Γρ. Γεωργάτος: «Κανείς δεν αγιάζει στον τόπο του»

Η συζήτησή μας εξελίχθηκε σε απολαυστική συνέντευξη «περιβόλι»! Τον ρωτήσαμε για τα πάντα και απάντησε σε όλα…

Γεωργάτος

«Προσπαθούσε να μας μπολιάσει με την αγάπη που είχε εκείνος για την Παναχαϊκή και το πόσο μεγάλη ομάδα ήταν. Ακόμη και εάν δεν μπορούσε να μας κάνει να την αγαπήσουμε όπως ο ίδιος, ήθελε να παίζουμε σαν να την αγαπάμε όπως αυτός. Κάθε φορά να δίνουμε τα πάντα στο γήπεδο».

Ετσι ξεκίνησε την κουβέντα μας ο Γρηγόρης Γεωργάτος αναφερόμενος στον αείμνηστο Ανδρέα Μιχαλόπουλο και στη συνέχεια η συζήτησή μας εξελίχτηκε σε απολαυστική συνέντευξη «περιβόλι»!
Τον ρωτήσαμε για τα πάντα και απάντησε σε όλα…

-Τι άνθρωπος ήταν ο Ανδρέας Μιχαλόπουλος;
«Ηρεμος και πολύ σοβαρός. Το μόνιμο άγχος του ήταν η Παναχαϊκή και πώς θα επιτυγχάναμε την παραμονή αποφεύγοντας τις περιπέτειες. Ηταν ο πρώτος μου προπονητής στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και σίγουρα έβαλε και αυτός το δικό του λιθαράκι στην καριέρα που έκανα. Θα τον θυμάμαι πάντα με αγάπη και σεβασμό. Οι μικροί της γενιάς μου ήμασταν πολύ τυχεροί που είχαμε το Ανδρέα Μιχαλόπουλο προπονητή και τον Κώστα Δαβουρλή δίπλα μας κοντά στην ομάδα. Στα δικά μου μάτια, τότε, οι δύο τους φάνταζαν γίγαντες».
-Λείπεις πολλά χρόνια από την Πάτρα, παρακολουθείς, μαθαίνεις νέα της Παναχαϊκής;
«Εννοείται και πάντα ελπίζω να φτάσει ψηλά όπως στα χρόνια που εγώ αγωνιζόμουν στην ομάδα. Εχω πολύ όμορφες αναμνήσεις με 15.000 κόσμο στο γήπεδο. Πρέπει όλοι μας να σταθούμε δίπλα στην Παναχαϊκή. Είναι μεγάλη ομάδα σε μία μεγάλη πόλη με πολύ κόσμο».
-Φέτος έχεις άποψη για την προσπάθεια που κάνει να επιστρέψει στη Super League 2;
«Ναι, γνωρίζω τις ομάδες και την προσπάθεια που γίνεται. Δεν θα είναι εύκολο. Δεν υπάρχει ομάδα από τις πρωταθλήτριες των Ομίλων της Γ’ Εθνικής που πραγματικά να ξεχωρίζει. Οσες αγωνιστούν με πάθος και αποφύγουν τα λάθη, τα οποία στα μπαράζ παίζουν μεγάλο ρόλο, θα πάρουν την άνοδο. Η Παναχαϊκή έχει καλή ομάδα, από όσα έχει δει και γνωρίζω καθώς την έχω παρακολουθήσει δύο φορές. Πιστεύω και εύχομαι να τα καταφέρει».
-Είναι ένα θέμα με την υπόθεση Μακεδονικού-Λευκίμμης, ότι σχεδόν ενάμιση μήνα οι ομάδες είναι σε αδράνεια και ακολούθως στα μπαράζ ανόδου θα παίζουν Τετάρτη-Κυριακή;
«Αυτό είναι Ελληνικό φαινόμενο και σαφώς αποτελεί μεγάλο πρόβλημα. Γίνονται όλα πρόχειρα. Το βλέπουμε και στη Super League 2 να συμβαίνει, ακόμη και στη Super League 1. Και στο παρελθόν υπήρξαν καθυστερήσεις και απουσίαζε ο προγραμματισμός. Σαφώς για τους παίκτες όλων των ομάδων είναι πάρα πολύ δύσκολο, όπως και για τα τεχνικά επιτελεία, που πρέπει να βρουν τρόπους να τους διατηρήσουν σε καλή κατάσταση».
-Ο Ολυμπιακός; Εφτασε με άνεση στην κατάκτηση του πρωταθλήματος σε μία σεζόν που δεν ήταν καλός…
«Δεν ήταν καλός και το πρωτάθλημα το κέρδισε με μεγάλη διαφορά. Νομίζω ότι οι άλλοι πρέπει να ανέβουν για να γίνει η Super League 1 πιο ανταγωνιστική».
-Εχεις παίξει και στην ΑΕΚ, που τώρα ολοκληρώνει ένα σύγχρονο γήπεδο. Τι θα σημαίνει ότι θα αποκτήσει και πάλι μία πραγματικά δυνατή έδρα;
«Είναι πολύ σημαντικό και για την ΑΕΚ και για το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Οπως σημαντικό θα είναι να φτιάξουν σύγχρονα γήπεδα ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός. Πρώτα είναι το γήπεδο και οι εγκαταστάσεις και μετά οι ομάδες. Η ΑΕΚ δύο χρόνια μπορεί να μην είναι καλά σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ πιο σημαντικό η κατασκευή υπερσύγχρονου γηπέδου. Η ομάδα θα φτιαχτεί πιο εύκολα εάν υπάρχει το γήπεδο. Πιο εύκολα φτιάχνεις ομάδα και πολύ δύσκολα γήπεδο».
-Ισως ο κορυφαίος Ελληνας ποδοσφαιριστής είναι ο Κώστας Τσιμίκας, που αγωνίζεται στη θέση που εσύ αγωνιζόσουν και ανακάλυψες αφού έπειτα από δική σου εισήγηση αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό. Τι είχες δει στα πρώτα του βήματα;
«Το πάθος του. Μαζί μου πέρασε πολύ δύσκολα, αλλά άντεξε στην πίεση και όλες τις δοκιμασίες και πλέον το μέλλον είναι όλο δικό του. Δεν φοβήθηκε ποτέ τη δουλειά. Ακόμη και πέρυσι που δεν έπαιξε πολύ στη Λίβερπουλ και αντιμετώπισε δυσκολίες, αλλά τις διαχειρίστηκε σωστά και τις ξεπέρασε».
-Οι Ελληνες ποδοσφαιριστές έχουν βελτιωθεί και μπορούν να αντέξουν στην πίεση των μεγάλων κλαμπ;
«Στην Ελλάδα έχουν μεγαλύτερη πίεση σε σχέση με το εξωτερικό. Εκεί τα παιδιά 17-18 χρονών γαλουχούνται και δουλεύουν στο να χαίρονται το παιχνίδι, κάτι που δεν ισχύει στην χώρα μας».
-Υπάρχουν άλλοι Τσιμίκες;
«Σαφώς και υπάρχουν. Στην Ελλάδα υπάρχει ταλέντα, αλλά έχουμε θέμα στην αξιοποίηση τους».
-Η διαιτησία;
«Σε παρέες με φίλους μεγαλύτερους σε ηλικία που έχουν παίξει επίσης σε πολύ υψηλό επίπεδο μας διηγούνται ιστορίες σε παιχνίδια στη δική τους εποχή με επίσης ξένους διαιτητές, όπως συμβαίνει τώρα. Η ζωή λοιπόν κάνει κύκλους».
-Τώρα έχουμε και VAR, το οποίο αμφισβητούμε αρκετές φορές…
«Εμείς σαν Ελληνες λέμε ότι κάτι γίνεται στο δωματιάκι, είναι στη φύση μας, μας αρέσει η ίντριγκα».
-Εχεις σταματήσει περισσότερο από μία 10ετία, ο κόσμος σε θυμάται. Στο φιλικό στη μνήμη του Ανδρέα Μιχαλόπουλου όλοι ήθελαν να φωτογραφηθούν μαζί σου, να σου πουν δύο λόγια. Συμβαίνει παντού ή επειδή έπαιξες κατ΄ έναν τρόπο στην έδρα σου είχες τέτοια αντιμετώπιση;
«Παντού συμβαίνει και είναι αυτό που τελικά μένει. Ετσι καταλαβαίνεις τι έκανες στην καριέρα σου, γιατί όταν συνέβαινε δεν έδινες τόσο μεγάλη σημασία. Προσωπικά τα τελευταία 5 χρόνια αρχίζω να συνειδητοποιώ τι κάναμε τότε, κάτι πολύ καλό και υπάρχει αυτή η αντιμετώπιση. Τώρα ακόμη και πολλοί Παναθηναϊκοί μου μιλούν και μου λέμε δεν σε γουστάραμε, αλλά ήσουν καλός παίκτης. Τότε μπορεί ακόμη και στον δρόμο να τσακωνόμουν μαζί τους».
-Πώς μπορεί κάποιο από τα νέα παιδιά να γίνει Γεωργάτος;
«Χρειάζεται τρομερή αφοσίωση και πολλή δουλειά. Χωρίς δουλειά δεν γίνεται τίποτα. Εχασα πολλά καλοκαίρια για να κάνω προπονήσεις στην Καλογριά. Η νέα γενιά επειδή το ζω και τον 15χρονο γιο μου δύσκολα αποχωρίζεται το τάμπλετ και το ίντερνετ».
-Υπάρχει περίπτωση στο μέλλον να επιστρέψεις στην Παναχαϊκή;
«Κανένας άγιος δεν αγιάζει στον τόπο του. Το θεωρώ λίγο δύσκολο. Θα ήθελα να υπήρχε δυνατή διοίκηση και σταθερότητα και είναι μην είμαι μόνο εγώ, να είναι ο Κατσουράνης και άλλοι παίκτες που έχουν περάσει και αγαπούν την ομάδα. Η Πάτρα είναι η πόλη που μεγάλωσα και πάντα θα έχω θετικές αναμνήσεις. Και τα αρνητικά που έχουν γίνει με τον Μακρή δεν τα σβήνω. Ηταν η καθημερινότητα μου, δεν ξέρει ο κόσμος όλη την αλήθεια. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αγάπη των πατρινών φιλάθλων και το πόσο με βοήθησαν να παίξω στην Παναχαϊκή, που ήταν συνεχώς δίπλα μου με στήριζαν».