ΕΒΟ Αιγίου: Αντί ευχών, απόλυση 36 με διαρροές

Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι της ΕΒΟ Αιγίου ελπίζουν σε επιστροφή.

ΕΒΟ

Τι κι αν προ διμήνου προκλήθηκε πολιτικός και συνδικαλστικός θόρυβος, για την ξαφνική απόλυση των 36 «ενοικιαζόμενων» συμβασιούχων υπαλλήλων της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων (ΕΒΟ) Αιγίου – και μάλιστα με πανελλήνια διάσταση – η παράταση που τελικά τότε δόθηκε στην εργασιακή τους απασχόληση, έφτασε κι αυτή στο τέλος της, με την απόλυση να επέρχεται, χωρίς όμως αυτή τη φορά «ν’ ανοίξει ρουθούνι».

Η χρονική στιγμή που επελέγη – σύμφωνη ωστόσο με τη λήξη της σύμβασής τους – μόνο «άγαρμπη» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, αφού συνέπεσε με την παραμονή των εορτών, αλλά συνοδεύτηκε από την «αδιάφορη» στάση των διοικούντων, μετά από 4 χρόνια προσφοράς στην παραγωγή των «Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων».

Μόνο δύο υπάλληλοι της ιδιωτικής εταιρείας, που τους είχε προσλάβει και παραχωρήσει ως εργατικό δυναμικό στα ΕΑΣ Αιγίου, παρίσταντο στη λύση της συνεργασίας, με τη διεύθυνση του εργοστασίου άφαντη και μοναδικό παρόντα τον πρόεδρο των εργαζομένων.

Η ιδιιωτική εταιρεία διαβεβαίωσε τους απολυμένους πως επιχείρησε – ανεπιτυχώς – να παρατείνει τη σύμβασή τους, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο συνδικαλιστής Γιώργος Σαζακλής, που τους ευχαρίστησε για όσα έκαναν στη Μονάδα, αφήνοντας ωστόσο να εννοηθεί πως μελλοντικά δεν αποκλείεται η επιστροφή τους.

Αυτό, που αποτελεί σημείο αναφοράς, αλλά και εξέλιξη μετά την απόλυση των 36, είναι η πληροφορία πως σε 3 μήνες τα ΕΑΣ θα χρειαστούν πάλι έμπειρα εργατικά χέρια κι ενόψει της νέας παραγγελίας των όπλων minimi, κάποιοι απ’ αυτούς ενδεχομένως επιλεγούν εκ νέου.

Η ίδια «διαρροή» υπάρχει, τόσο από πηγές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας όσο και από κύκλους της τοπικής ΝΔ. Πάντως, δεν λείπουν και οι πληροφορίες ότι η επιστροφή των εργαζομένων θα γίνει μέσω προκήρυξης του ΑΣΕΠ και κριτήρια που θα ευνοούν πολλούς απ΄αυτούς.

Στα ΕΑΣ της Αθήνας, πάντως, οι «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι, όχι μόνο δεν απωλήθηκαν, αλλά υπέγραψαν νέα 4 ετή σύμβαση, κάτι που ερμηνεύεται ως αποτέλεσμα ισχυρής πολιτικής πίεσης, που στην περίπτωση της Αχαΐας, έλειψε!