«Μαθητές κυκλοφορούν με στιλέτα και σε πατρινά σχολεία!» – Στην «Π» ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού» Κώστας Γιαννόπουλος

Ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού» Κώστας Γιαννόπουλος, μιλώντας αποκλειστικά στην «Π» και τον δημοσιογράφο της, Παναγιώτη Ρηγόπουλο

σχολεία

Αντί να διακινείται η γνώση μέσα στα σχολεία, κυκλοφορούν… στιλέτα και μαχαίρια! Ακόμα και στις πατρινές τάξεις! Η θλιβερή διαπίστωση ανήκει στον πρόεδρο του «Χαμόγελου του Παιδιού» Κώστα Γιαννόπουλο, ο οποίος βρέθηκε στην Πάτρα, για την πρώτη παρουσίαση σε σχολεία της περιοχής, της ταινίας μικρού μήκους «Οι σκέψεις της Νεφέλης», που δημιούργησε το «Χαμόγελο του Παιδιού», στο πλαίσιο ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών για τον σχολικό εκφοβισμό.

«Καλές είναι οι εκδηλώσεις κατά του εκφοβισμού, αλλά το να κουνάμε το δάκτυλο στα παιδιά και να τους λέμε τι πρέπει να κάνουν, είναι μεν καλό από τη μία, αλλά από την άλλη, είμαστε σίγουροι ότι μας ακούνε;» διερωτήθηκε ο κ. Γιαννόπουλος μιλώντας στην «Π» και συμπλήρωσε:

«Για τον λόγο αυτό και εμείς δημιουργήσαμε αυτή την ταινία, η οποία έχει γίνει από το “Χαμόγελο του Παιδιού” και δίνει ένα ερέθισμα στα παιδιά να μιλήσουν και να πουν τις δικές τους απόψεις. Μέσα από την ταινία τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα ενός παιδιού που δέχεται bullying και παράλληλα να αυξήσουν την ενσυναίσθησή τους.

Και βλέπουμε για μία ακόμα φορά, σε μία ακόμα περιοχή, αυτή τη φορά στην Πάτρα, να μιλάνε τα παιδιά. Και ιδιαίτερα αυτά που έχουν βιώσει τη φρίκη του εκφοβισμού. Συνήθως το κρατάνε μυστικό, δεν το λένε. Και δεν το μοιράζονται».

«ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΞΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ»

-Σας μίλησαν πατρινοί μαθητές για περιπτώσεις εκφοβισμού και βίας;

Λόγω της ταινίας, τα παιδιά άνοιξαν και εδώ την ψυχούλα τους. Και αυτό θέλουμε να κρατήσουμε. Να μη βγει ο εκφοβισμός εκτός σχολείου και γίνει βία. Δεν είναι θέμα αστυνομικό, ούτε εισαγγελικό. Δεν είναι θέμα παραβατικότητας. Γίνεται θέμα παραβατικότητας, όταν φτάσουμε στο σημείο να βλέπουμε στην Πάτρα και σε όλη την Ελλάδα, εξαγωγή της βίας. Και δυστυχώς, είναι κάτι που συμβαίνει.

– Ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα σχολεία;

Είπε κάποιος καθηγητής, ότι εμείς δεν έχουμε τόσα πολλά προβλήματα βίας και εκφοβισμού, όσα η ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία, αλλά προς τα εκεί πάμε. Και όταν φθάσουμε σε αυτό το σημείο, θα είναι αργά!
Εμείς λέγαμε από παλιά, ότι υπάρχουν βραδυφλεγείς βόμβες, που κάποτε θα σκάσουν και τώρα σκάνε. Η χιονοστιβάδα έχει πάρει φόρα και τα αποτελέσματα είναι πάρα πολύ άσχημα. Και πρέπει με κάποιον τρόπο να επουλώσουμε αυτές τις πληγές. Και ολοένα έχουμε και μεγαλύτερα προβλήματα: Μαχαίρια μέσα στα σχολεία, στιλέτα από την 4η και 5η Δημοτικού κιόλας!
Μας έλεγε καθηγητής σε σχολείο της Αθήνας, ότι μετά από συντονισμένο έλεγχο που έκανε, μάζεψε 60 μαχαίρια και αυτόματα στιλέτα από μαθητές του!

-Γιατί συμβαίνει όλο αυτό;

Οι επιμελητές ανηλίκων λένε ότι «τα παιδιά είναι πολύ θυμωμένα! Δεν φροντίζονται, απλά διεκπεραιώνονται. Η παιδική ηλικία είναι παραμελημένη και το κοινωνικό κράτος υπολειτουργεί. Τα παιδιά ζουν σε έναν ψηφιακό κόσμο, που δεν είναι προσβάσιμος από του ενηλίκους. Στην ηλεκτρονική αλάνα είναι παιδιά, εκεί είναι όλα μαζικά και ανεξέλεγκτα. Η μέση οικογένεια δουλεύει νυχθημερόν για να τα βγάλει πέρα, χρειάζεται εστιάσουμε στην οικογένεια και στην ψυχική υγεία. Τον κυριότερο ρόλο τον παίζουν οι εκπαιδευτικοί. Και πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν κάποιοι φωτισμένοι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά οι γονείς δεν τους αφήνουν. Πρέπει όλοι οι παίκτες αυτού του παιχνιδιού να κάτσουν κάτω και να τα βρούνε. Εμείς προτείνουμε εργαλεία προς το υπουργείο και τους θεσμούς, τα οποία είναι πιστοποιημένα από την ΕΕ και τα οποία έχουν σκοπό να θωρακίζουν το σχολείο, να μπορούν οι εκπαιδευτικοί να έχουν δυνατότητες.

«ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΞΑΙΡΕΣΗ Η ΠΑΤΡΑ»

– Αυτά που περιγράφετε συμβαίνουν και σε πατρινά σχολεία;

Βεβαίως, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση η Πάτρα. Παιδιά πηγαίνουν στο μάθημα με στιλέτα και μαχαίρια! Είναι ένδειξη επιβολής.
Θα σας πω το εξής. Χθες είχα πάει στην Ηλεία. Περάσαμε και από τα Λεχαινά και στην πλατεία με αυτά που είδαμε τρόμαξα: Μικρά κορίτσια να περιφέρονται με προκλητικό ντύσιμο και από την άλλη αγόρια με μια έκδηλη επιθετικότητα στο βλέμμα τους. Και με έναν θυμό! Αν αυτό λοιπόν συμβαίνει σε ένα χωριό της επαρχίας, αντιλαμβάνεται κανένας τι θα συμβαίνει στις μεγάλες πόλεις.

– Στην Πάτρα είναι αυξημένος ο εκφοβισμός των παιδιών και οι παρεκτροπές των παιδιών;

Αποφεύγουμε ως «Χαμόγελο του Παιδιού» να αναφέρουμε συγκεκριμένα και αναλυτικά στοιχεία για κάθε περιοχή και για κάθε πόλη, προκειμένου να μη στοχοποιούμε κοινωνίες. Σίγουρα όμως μπορώ να σας πω ότι έχουμε αυξημένα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού στην Πάτρα, αλλά αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή εδώ στην Πάτρα ανοίγουν περισσότερα στόματα. Δηλαδή, όσο πιο μικρή είναι μια κοινωνία, τόσο δυσκολότερο είναι να μιλήσει κάποιος για τέτοια ζητήματα.

«ΜΗΝ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΕ ΤΑ VIDEOS ΒΙΑΣ»

– Υπάρχει ρεαλιστική πρόταση για να ανάσχεση του φαινομένου;

Υπάρχουν λύσεις, υπάρχουν προτάσεις. Να σταματήσουν οι απεγνωσμένες κινήσεις. Εμείς θα στηρίξουμε, το οτιδήποτε βγάλει το υπουργείο Παιδείας, θα στηρίξουμε όσα ανακοινώσουν οι θεσμοί του κράτους. Από την άλλη πλευρά, έχουμε εργαλεία να βοηθήσουμε αυτή την προσπάθεια. Και αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να λυθεί το πρόβλημα από τη βάση, από εκεί που ξεκινάει. Και όχι να περιμένουμε να λυθεί με την καταστολή. Πρέπει να σταματήσουμε να βάζουμε ταμπέλες στα παιδιά που εμπλέκονται σε περιστατικά bullying. Πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι ο θύτης δεν είναι θύτης, είναι ένα παιδί που κι αυτό χρειάζεται βοήθεια. Να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τις λέξεις, θύτης, θύμα και συμμορία. Δεν είναι θύτης, είναι αυτός που ασκεί βία. Θα τον κάνουμε θύτη, αν τον αφήσουμε να ασκεί βία και τη βία αυτή την εξάγει μέσα στους δρόμους. Και έχουμε πει σαν «Χαμόγελο του Παιδιού» προς τα ΜΜΕ, να μην αναπαράγουν τα videos που παρουσιάζουν φαινόμενα βίας. Γιατί αυτό το οπτικό υλικό ενδυναμώνει αυτούς που ασκούν βία, αυτούς τους παρατηρητές, που το χαίρονται.

Ακόμα και στα βιντεοπαιχνίδια δεν το βλέπουμε αυτό; Επίσης, στους στίχους κάποιων τραγουδιών, δεν το βλέπουμε αυτό; Επαναλαμβάνω, ότι είναι πολύ εύκολο να κουνάμε το δάχτυλο στα παιδιά, αλλά το μόνο που κάνουμε είναι να τα φέρνουμε απέναντί μας!

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η εκπαιδευτική κοινότητα πρέπει να έχει καταλυτικό ρόλο στην πρόληψη και αντιμετώπιση των περιστατικών ενδοσχολικής βίας. Εμείς τους έχουμε καλέσει και το ξανακάνουμε μέσα από την εφημερίδα σας, να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο συνεργασίας με το «Χαμόγελο του Παιδιού», ώστε να καταφέρουμε τα μέγιστα για την εξάλειψη του φαινομένου της κακοποίησης και εκφοβισμού των παιδιών.