Χρύσα Λυκούδη: «Αγαπώ τους ήρωές μου, σέβομαι τις απόψεις τους»

Κρίστυ Κουνινιώτη

 Δεύτερο μέρος της τριλογίας της αποτελεί «Το Τρόπαιο» (εκδ. Υδροπλάνο), με την κεντρική της ηρωίδα να επιστρέφει, στα πενήντα της πλέον χρόνια, στο χωριό της τη Λυκούρια και στις όχθες του Λάδωνα, για να βρει τις απαντήσεις στα ερωτήματα που τη στοιχειώνουν. Με φλας μπακ εκτυλίσσονται όσα συνέβησαν μετά το φευγιό της από εκεί, και η επιστροφή στο παρόν επιφυλάσσει απανωτές εξελίξεις. Με κινηματογραφική γραφή, η Χρύσα Λυκούδη αφηγείται μια ιστορία-ποταμό με έντονο το μεταφυσικό στοιχείο, θίγοντας συνάμα θέματα σημερινά. Σήμερα μιλάει στην «ΠτΚ» για τη χαρισματική ηρωίδα της και μοιράζεται μαζί μας τις απόψεις της.

 Στο «Τρόπαιο», το δεύτερο βιβλίο σας μετά «Τη μέρα που στέρεψε ο Λάδωνας-Η ψυχοκόρη», παρακολουθούμε την ηρωίδα σας, Αιμιλία, πλέον σπουδαία χειρουργό ογκολόγο, να βασανίζεται από σκοτεινούς εφιάλτες που κάτι κρύβουν… Από πού αντλήσατε υλικά για να πλάσετε αυτό το χαρισματικό πλάσμα, στην ωριμότητά του;

Η Αιμιλία ως παιδί κι έφηβη  πλάστηκε, εν μέρει, με δικά μου βιώματα και δικούς μου εφιάλτες. Από τις σπουδές της και μετά ανεξαρτητοποιήθηκε από μένα. Εγινε μια γυναίκα χαρισματική, δυναμική, με στόχους που αγωνίστηκε να πραγματοποιήσει, δοτική, ευαίσθητη με αρχές κι αξίες, με σεβασμό κι αγάπη προς τους ασθενείς της. Επειδή κάποιοι μεγαλογιατροί είναι ψυχροί, απλησίαστοι, υπεράνω… η Αιμιλία ήρθε να τους δείξει πώς θέλουμε εμείς οι κοινοί θνητοί να είναι όλοι οι γιατροί μας.

Και παιδικός και ανεκπλήρωτος ο έρωτας που κατατρύχει την Αιμιλία, ωστόσο η ίδια παραμένει ακλόνητη στις αρχές της, σε οτιδήποτε απαγορευμένο. Γιατί τη ζορίσατε τόσο;

Σήμερα, οι νέοι εύκολα ερωτεύονται, εύκολα παντρεύονται, εύκολα απατούν και χωρίζουν. Η Αιμιλία είναι μια ώριμη γυναίκα, έχει την ηθική της, τις αρχές της, δεν της είναι εύκολο να τις καταπατήσει. Επιπλέον, έζησε από κοντά το μαρτύριο και την απόγνωση της κ. Ρένας και της φίλης της, της Βίκυςμ που προδόθηκαν και πληγώθηκαν βαθιά από τους άντρες τους και ορκίστηκε ότι αυτή ποτέ δεν θα μπει ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Ποτέ δεν θα είναι η αιτία να πληγωθεί μια άλλη γυναίκα. Ομως ερωτεύθηκε με πάθος τον παιδικό της έρωτα. Λένε, η πρώτη αγάπη ποτέ δεν πεθαίνει. Οταν είναι και ανεκπλήρωτη, τότε, γίνεται σαράκι που βασανίζει την ψυχή μέχρι να λυτρωθεί.

Αναλύετε σε βάθος τις ανθρώπινες σχέσεις. Θελήσατε να μοιραστείτε μέσω του βιβλίου σας σκέψεις που μπορεί, ενδεχομένως, να βοηθήσουν ανθρώπους που βιώνουν δύσκολες καταστάσεις σε αυτό τον τομέα; Κάτι σα μια φιλική συμβουλή, ας πούμε;

Μέσα από τη ζωή της Αιμιλίας, θέλησα να δώσω τα δικά μου πιστεύω, αλλά και βιώματα και συναισθήματα ανθρώπων που έχω γνωρίσει. Θεωρώ ότι ο κάθε αναγνώστης του βιβλίου μου θα βρει μέσα σ’ αυτό ένα κομμάτι από τη δική του ζωή. Η στάση της Αιμιλίας απέναντι στους ασθενείς της και οι αγώνες της από μικρή να πραγματοποιήσει τον μεγάλο της στόχο δίνουν κάποια μηνύματα.

Ανάμιξη μανάδων στη ζωή των παιδιών τους με διαθέσεις χειριστικές. Σχόλιό σας;

Είναι γεγονός ότι η Ελληνίδα μάνα είναι υπερπροστατευτική. Δεν το ασπάζομαι, της το συγχωρώ όμως γιατί θεωρώ ότι προέρχεται από μεγάλη αγάπη. Οταν όμως η μάνα είναι χειριστική, τη θεωρώ τύραννο. Οι χαρακτήρες αυτοί δεν αλλάζουν, τα παιδιά πρέπει να βρουν τη δύναμη και τον τρόπο να τη βάζουν στη θέση της, να μην υποκύπτουν. Η μεγάλη καταπίεση κάποια στιγμή θα εκραγεί με ολέθρια αποτελέσματα. Τα περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα των παιδιών και των ενηλίκων έχουν τη ρίζα τους στον τρόπο συμπεριφοράς της μητέρας τους όταν ήταν μικροί.

Το χάρισμα -δώρο της γιαγιάς Αναστασίας- βοηθά την Αιμιλία να εξολοθρεύει το κακό, -τα καρκινικά κύτταρα- κατά τη διάρκεια των εγχειρήσεων. Πιστεύετε στη δύναμη τέτοιων «αποκαλύψεων»;

Θεωρώ πως ό,τι δεν εξηγείται μέχρι αυτή τη στιγμή από την επιστήμη, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει. Οταν ο Γαλιλαίος είπε εκείνο το συγκλονιστικό «η γη γυρίζει» τον θεώρησαν τρελό και η Ιερά Εξέταση τον καταδίκασε για ιεροσυλία. Ομως, η αποκάλυψή του έγινε μετά από μεγάλη έρευνα και τη χρήση του τηλεσκόπιου που μόλις είχε κατασκευαστεί. Δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί το όργανο εκείνο που θα εμφανίσει ως πραγματικά όσα σήμερα ονομάζουμε μεταφυσικά φαινόμενα. Η επιστήμη της Ψυχολογίας κάνει έρευνα και στον τομέα της υπερβατικής πραγματικότητας πολλά χρόνια τώρα.

Πώς βιώσατε τη συμπόρευση με την Αιμιλία όσο γράφατε;

Τους ήρωές μου στα βιβλία μου τους αγαπώ. Είμαι ο δημιουργός τους και κάθε σκέψη τους, συναίσθημά τους ή άσχημη αντίδρασή τους έχει γίνει με πολλή σκέψη και πολύ σεβασμό. Την Αιμιλία τη θαυμάζω. Είναι μια γυναίκα πρότυπο για μένα με όλα της τα καλά και τα όποια λάθη της. Θλιβόμουν που χώρισε τον Βίκο προκειμένου να πραγματοποιήσει το μεγάλο της όνειρο. Απόλαυσα τον γάμο της με τον Φίλιππο και τη σχέση της με τα παιδιά της. Σεβάστηκα τον τρόπο που χειρίστηκε το διαζύγιό της. Υπέφερα μαζί της με το πάθος της για τον Ορφέα. Η εμμονή της σε μια αρρωστημένη αγάπη και η αδυναμία της να τον διώξει από τη ζωή της πραγματικά με εξόργιζε γι’ αυτό κι έδωσα άλλο τέλος στην ιστορία της από εκείνο που αρχικά είχα γράψει, ώστε να τη λυτρώσω.

 Στο βιβλίο που θα ολοκληρώσει την τριλογία σας, τι θα διαβάσουμε;

Τα δυο πρώτα βιβλία, είναι η ζωή της Αιμιλίας και ιστορίες των συγγενών της και των προγόνων της από το σόι της μητέρας της. Στο τρίτο βιβλίο, η Αιμιλία θα ζήσει, μέσα από τα απομνημονεύματα του παππού της, τη ζωή των προγόνων της από την πλευρά του πατέρα της. Διαδραματίζεται την εποχή της ανόδου και της πτώσης του σταφιδεμπορίου στην Πάτρα. Αποδίδεται η εκμετάλλευση των φτωχών και των εργατών από τους άρχοντες της σταφίδας. Ερωτες, φόνοι και παρανομίες συμπορεύονται πίσω από το ιλουστρασιόν προσωπείο της Πάτρας.

Τελευταία, ζείτε στη Γλασκώβη. Τι σας γοητεύει εκεί; Συγκρίσεις με την Πάτρα; 

Είμαι πραγματικά γοητευμένη με τη Σκωτία παρόλο που βρέχει σχεδόν καθημερινά. Η Γλασκώβη είναι τόσο όμορφη, λες κι έχει βγει από παραμύθι. Εχει πολύ πράσινο, πολλά άλση με πανύψηλα δέντρα, πολλά λουλούδια στα τεράστια πάρκα και στις αυλές. Εκείνο που θαυμάζω περισσότερο είναι τα βικτωριανής εποχής περίτεχνα κτίρια με τα σκούρα κοκκινωπά χρώματα. Υπάρχουν πάρα πολλές εκκλησίες, μοναδικής τέχνης, οι περισσότερες λειτουργούν πλέον σαν παμπ, παιδικοί σταθμοί ή κατοικούν οικογένειες. Οι άνθρωποι είναι πολύ ευγενικοί, πάντα με το χαμόγελο και αυθόρμητοι να βοηθήσουν μέχρι και σε απλά πράγματα που εμένα με συγκινούν. Στον δρόμο με χαιρετούν ή μου χαμογελούν άγνωστοι κι αυτό φανερώνει λαό με καλοσύνη και παιδεία. Η αστική συγκοινωνία είναι άψογη, έχουν μέσα χώρους για καρότσια μωρών, για αποσκευές και ποδήλατα. Ο Δήμος συνεχώς κάνει πλουσιοπάροχες εκδηλώσεις, διαθέτει χώρους με παιχνίδια και ενδιαφέρουσες δραστηριότητες για όλες τις ηλικίες των παιδιών, κάτι που λείπει παντελώς από την Πάτρα.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω