Μια ενδοσκόπηση στις (νέες) παρεμβάσεις του Κώστα Καραμανλή – Το «πικρό ποτήρι» μιας εθνικής κρίσης…
Πρόσθεσε κάτι που «κουμπώνει» με τις εναγώνιες επισημάνσεις, τις οποίες έκανε στην εκδήλωση προς τιμήν της πρώην προέδρου της Βουλής Αννας Ψαρούδα – Μπενάκη.

Σε ανύποπτη στιγμή ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής φέρεται να έχει πει ότι «απεύχεται να ζήσουμε μια εθνική κρίση αντίστοιχης ισχύος με την κατοχή του 37% του εδάφους της Κύπρου». Πρόσθεσε και κάτι άλλο, που «κουμπώνει» με τις εναγώνιες επισημάνσεις, τις οποίες έκανε στην εκδήλωση προς τιμήν της πρώην προέδρου της Βουλής Αννας Ψαρούδα – Μπενάκη.
Αυτή τη φορά ο πρώην πρωθυπουργός δε διατύπωσε τις σκέψεις και τις ανησυχίες του για τα εθνικά θέματα και δη την ελληνική, επαρκή ή μη, αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης στον αναθεωρητισμό της Τουρκίας.
ΚΡΙΣΗ
Ηταν μια από τις σπάνιες φορές, απ’ όταν το 2009 παρέδωσε την εξουσία, που παρενέβη δημόσια, κάνοντας άκρως ανησυχητικές διαπιστώσεις για τον τρόπο που λειτουργεί το πολιτικό σύστημα της χώρας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εύστοχα διακριβώνει πως υπάρχει κρίση απαξίωσης και αμφισβήτησης, αλλά και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος. Μίλησε, μεταφορικά, για διαβρωμένους πυλώνες της Δημοκρατίας και εξέφρασε τον φόβο του «ότι είναι πιθανό να μετατραπεί η θεσμική σε εθνική κρίση».
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ
Ανεξάρτητα, από την απόπειρα κυβερνητικών πηγών, που υποστήριξαν ότι «οι διαπιστώσεις Καραμανλή είναι επίκαιρες όσο ποτέ άλλοτε και αφορούν το σύνολο του πολιτικού συστήματος», η αλήθεια είναι ότι αυτά που είπε ο πρώην πρωθυπουργός πρωτίστως απευθύνονται στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, καθώς αυτή είναι υπεύθυνη τώρα για ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, είτε θετικό είτε αρνητικό.
Για τα λεγόμενά του, ο Κώστας Καραμανλής δέχθηκε κριτική που συμπυκνώνεται στο ερώτημα: «Καλές οι διαπιστώσεις του, αλλά σκοπεύει να κάνει κάτι ο ίδιος για να μην μετατραπεί η θεσμική σε εθνική κρίση;». Εξειδικεύοντας το ερώτημα που απευθύνεται στον δημοφιλή πρώην ηγέτη της μεγαλύτερης παράταξης της χώρας και πρώην πρωθυπουργό, δεν μπορούμε να φαντασθούμε ότι περιμένει να ζήσουμε μια δεύτερη «Μικρασιατική Καταστροφή» για να κάνει κάτι ουσιαστικό.
ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ
Παρά ταύτα, δεν αναλαμβάνει κάποια πρωτοβουλία. Αρκείται να εκφράζει τις ανησυχίες του και να προειδοποιεί. Σε γνώση του, προφανώς, ότι πολλοί, που ενστερνίζονται την ορθότητα των πολιτικών διαγνώσεών του, θα ήθελαν να βγει μπροστά.
Εδώ ακριβώς «εφαρμόζει» αυτό που συνοδεύει τη φράση που σε ανύποπτο χρόνο φέρεται να έχει πει για ό,τι απεύχεται: «Διόλου απίθανο σε μια εθνική κρίση να με φωνάξει ο ελληνικός λαός. Ομως, δεν θα ήθελα μια επάνοδός μου στην ενεργό πολιτική να συνδυαστεί με τέτοιο πικρό ποτήρι».
ΣΥΝΕΤΙΣΜΟΣ
Εξηγείται, λοιπόν, ο ρόλος που έχει επιφυλάξει στον εαυτό του ο πρώην πρωθυπουργός. Βάσιμα δε, εικάζουμε ότι θα εξακολουθήσει να παρεμβαίνει δημόσια και μάλιστα με μεγαλύτερη «ένταση» στον λόγο του. Γιατί πρώτιστο μέλημά του είναι ο «συνετισμός» της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος και η συμμόρφωσή τους με τις βασικές αρχές της λειτουργίας του κράτους δικαίου, προκειμένου ν’ αποφευχθεί το ενδεχόμενο μιας οδυνηρής εθνικής κρίσης.
ΑΠΕΧΘΕΙΑ
Αν πράττει σωστά ή όχι, θα αποτιμηθεί από τον ιστορικό του μέλλοντος. Το μόνο σίγουρο, πάντως, είναι ότι ο Καραμανλής απεχθάνεται μετά βδελυγμίας να πιει το «πικρό ποτήρι» ενός εθνικού ακρωτηριασμού…
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News