Η μπάλα στα χωράφια

Κωνσταντίνος Μάγνης

Ζούμε το ίδιο έργο μια- δυο φορές τον χρόνο με πανομοιότυπες αφορμές, απλώς κάθε φορά αλλάζει το όπλο του εγκλήματος και η ταυτότητα του θύματος.

Τις προάλλες ήταν η μαχαιριά που σκότωσε έναν οπαδό, ο οποίος-παρεμπιπτόντως- βρισκόταν στον τόπο του εγκλήματος λόγω υπερβάλλουσας αφοσίωσης στην ομάδα, αργά το βράδυ, παραμονές ενός αγώνα: Ακόμα και αν είχε κάτι καλύτερο να κάνει, δεν το αντιλαμβανόταν ως καλύτερο. Γιατί; Για ποιο λόγο οι νέοι μας νιώθουν στενούς τους ορίζοντες της ζωής τους; Μήπως επειδή είναι, πράγματι; Στις κερκίδες βλέπεις να ξεδιπλώνονται επικαιροποιημένοι οι στίχοι παλιών τραγουδιών του στεναγμού για τη Δραπετσώνα και την Ελευσίνα.

Προχθές ήταν η φωτοβολίδα που κάρφωσε έναν αστυνομικό. Όταν προκύπτουν αυτά- και είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν, γιατί ο χουλιγκανισμός είναι αμάζευτος και μεταλαμπαδευόμενος σαν τον κοκίτη από γενιά σε γενιά- θα ακούσουμε δέσμη μέτρων από την Πολιτεία. Η οποία μοιάζει με την προηγούμενη. Θα ακούσουμε επίσης τους παράγοντες του αθλήματος να αδειάζουν τα μέτρα ως ανεπαρκή, όχι επειδή είναι πράγματι- που είναι- αλλά επειδή κόπτονται για το συμφέρον της ομάδας που υποστηρίζουν ή που τους    υποστηρίζει. Γιου νόου νάου.

Ο χουλιγκανισμός είναι δυνάμει δολοφονικός, κάτι που θα έπρεπε να διακρίνει η συνείδηση των χουλιγκάνων. Δρουν ανεπίγνωστα; Αυτό θα μας το πουν οι ψυχίατροι. Υπό ποιες διανοητικές συνθήκες, όταν ρίχνω μια πέτρα ή χυμάω με σιδηρολοστό σε βάρος ανθρώπινου στόχου, απωθώ την λογική σκέψη ότι η δράση μου μπορεί να προκαλέσει ανθρώπινη απώλεια; Αν δεν συμβαίνει ένα παραληρηματικό σύνδρομο- που δεν σε απαλλάσσει- οι εναλλακτικές εκδοχές είναι, πρώτον, ότι δεν αντιμετωπίζεις τον αντίπαλο ως αξία, επειδή είναι αντίπαλος και επειδή βρίσκεσαι ο ίδιος, εθελουσίως, σε κίνδυνο, και δεύτερον ότι η ανθρώπινη απώλεια είναι συνειδητός σου στόχος.

Κάτω από τη λογική αυτή ανάλυση, προκύπτει ότι οι εμπλεκόμενοι σε επεισόδια μετέχουν με πρόθεση ανθρωποκτονίας, με ενδεχόμενο δόλο, έστω. Και έτσι θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται, αν η ΕΛΑΣ ήταν σε θέση ή σε διάθεση να χειριστεί πιο αποφασιστικά την κατάσταση και η δικαιοσύνη ομοίως. Υπό αυτές τις συνθήκες, η απορία δεν θα έπρεπε να είναι γιατί είχαμε 400 προσαγωγές μετά από ένα συμβάν, αλλά γιατί δεν είχαμε τόσες και περισσότερες μετά από κάθε συμβάν, λες και οι προσαγόμενοι- με κάποιες εξαιρέσεις- ήταν παιδιά του κατηχητικού που είχαν πάει εκδρομή στο γήπεδο όπως οι μαθητές που ξεναγούνται στον Αγιαντρέα.

Όχι, η σκληρή ποινικοποίηση του φαινομένου δεν το θεραπεύει, αλλά εδώ μπαίνουμε στη συζήτηση του Μεσανατολικού. Επειδή η Χαμάς δεν εξαλείφεται, θα την αφήσεις να αλωνίζει; Το ερώτημα δεν είναι εάν είναι σωστό να κλείνουμε τα γήπεδα για δύο μήνες, αλλά αν θέλουμε ή δεν θέλουμε να έχουμε ποδόσφαιρο με στρατούς αφρισμένων φανατικών, ικανών να σκοτώσουν και να διαλύσουν το σύμπαν. Ποια ευρύτερη σκοπιμότητα επιβάλλει την ανοχή; Είναι σαν να έχεις να διαχειριστείς μια πανδημία. Αν θες να τη διαχειριστείς. Γιατί αν προτιμάς να μη χάσεις το ντερμπάκι, τότε θα λουστείς και τις χουλιγκανιές. Απλώς, απόφευγε τις κακοτοπιές και τρέχα γρήγορα να κρυφτείς στο διαμέρισμά σου. Προλαβαίνεις την Αθλητική Κυριακή.

Ναι, ο χουλιγκανισμός ξεκινάει από τη ρίζα της κοινωνικοποίησης και την ανωνυμοποίηση που επικρατεί στα περιφερειακά σημεία των άστεων. Αλλά πριν διορθώσουμε τα άστη και την κοινωνική μας φύση, κάτι που θα μας πάρει 2-3 γενιές, ίσως πρέπει να διορθώσουμε την αστυνομία. Κάθε τρεις και λίγο αποκαλύπτεται ότι οι χούλιγκαν έχουν γκαουλάιτερ, εξαπτέρυγα, αποθήκες οπλισμού, συστήματα επικοινωνίας. Η ΕΥΠ, εκτός από υπουργούς και αρχηγούς κομμάτων, δεν στήνει αυτί και στα κυκλώματα αυτά; Πρέπει να περιμένουμε να σφηνώνονται φωτοβολίδες σε μηριαίες αρτηρίες για να εξαρθρώνουμε αυτές τις σπείρες και να κάνουμε αβίωτο τον βίο των παραστρατιωτικών αυτών Χαματζήδων; Και δεν πρέπει να αναζητήσουμε τον ρόλο των αθλητικών παραγόντων αλλά και την επίδραση του δημόσιου λόγου σε σχέση με τις εξάρσεις του φανατισμού, καθοδηγημένες ή αυθόρμητες; Ολη αυτή η πολεμική αμφισβήτηση της διαιτησίας- ή και η παρασκηνιακή καθοδήγησή της- είναι άσχετη με τη νέα σύρραξη, που ατύχησε να γίνει θέατρό της μια αναμέτρηση του βόλεϊ; Τα ποικιλώνυμα ΕΣΡ ψάχνουν γωνίες στο τάλιρο στην ατάκα ενός παρουσιαστή, αλλά οι παράγοντες ξεσαλώνουν, δίνοντας απλώς «εξηγήσεις» στον αθλητικό δικαστή, που τις υπαγορεύουν δικηγόροι.

Αυτά είναι τα ερωτήματα του πολίτη προς την πολιτική σκηνή, την εκτελεστική εξουσία, τη δικαιοσύνη, την αστυνομία, τις υπηρεσίες της εθνικής ασφάλειας, τα Μέσα Ενημέρωσης. Ας απαντηθούν εμπράκτως. Ειδάλλως, σας βαρεθήκαμε. Πρωτίστως όμως, σας καταλάβαμε.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω