Ο κινηματογραφικός ελληνικός Αύγουστος
Οι μέρες του Αυγούστου όπως έχουν αποτυπωθεί στην έβδομη τέχνη.

Υψηλές θερμοκρασίες, άδειοι δρόμοι, ανοικτές μπαλκονόπορτες, μουσικές στη μέση της νύχτας. Οταν ήμασταν μικρότεροι, ο Αύγουστος σήμαινε τέλος σχολείου και διακοπές. Τώρα που μεγαλώσαμε, Αύγουστος σημαίνει εργασία για τους περισσότερους, με μερικές μέρες άδειας για τους τυχερούς. Αυτές οι μέρες του Αυγούστου έχουν αποτυπωθεί και στην έβδομη τέχνη. Και σήμερα, αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε κάποιες απ’ αυτές.
Ξεκινάμε από το 1966 με την ταινία των Σωκράτη Καψάσκη και Ντόρις Γουίσμαν, σε τόνους νουάρ, με τίτλο «Ζεστός μήνας Αύγουστος» στην οποία πρωταγωνιστούν οι Γιάννης Φέρτης, Πέτρος Φυσσούν και Μπέτυ Αρβανίτη.
Προχωρώντας λίγα χρόνια μπροστά, φτάνουμε στο 2002 και σε μία από τις πιο γνωστές και αγαπημένες ταινίες του νεοελληνικού κινηματογράφου, το «Σπιρτόκουτο» του Γιάννη Οικονομίδη, που μπορεί να μην έχει τη λέξη «Αύγουστος» ή να μην διευκρινίζεται ότι διεξάγεται τον συγκεκριμένο μήνα, όμως αν κρίνουμε από τις συνθήκες καύσωνα αλλά και τα όσα εξελίσσονται, μας παραπέμπουν στον πιο ζεστό μήνα του καλοκαιριού.
Από τις πιο γνωστές αυγουστιάτικες ταινίες είναι το «Τσίου» που μας έρχεται από το 2005, με τον ήρωα της ταινίας, ένα τζάνκι να προσπαθεί μέσα στην άδεια Αθήνα του Δεκαπενταύγουστου να βρει τη δόση του.
Και φυσικά, από την λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει η ταινία του Κωνσταντίνου Γιάνναρη «Δεκαπενταύγουστος», αγάπη και η απουσία της, στιγμές ελληνικής οικογένειας, αδιέξοδα και άλλα πολλά στην καυτή αυγουστιάτικη Αθήνα. Και φυσικά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε εκτός από τις μοναδικές ερμηνείες, το εξαιρετικό σάουντρακ που συντροφεύει την ταινία, έχοντας γράψει με τη σειρά του, τη δική του ιστορία.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News