Λιβαθηνός: «Μονόδρομος η επένδυση στις υποδομές του ελληνικού βολεϊ»
Ο λόγος για τον «μαέστρο» Γιάννη Λιβαθηνό ο οποίος πριν από λίγες μέρες είπε «αντίο» στην ενεργό δράση μετά από 33 χρόνια καριέρας η οποία ξεκίνησε στις ακαδημίες της Ολυμπιάδας.
Πρόκειται για ένα από τους λίγους πατρινούς βολεϊμπολίστες που έχουν αγωνιστεί σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και έχουν κάνει σπουδαία πορεία στον χώρο του φιλέ.
Ο λόγος για τον «μαέστρο» Γιάννη Λιβαθηνό ο οποίος πριν από λίγες μέρες είπε «αντίο» στην ενεργό δράση μετά από 33 χρόνια καριέρας η οποία ξεκίνησε στις ακαδημίες της Ολυμπιάδας.
Ο Γιάννης Λιβαθηνός μιλά στην «Π», κάνει τον απολογισμό της καριέρας του, ενώ κάνει αναφορά και στο επόμενο του βήμα, ως προπονητής του ΑΟ Αιγιαλέων.
-Περίμενες ποτέ ότι θα κάνεις αυτή την διαδρομή των 33 χρόνων;
«Όχι, ποτέ δεν το φανταζόμουν. Στην αρχή πήγαινα χρόνο με χρόνο, από το παιδικό της Ολυμπιάδας, στο εφηβικό, στη συνέχεια στην ανδρική ομάδα που ανέβηκε στην Α2 Εθνική και μετά ανεβήκαμε στην Α1 Εθνική με προπονητή τον Γιώργο Χριστόπουλο, τον Νίκο Λεοντίου, αλλά και την οικογένεια Μπακαλάρου που στήριξαν σημαντικά την προσπάθεια μας. Ανθρώπους που όλοι τους αγαπούσαν το βόλεϊ. Είμαι ευλογημένος για την διαδρομή. Αγωνίστηκα σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και είμαι χαρούμενος για την καριέρα μου η οποία δεν είχε τραυματισμούς, οι οποίοι σε φέρνουν πίσω. Ο Χριστόπουλος ήταν ο πρώτος μου προπονητής, με βοήθησε να εξελιχθώ, έκανα τόσα χρόνια προπόνηση μαζί του και ήταν πολύ σημαντικό γιατί είχα γερές βάσεις ώστε να μπορέσω να ανταπεξέλθω».
-Ποιες ομάδες ξεχώριζες στην καριέρα σου;
«Σίγουρα η Ολυμπιάδα στην οποία ανδρώθηκα, αλλά πέρα από αυτή, ξεχωρίζω και άλλες. Για παράδειγμα τότε στην ΕΑΠ, είχαμε πολύ καλή ομάδα, με καλό κλίμα, αλλά είχαμε την ατυχία να πέσουμε πάνω σε συλλόγους που είχαν κορυφαίους ξένους. Εκείνη την εποχή χάθηκε ευκαιρία για το πατρινό βόλεϊ. Βέβαια, τότε επειδή η ΕΑΠ είχε δουλέψει και στις υποδομές, είχε αναδείξει πολλά παιδιά που αγωνίζονται ακόμα και σήμερα στο ελληνικό βόλεϊ. Δυστυχώς όμως δεν πήρε τότε ένα πρωτάθλημα ή ένα κύπελλο. Αν το είχε πετύχει, τώρα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο Παναθηναϊκός ήταν μεγάλο σχολείο, είχαμε πρόεδρο τον Βλάση Σταθοκωστόπουλο και είδα πως είναι ο επαγγελματικός αθλητισμός. Είχαμε πολύ μεγάλη οργάνωση και οι αθλητές ήταν το κυρίαρχο στον σύλλογο. Και στην Λαμία έχω όμορφες εμπειρίες, κάναμε καλές χρονιές, στην αρχή σωθήκαμε και στη συνέχεια βγήκαμε στην Ευρώπη που ήταν σημαντική επιτυχία».
-Το κεφάλαιο εθνική ομάδα;
«Έχω αγωνιστεί και είμαι πολύ περήφανος. Ήμουν για μια πενταετία στην εθνική ανδρών, αλλά έχω περάσει και από όλες τις μικρές εθνικές, στην Παίδων, στην Έφηβων, έχω αγωνιστεί σε world league, αλλά και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Με την εθνική έχω κατακτήσει την 5η θέση στο παγκόσμιο έφηβων και έχω πανηγυρίσει σπουδαίες νίκες. Ειχα προπονητή τον Στέλιο Προσαλίκα και στις μικρές εθνικές τους Νεόφυτο-Καβαλιεράκη που με βοήθησαν πολύ γιατί ήθελαν να βγάλουν καλούς παίκτες και σωστούς ανθρώπους».
-Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω, τι δεν θα έκανες; Υπάρχει κάτι που μετάνιωσες;
«Κάνω τώρα μια αναδρομή και δεν βρίσκω κάτι που μετάνιωσα. Γενικότερα το ταξίδι που έκανα ήταν πολύ ωραίο, γνώρισα άλλες πόλεις κουλτούρες, ξένους παίκτες και έμαθα πολλά. Όπως επίσης έμαθα ότι αν δεν κάνεις σκληρή προπόνηση, δεν μπορείς να εξελιχθείς. Εγω επειδή δεν είμαι πολύ ψηλός, με την δουλειά έφτασα να παίζω σε υψηλό επίπεδο».
-Τα τελευταία χρόνια είχες ρίξει άγκυρα στο Αίγιο; Τι ήταν αυτό που σε κράτησε στον ΑΟ Αιγιαλέων;
«Ήταν μια νεοσύστατη ομάδα, ανέβηκε στην Α2 Εθνική και πήγα εκεί. Εχει έναν άνθρωπο, τον Νίκο Ηλιόπουλο που αγαπά το βόλεϊ, είναι οργανωτικός και παρά τις αντίξοες συνθήκες, κράτησε τη ομάδα στην Pre League. Φέτος, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περιμέναμε, είχαμε και ατυχίες με τραυματισμούς και υποβιβαστήκαμε».
-Πως αποφάσισες να αναλάβεις προπονητής;
«Μόλις ολοκληρώθηκε η σεζόν μου έγινε κρούση για να αναλάβω προπονητής. Μετά από λίγες μέρες μου έγινε επίσημη πρόταση και την αποδέχτηκα. Είναι τιμή για μένα να ηγηθώ της ομάδας και αυτό που μπορώ να πω αυτή την στιγμή είναι ότι θέλουμε να πρωταγωνιστήσουμε».
-Αν και νωρίς ποιος είναι ο στόχος για τη νέα σεζόν;
«Ακόμα είναι όντως νωρίς, αλλά δεν κρυβόμαστε, θέλουμε να κτίσουμε μια δυνατή ομάδα και πρώτη κίνηση θα είναι η παραμονή του βασικού κορμού. Θέλουμε να είμαστε την τετράδα του πρωταθλήματος και μετά βλέπουμε Είναι δύσκολη κατηγορία, κάποιες ομάδες ενισχύονται, όμως θα προσπαθήσουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί».
-Ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης που είχε;
«Είναι πραγματικά πολλοί και μπορεί να αδικήσω κάποιον. Ένας από τους παίκτες που θυμάμαι ήταν ο Βραζιλιάνος διαγωνισμός Νασιμέντο στον Παναθηναϊκό, ήταν πολύ καλός παίκτης, αλλά και σωστός επαγγελματίας. Με βοήθησε σε πολλά σημεία, ο Πανταλέων ο οποίος είναι ψυχάρα εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Ακόμα ξεχωριστή μορφή είναι ο Χατζηαντωνίου , ο Τσακιρόπουλος, παίκτες που είναι κεφάλαια για τον χώρο του βόλεϊ και αυτά που έχουν καταφέρει, είναι να ζηλεύεις».
-Είναι δεδομένο ότι υπάρχει πρόβλημα στο ανδρικό βόλεϊ. Για ποιο λόγο;
«Πολλά φταίνε, την εποχή των παχιών αγελάδων οι ομάδες δεν είχαν επενδύσει στις υποδομές με αποτέλεσμα να υπάρχει κενό στις τελευταίες γενιές. Τότε υπήρχε οικονομική άνεση και έτσι οι ομάδες προτιμούσαν να αποκτούν κάλους ξένους παίκτες. Βεβαία, είναι μεγάλη συζήτηση για το πρέπει να γίνει και δεν αφορά μόνο έναν. Πρέπει η ομοσπονδία να αλλάξει κάποια πράγματα, να δώσει κίνητρα στους Έλληνες αθλητές. Επίσης θα πρέπει να γίνει μεγαλύτερη προβολή του αθλήματος. Σε μια κοινωνία, όπου το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ έχουν την μερίδα του λέοντος, θα πρέπει το βόλεϊ να κάνει κινήσεις και να επενδύσεις στις υποδομές για να προσελκύσει νέο αίμα με απώτερο στόχο να βγουν νέοι παίκτες για την εθνική ομάδα».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
