Ένας «Πιγκουίνος» …στις ακτές του Ιονίου Πελάγους – ΦΩΤΟ

Ένας Ιταλός παρατηρητής πουλιών εντόπισε την «Κοινή Άλκα» στην Κυπαρισσία.

Ένας «Πιγκουίνος» ...στις ακτές του Ιονίου Πελάγους - ΦΩΤΟ

Η κακοκαιρία Ντενίζ που χτύπησε τη Δυτική και Κεντρική Μεσόγειο τον Νοέμβριο, «χάρισε» στους παρατηρητές πουλιών της Ελλάδας ένα νέο είδος για τη χώρα: την Κοινή  Άλκα (Alca torda), ένα θαλασσοπούλι που φωλιάζει σε παράκτιους γκρεμούς της Βόρειας Ευρώπης και τον χειμώνα τον περνάει στον Ατλαντικό και τη Δυτική Μεσόγειο.

Φέτος, όμως, πολλά πουλιά αναγκάστηκαν να κινηθούν πιο ανατολικά, φτάνοντας στις ακτές της Αδριατικής και, όπως αποκαλύφθηκε, του Ιονίου Πελάγους.

Ένα ενήλικο πτηνό παρατηρήθηκε, σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, από τον Luca Cornacchia, έναν ενθουσιώδη Ιταλό παρατηρητή πουλιών που μένει στην Ελλάδα και ήταν πεπεισμένος ότι φέτος το είδος θα ερχόταν στα μέρη μας. Γι’ αυτό και με μεθοδικότητα έψαξε όλα τα λιμάνια της δυτικής Πελοποννήσου και τελικά κατάφερε να εντοπίσει την Άλκα στην Κυπαρισσία.

Το νέο διαδόθηκε ακαριαία και πλήθος παρατηρητών από όλη την Ελλάδα έσπευσε να απολαύσει το θέαμα αυτού του αναπάντεχου επισκέπτη και ανταμείφθηκε με το παραπάνω καθώς το πουλί παραμένει ήρεμο εντός του λιμανιού, τρέφεται κανονικά (με εντυπωσιακά μακροβούτια που κρατούν αρκετά λεπτά) και δείχνει ότι του αρέσει το μέρος.

Ένας «Πιγκουίνος» ...στις ακτές του Ιονίου Πελάγους - ΦΩΤΟ

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η «ΚΟΙΝΗ ΑΛΚΑ» 

«Η Κοινή Άλκα είναι ένα στρουμπουλό, ασπρόμαυρο πουλί με δυνατό ράμφος και θυμίζει πιγκουίνο. Είναι συγγενής της εξαφανισμένης πια Μεγάλης Άλκας. Το ίδιο κινδύνευσε να πάθει και η ίδια, αλλά ευτυχώς πάρθηκαν έγκαιρα μέτρα προστασίας τον 20ο αιώνα και αυξήθηκε ο πληθυσμός της» σημειώνει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

Τρέφεται κατά κύριο λόγο με ψάρια (αλλά δεν θα πει και όχι σε γαρίδες και άλλα καρκινοειδή) τα οποία πιάνει με πολύ δυναμικά μακροβούτια και μάλιστα ό,τι πιάσει το καταπίνει ενώ βρίσκεται ακόμα σε κατάδυση, αποφεύγοντας έτσι τον κίνδυνο να της κλέψουν το φαγητό γλάροι ή ληστόγλαροι.

Φωλιάζει σε αποικίες και η πλειοψηφία των πουλιών επιστρέφει στο ίδιο μέρος για συνεχόμενες χρονιές. Τα θηλυκά γεννούν ένα αβγό, σπανιότερα δύο, και τη φροντίδα του νεοσσού επωμίζονται και οι δύο γονείς. Θα περάσουν τουλάχιστον τρία χρόνια μέχρι το νεαρό πουλί να ενηλικιωθεί και να ξεκινήσει τη δική του οικογένεια. Ζει πολλά χρόνια, το μεγαλύτερο σε ηλικία ζώο που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα ήταν 41 ετών.

Όπως εξηγεί η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, το πρώτο πουλί που πήρε το όνομα πιγκουίνος ήταν η Μεγάλη Άλκα (Pinguinus impennis), ένα  θαλασσοπούλι του Ατλαντικού που δεν μπορούσε να πετάξει κι εξαφανίστηκε από την αλόγιστη θήρευση τον 19ο αιώνα. Όταν οι θαλασσοπόροι ξεκίνησαν την εξερεύνηση των θαλασσών του Nότου και ήρθαν σε επαφή με άλλα είδη ασπρόμαυρων πουλιών που δεν πετούσαν, τους έδωσαν το όνομα της αδικοχαμένης Μεγάλης Άλκας.»

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ