How to Have sex: Μια βολική συναίνεση
Στο δράμα ενηλικίωσης «Πώς να κάνετε σεξ» της Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ, παρακολουθούμε τρεις έφηβες μαθήτριες από το Λονδίνο που ξεκινούν το πρώτο τους ταξίδι στο εξωτερικό χωρίς τους γονείς τους.
Η άγνοια οδηγεί στον φόβο, ο φόβος οδηγεί στην υποταγή και η υποταγή στον βιασμό. Αυτή είναι η σειρά των πραγμάτων. Καλό θα είναι να γνωρίζουμε ότι η βία δεν προέρχεται από κάποια ανυπέρβλητη εσωτερική ανάγκη, αλλά είναι ένα τερατώδες απόκτημα της στρεβλής εκπαίδευσης, μια φλύκταινα της κοινωνικής πρακτικής, ένα απόστημα της άρρωστης ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Στο δράμα ενηλικίωσης «Πώς να κάνετε σεξ» της Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ, παρακολουθούμε τρεις έφηβες μαθήτριες από το Λονδίνο που ξεκινούν το πρώτο τους ταξίδι στο εξωτερικό χωρίς τους γονείς τους. Περιμένουν αρκετά μέχρι να βρουν τρόπο να μπουν στο δωμάτιο τους. Τα κορίτσια όμως έχουν έρθει να διασκεδάσουν και το εννοούν, οι δυσκολίες δεν αποτρέπουν το ενθουσιώδες τρίο από το να προβλέψει με πάθος ότι θα ζήσουν τις πανέμορφες διακοπές που είχαν σχεδιάσει. Η στρατηγική τους είναι απλή: φορούν την ενδυμασία που τις κάνει να νιώθουν ακαταμάχητες, καταναλώνουν λίγα σφηνάκια προς επιβεβαίωση και απόκτηση αυτοπεποίθησης και ξεχύνονται στα πολυάριθμα μπαρ και κλαμπ κατά μήκος της κεντρικής οδού των Μαλίων που απευθύνονται σε άλλους νεαρούς Βρετανούς.
Τα τρία κορίτσια είναι τόσο ενθουσιασμένα από τη νεοαποκτηθείσα ελευθερία τους και τη σαγήνη των απανωτών κοκτέιλ, που αυτό που ζουν φαντάζει ένα όνειρο σχεδιασμένο γι αυτές και μόνο. Η Έμμα, την οποία υποδύεται η Ένβα Λιούις, εμφανίζεται ως το πιο επιφυλακτικό μέλος της ομάδας. Από την άλλη πλευρά, η Skye, την οποία υποδύεται η Λάρα Πικ, αποπνέει μια αρκετά πιο χαλαρή συμπεριφορά. Εν τω μεταξύ, η Tάρα, που ενσαρκώνεται από τη Μία ΜακΚίνα-Μπρους, ξεχωρίζει ως το ζωηρό πνεύμα μέσα στην ομάδα. Αυτό που κάνει την Tάρα να ξεχωρίζει ακόμα περισσότερο είναι το γεγονός ότι είναι η μοναδική παρθένα ανάμεσά τους. Οι γύρω της συχνά αστειεύονται και την πειράζουν ευελπιστώντας, η επιστροφή στην πατρίδα να την βρει σε «ευνοϊκότερη» κατάσταση. Η Γουόκερ απεικονίζει με πραγματικό ενδιαφέρον και αξιοσημείωτη ενσυναίσθηση τις δράσεις και τις αντιδράσεις των τριών κοριτσιών, παρατηρώντας τις λεπτές αλλαγές στη δυναμική της φιλίας τους.
Στη συνέχεια η ταινία «How to Have sex» αλλάζει τόνους αποχρώσεις και ένταση. Ένα πρωί η Τάρα παραδέχεται στις φίλες της ότι έκανε σεξ το προηγούμενο βράδυ. Μάλιστα έκανε σεξ σε μια παραλία, στη μέση της νύχτας, με ένα αγόρι που μόλις και μετά βίας γνώριζε ή συμπαθούσε. Η ερωτική περίπτυξη έμοιαζε περισσότερο με βιασμό παρά με συνάντηση πάθους. Ένα κορίτσι μπορεί κάποιες φορές και υπό κάποιες συνθήκες να μην δύναται να αρνηθεί, να νιώθει απέραντο φόβο και μοναξιά και την πραγματική της άρνηση το ‘’νταβραντισμένο’’ αρσενικό να την εκλαμβάνει σαν συγκατάθεση, σαν χλιαρή καταφατική και βολική συναίνεση.
Το «How to Have sex» κέρδισε το Βραβείο «Ένα Κάποιο Βλέμμα» στο φεστιβάλ των Καννών και Χρυσή Αθηνά στις 29ες Νύχτες Πρεμιέρας. Η ταινία γυρίστηκε στα Μάλια, έχει Έλληνα συμπαραγωγό, την Heretic, και σχεδόν εξ ολοκλήρου ελληνικό συνεργείο. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της σεναριογράφου και σκηνοθέτιδος Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ, φαίνεται ότι θα είναι μία από τις πιο σημαντικές ταινίες της χρονιάς, προσεκτικά δομημένη όσο ένα καλό θρίλερ αλλά και τόσο αληθοφανής, όσο ένα προσεγμένο μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια ντοκιμαντέρ.
Η σκηνοθέτις σημειώνει για το φιλμ «Νομίζω ότι είναι μια ταινία για τη γυναικεία φιλία και τις πιέσεις της κοινωνίας σε αυτά τα νεαρά κορίτσια: το περιβάλλον, η φιλία και ο τοξικός ανδρισμός. Κατά τη διάρκεια της ταινίας, η παραγωγή γίνεται πιο ακατάστατη και πιο χαοτική. Η μουσική γίνεται πιο χαοτική, οι άνθρωποι φωνάζουν, υπάρχουν παντού σκουπίδια. Θέλαμε όλη η ταινία να υποβαθμίζεται σιγά-σιγά».
Η αφήγηση της Γουόκερ είναι νατουραλιστική και εμβαθύνει στην πολυπλοκότητα της συναίνεσης και διερευνά πώς η επικοινωνία και η κατανόηση μπορούν να μεταμορφώσουν την εμπειρία του σεξ και της οικειότητας. Αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα με ευαισθησία και διαύγεια, αποφεύγοντας τον εντυπωσιασμό υπέρ μιας πιο βαθιάς εξέτασης των συναισθηματικών τοπίων των χαρακτήρων. Η προσέγγισή της στο θέμα είναι ταυτόχρονα τολμηρή και συμπονετική. Η δε ερμηνεία της Μία ΜακΚίνα-Μπρους είναι πολύτιμο εργαλείο στην εντυπωσιακή προσπάθεια.
Η ταινία αποτελεί μια ισχυρή υπενθύμιση της σημασίας της συναίνεσης και της αναγκαιότητας της ανοιχτής και ειλικρινούς επικοινωνίας σε κάθε σεξουαλική σχέση. Το “Πώς να κάνετε σεξ” δεν απεικονίζει απλώς σεξουαλικές εμπειρίες, αλλά εμβαθύνει στις συναισθηματικές και ψυχολογικές πτυχές του σεξ, καθιστώντας το μια κρίσιμη και επίκαιρη εξερεύνηση της συναίνεσης και της σύνδεσης στον σημερινό κόσμο. Η ταινία προσεγγίζει ακόμα θέματα εμπιστοσύνης, οικειότητας και τη δύναμη της ανθρώπινης σύνδεσης μπροστά στο τραύμα.
Η χρήση του χρώματος και του φωτισμού υπογραμμίζουν και αναδεικνύουν τις μεταπτώσεις, τις εξάρσεις και τις απογοητεύσεις των ηρωίδων μας. Η ταινία εναλλάσσεται μεταξύ θερμών, φιλόξενων τόνων και ψυχρότερων, πιο αποστασιοποιημένων αποχρώσεων, αντικατοπτρίζοντας αποτελεσματικά τις συναισθηματικές διαδρομές των χαρακτήρων. Αυτή η οπτική γλώσσα προσθέτει βάθος στην αφήγηση, μεταδίδοντας μια αίσθηση εξέλιξης και μεταμόρφωσης.
Ο ρυθμός της ταινίας είναι τέτοιος, ώστε μας βοηθά να βυθιστούμε πλήρως στις εμπειρίες των χαρακτήρων. Αυτή προσέγγιση μας επιτρέπει να συμμετέχουμε στους αγώνες, στα παθήματα και τις νίκες των πρωταγωνιστών σε βαθύ επίπεδο. Η χρήση κοντινών πλάνων, ιδιαίτερα σε προσωπικές στιγμές, υπογραμμίζει την ευαλωτότητα των προσώπων και τονίζει τη σημασία της συναίνεσης και της σύνδεσης.
Στο “How to Have sex”, η Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ δημιούργησε μια ταινία που είναι κοινωνικά σημαντική και συναισθηματικά έντονη. Η ιστορία και η φόρμα συνυφαίνονται περίπλοκα, ο νατουραλισμός της δράσης και ο ρεαλισμός της αφήγησης δημιουργούν ένα εξαιρετικό δράμα βίαιης ενηλικίωσης. Η ταινία αυτή αποτελεί απόδειξη της δύναμης του κινηματογράφου να αντιμετωπίζει δύσκολα θέματα με ευαισθησία, τρυφερότητα και αποχρώσεις και καλό θα είναι να μην περιμένουμε να επικρατήσει η βία για να αρχίζει να γίνεται λόγος για ειρήνη, αλληλοκατανόηση, σεβασμός της προσωπικότητας του άλλου και ενσυναίσθηση γιατί πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας πρέπει να υπάρχει η βαθιά πεποίθηση ότι η βία είναι μια μορφή κτηνώδους και ανυπέρβλητης βλακείας.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
