Εγκληματική αμέλεια: Αγωγή 500.000 ευρώ κατά του Δήμου Ανδραβίδας – Κυλλήνης

Πίσω από το ατύχημα κρύβεται ένα απίστευτο χρονικό εγκληματικής αμέλειας: Πριν από 25 χρόνια, ο τότε Δήμος Λεχαινών δημιούργησε μια παράνομη, πρόχειρη, αυθαίρετη ηλεκτρολογική εγκατάσταση με γιρλάντες, φωτιστικά και συρματόσχοινα πάνω σε μεταλλικά κολωνάκια, χωρίς άδεια, χωρίς μελέτη, χωρίς την έγκριση του ΔΕΔΔΗΕ, χωρίς καν τη στοιχειώδη τεχνική εποπτεία. Η εγκατάσταση με τα χρόνια σάπισε και οι ηλεκτρικές διαρροές άρχισαν να εξαπλώνονται στις γύρω κατοικίες με τον κίνδυνο να καραδοκεί.

Το ΔΕΔΔΗΕ από το 2014 (!) είχε προειδοποιήσει ρητά και γραπτώς όλους τους δήμους της Ηλείας να ξηλώσουν άμεσα τα παράνομα ηλεκτρικά συστήματα. Ο Δήμος αδιαφόρησε πλήρως. Αντί να τα ξηλώσουν, άφησαν τη θανάσιμη παγίδα να λειτουργεί.

Λίγες μόλις εβδομάδες πριν το ατύχημα, στις 2 Μαρτίου 2018, ο τότε πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Γιώργος Γαλάτης με έγγραφό του προειδοποιούσε ρητά τη δημοτική αρχή ότι υπάρχει πρόβλημα ασφαλείας στη γραμμή φωτισμού, και απαιτείται επείγουσα παρέμβαση. Αντίδραση; Καμία.

Στις 26 Μαρτίου —δύο εβδομάδες πριν το παιδί «χτυπηθεί» από το ρεύμα— ο πατέρας του παιδιού είχε ήδη υποστεί μια ελαφρά ηλεκτροπληξία. Παραπονέθηκε στον Δήμο, και τον καθησύχασαν χωρίς όμως να κάνουν το παραμικρό.

Το παιδί μεταφέρθηκε από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, καταλήγοντας στο Αγλαΐα Κυριακού στην Αθήνα, όπου διαγνώστηκε με βαριά επιληπτική διαταραχή λόγω της ηλεκτροπληξίας. Επτά χρόνια μετά, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε κανείς, αλλά και η ποινική δίωξη που ασκήθηκε ήταν για… ελαφριά σωματική βλάβη από αμέλεια. Οχι για βαριά σωματική βλάβη, όχι για παραβίαση κανόνων κοινωφελών εγκαταστάσεων. Δηλαδή, όχι για κακούργημα, αλλά για ένα απλό πλημμέλημα.

Θεόδωρος Χρονόπουλος

Ο δικηγόρος της οικογένειας Θεόδωρος Χρονόπουλος ζήτησε με τεκμηριωμένο έγγραφο την αναβάθμιση των κατηγοριών. Η απάντηση της Εισαγγελίας; Απόρριψη. Και όταν προσέφυγε στην Εισαγγελία Εφετών, πάλι απόρριψη. Καμία βαρύτητα στον μόνιμο τραυματισμό του παιδιού, καμία απονομή δικαίου.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, το κατηγορητήριο που συντάχθηκε ήταν πρόχειρο, ελλιπές, χωρίς παραπομπή σε συγκεκριμένους νόμους. Αποτέλεσμα; Η υπόθεση μόλις έφτασε στο ακροατήριο, απορρίφθηκε, χωρίς να δικαστεί καν η ουσία. Χωρίς να καταγραφεί η αλήθεια. Χωρίς να λογοδοτήσει κανείς από τους κατηγορούμενους, που ήταν ο τότε δήμαρχος Ναμπίλ Ιωσήφ Μοράντ, ο τότε αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών Χρήστος Παλαιολόγου και δύο υπόλογοι υπάλληλοι της αρμόδιας υπηρεσίας.

Η Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας, που θα μπορούσε να ξεκινήσει πειθαρχικές διαδικασίες κατά των υπευθύνων, επικαλέστηκε αναμονή της ποινικής δίκης, η οποία ουδέποτε έγινε. Ετσι, έκλεισε ο ποινικός και πειθαρχικός φάκελος οριστικά χωρίς καμία συνέπεια για τους υπεύθυνους. Η ζωή του παιδιού στα σκουπίδια, αλλά οι αιρετοί και οι υπάλληλοι αλώβητοι. Η ευθύνη διάχυτη και τελικά ανύπαρκτη.

Ο Αλέξης σήμερα είναι 18 ετών. Ζει με μόνιμη γενικευμένη επιληψία, κρίσεις, αγωνία και είναι δεσμευμένος για το υπόλοιπο της ζωής του, να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή. Παλεύει να σταθεί όρθιος σε μια χώρα που τον προδίδει σε κάθε επίπεδο. Με αγωγή στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Πύργου, η οικογένεια ζητά τώρα αποζημίωση για ηθική βλάβη από τον σημερινό Δήμο Ανδραδίδας-Κυλλήνης με ποσό 400.000 ευρώ για το παιδί και 30.000 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειας.

Ο δικηγόρος τους Θεόδωρος Χρονόπουλος αναφέρει στην «Π» ότι αυτό δεν είναι μια τραγωδία. Είναι ένα έγκλημα που δεν τιμωρήθηκε ποτέ. Είναι ο καθρέφτης μιας Ελλάδας που καταπίνει τα παιδιά της, αλλά δεν αγγίζει τους «δικούς της». Που θυσιάζει ζωές στον βωμό της αδιαφορίας, της ατιμωρησίας και της γραφειοκρατικής δειλίας.