είναι βάρβαρο να φυλακίζεσαι για χρέη, κάνοντας μια αρχή του τέλους του μεσαίωνα. Δικαιούσαι τουλάχιστον να ορίζεις το σώμα σου, να το έχεις, να το διαθέτεις κατά τη δική σου βούληση. Να που η αρχή αυτή επικαιροποιείται και μετατρέπεται σε σκληρό επιχείρημα είτε των αρνητών είτε των υπερασπιστών του δικαιώματος του αρνητή στην άρνηση. Από όλους αυτούς δεν έχουμε ακούσει έναν προβληματισμό πάνω στο ερώτημα της ενδεχόμενης ανηθικότητας στην άρνηση να εκτεθείς σε ένα προσωπικό ρίσκο- που δεν είναι και πολύ μεγάλο- προκειμένου να συμβάλεις στην προστασία του συνανθρώπου. Αν υποθέσουμε ότι βλέπεις έναν άνθρωπο να πνίγεται στα ανοιχτά, θα σου είναι εύκολο να κοιμάσαι τα βράδια εάν έχεις αποφύγει έστω μια απόπειρα να διακινδυνεύσεις για να τον σώσεις; Ο πιλότος του πυροσβεστικού μήπως κινδυνεύει από παρενέργεια της πτήσης πολύ περισσότερο από όσο ο εμβολιασμένος, για να σώσει σπίτια και ζωές; Πού είναι η συλλογή υπογραφών κατά της υποχρεωτικότητας στην τέλεση του καθήκοντος; Οι αρνητές του εμβολίου και οι συνήγοροί τους, δεν έχουν τίποτε άλλο στο μυαλό τους πέρα από την άρνησή τους, την οποία έχουν θεμελιώσει με τεράστια αποθέματα επιχειρηματολογίας. Βλέπεις, η διάχυση του ιού, είναι μια διεργασία αόρατη, αποσυνδεμένη από την προσωπική ευθύνη, ανάμειξη, μεσολάβηση. Αν είχες πυροβολήσει εναντίον πλήθους, θα είχες επίγνωση ενοχής. Αν τα βλήματά σου είναι ιός και όχι σφαίρες, δεν την έχεις την επίγνωση. Αντίθετα, έχεις πεποίθηση ότι για όλα φταίει η Μύκονος, πέρα από εκείνα για τα οποία φταίει ο Χαρδαλιάς, ο Χρυσοχοϊδης, ο Μητσοτάκης και η Μαρέβα.
Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο ένας παραλογισμός ξεπλένεται με ορθολογική επεξεργασία ώστε να εμφανίζεται ως λογικοφανής. Είναι μια αναστροφή του κανόνα του τζόκερ: Εκεί, παίζουμε όλοι συστηματικά, βαυκαλιζόμενοι ότι η πιθανότητα μία στα δέκα εκατομμύρια είναι ισχυρή. Ο αρνητής του εμβολίου κτίζει μια ολόκληρη φασαρία πάνω στην πλάνη ότι είναι εξίσου ισχυρή η πιθανότητα να πάθεις κάτι από το εμβόλιο. Και αλλά δεν θα αναλογιστεί πόσο πιο επικίνδυνη είναι η χρήση της μπανιέρας ούτε θα δώσει μάχη υπέρ του δικαιώματος κάποιου να μένει ακαθάριστος, διότι χάμπεας κόρπους, και ας μυρίζει το κόρπους έτσι που να μην πλησιάζεται.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω