Οι 7 καλύτερες σειρές της σεζόν

Αν θέλουμε η τηλεόραση να μην παράγει λήθη, αλλά ενδιαφέρουσες ιστορίες πλασμένες από υλικά της πραγματικότητας, γεμάτες από το φως της φαντασίας και βουτηγμένες στα ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες, θα πρέπει να πάψουμε να την χρησιμοποιούμε σαν μια μηχανή που κατασπαράσσει κάθε τι ανθρώπινο και υγιές.

καλύτερες

Καθώς βαίνουμε προς την κορύφωση των θερινών διακοπών, η τηλεοπτική σεζόν κλείνει κοιτώντας πίσω, πριν οι θεατές μαζέψουν τα μπαγκάζια τους γι άλλες πολιτείες κι ονειρικές παραλίες, επιλέξαμε τις καλύτερες από τις σειρές που παρακολουθήσαμε κατά τη διάρκεια της σεζόν και οι οποίες μπορούν να συντροφεύσουν όποιον μείνει στο κλεινόν άστυ ή αναζητήσει λίγη ζουμερή ψυχαγωγία στους τόπους που έχει ταξιδέψει.

7. Μια μέρα

Η σειρά «Μία Μέρα» παρακολουθεί τις αλληλένδετες ζωές των δύο πρωταγωνιστών, του Ντέξτερ (Λίο Γούντολ) και της Έμα (Άμπικα Μοντ), ξεκινώντας από την ημέρα της αποφοίτησής τους 15η Ιουλίου το 1988 από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Ο Ντέξτερ είναι όμορφος, δημοφιλής και κατάγεται από ευκατάστατη οικογένεια. Η Έμα είναι χαμηλότονη, όχι ιδιαίτερα λαμπερή, εγκεφαλική και για τις απαιτήσεις της σειράς κατά το ήμισυ ινδικής καταγωγής. Παρά το διαφορετικό τους υπόβαθρο, δημιουργούν μια βαθιά σχέση που εξελίσσεται από φιλία σε κάτι πιο σύνθετο και έντονο με την πάροδο των χρόνων. Η κινηματογράφηση παίζει σημαντικό ρόλο στην καθιέρωση του οπτικού τόνου και της ατμόσφαιρας της σειράς καθώς αποτυπώνει αποτελεσματικά το πέρασμα του χρόνου και τη συναισθηματική εξέλιξη των χαρακτήρων μέσω της χρήσης του φωτισμού, του καδραρίσματος και της κίνησης της κάμερας.

Το «Μια Μέρα» είναι μια συγκινητική μίνι σειρά που αποτυπώνει με όμορφο και τρυφερό τρόπο την ουσία του μπεστ σέλερ του Ντέιβιντ Νίκολς. Με καλές ερμηνείες και λιτή κινηματογράφηση, είναι ένα must-watch για τους λάτρεις του ρομαντισμού της λιτής αφήγησης, του έρωτα και της φιλίας.

6. The Gentlemen

Η σειρά «The Gentlemen» που έφτασε στην κορυφή του Netflix ξεκινά με τον απροσδόκητο θάνατο του λόρδου Χάλστεντ, πατριάρχη της οικογένειας Χάλστεντ και κατόχου ενός δουκάτου 500 ετών. Ο Έντι Χάλστεντ (Τέο Τζέιμς), ένας πειθαρχημένος νεαρός αξιωματικός που είχε αφιερώσει τη ζωή του στη στρατιωτική θητεία, βρίσκει τον εαυτό του να μπαίνει σε έναν νέο ρόλο ως ο νόμιμος διάδοχος του δουκάτου μετά τον θάνατο του πατέρα του, γιατί η διαθήκη περιέχει μια αναπάντεχη ανατροπή – αντίθετα με την παράδοση, ο λόρδος Χάλστεντ επέλεξε τον Έντι αντί του μεγαλύτερου γιου του, Φρέντι (Ντάνιελ Ιγκς), για να κληροδοτήσει τον τίτλο και τις ευθύνες του δουκάτου. Η απόφαση αυτή πυροδοτεί ένταση και δυσαρέσκεια στην οικογένεια, καθώς ο Φρέντι παλεύει να συμβιβαστεί με το γεγονός ότι τον παραβλέπουν υπέρ του μικρότερου αδελφού του.

Η σειρά συνυφαίνει περίπλοκα θέματα εξουσίας, αφοσίωσης και επιβίωσης, καθώς ο Έντουαρντ προσπαθεί να προστατεύσει το πατρικό του σπίτι, ενώ ταυτόχρονα περιηγείται στον ύπουλο υπόκοσμο που έχει ριζώσει στα όριά του. Με φόντο πλούσια τοπία και πολυτελή σκηνικά, οι θεατές παρακολουθούν ένα τρενάκι γεμάτο αγωνία και χιούμορ, καθώς ο Έντουαρντ χρησιμοποιεί πονηριά και επινοητικότητα για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του. Αλλά, όπως είπε ο Ρίτσι, αυτή η ένταση μεταξύ των αριστοκρατών και των απατεώνων είναι “εκεί που βρίσκεται όλη η διασκέδαση”. Εξάλλου, εξήγησε, “αυτό είναι πραγματικά το θέμα της σειράς – η εξέλιξη από τον ζωολογικό κήπο στη ζούγκλα και το πώς να κυνηγάς στη ζούγκλα”.

5. The North Water

Η αφήγηση της σειράς με τίτλο « The North Water», που προβάλλεται στο Cinobo, εκτυλίσσεται πάνω στο γερασμένο φαλαινοθηρικό πλοίο Volunteer, σε μια αποστολή κυνηγιού φάλαινας στον Αρκτικό Ωκεανό. Το πλοίο ξεκινά μια και όχι τόσο διαυγή αποστολή φαλαινοθηρίας στα αδυσώπητα νερά της Αρκτικής. Το πλήρωμα του είναι ένα ετερόκλητο σύνολο χαρακτήρων, συμπεριλαμβανομένου του Πάτρικ Σάμνερ, του χειρουργού του πλοίου, που κρύβει ένα σκοτεινό παρελθόν ως ατιμασμένος στρατιώτης, και του Χένρι Ντραξ, ο οποίος είναι δεινός με το καμάκι στο χέρι, αλλά του οποίου η απειλητική συμπεριφορά αποκαλύπτει όλο και πιο έντονα τη βίαιη και μοχθηρή φύση του, καθώς από νωρίς διαπιστώνουμε ότι είναι στυγνός δολοφόνος τραμπούκος και βιαστής.

Η σειρά αποτυπώνει με τη στιβαρή και εμπνευσμένη σκηνοθεσία του Άντριου Χέι την ουσία του μυθιστορήματος του Ίαν ΜακΓκουάιρ και ζωντανεύει τη συγκλονιστική ιστορία επιβίωσης, προδοσίας και της αδυσώπητης φύσης της αρκτικής ερημιάς. Το “The North Water” διατρέχεται από την απεικόνιση της βίας και της διαφθοράς η οποία εξυπηρετεί έναν μεγαλύτερο σκοπό, καθώς αναδεικνύει την ανθεκτικότητα του ανθρώπινου πνεύματος απέναντι σε αδιανόητες αντιξοότητες. Η εξερεύνηση των βυθών της ανθρώπινης διαφθοράς και της αδάμαστης θέλησης για επιβίωση αποτυπώνονται στα 8 επεισόδια της σειράς.

4. Το Πρόβλημα των Τριών Σωμάτων

Η προσαρμογή της σειράς του Netflix “The Three-Body Problem” ζωντανεύει το μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Σιξίν Λιου με ένα μείγμα δράματος, μυστηρίου και κερδοσκοπικής επιστήμης. Με φόντο την ταραχώδη Πολιτιστική Επανάσταση της Κίνας και με χρονικό ορίζοντα τεσσάρων δεκαετιών στο μέλλον, η σειρά μας βυθίζει σε έναν κόσμο όπου η επιστημονική ανακάλυψη διαπλέκεται με την πολιτική αναταραχή και τις υπαρξιακές απειλές.

Οπτικά ενδιαφέρουσα και προκλητική, η σειρά συνδυάζει άψογα τα εφέ CGI με τις πραγματικές συνθήκες, μεταφέροντας τους θεατές από τους δρόμους του Πεκίνου της δεκαετίας του 1960 στις εκπληκτικές εικόνες ενός μακρινού πλανητικού συστήματος. Η αντιπαράθεση ιστορικών γεγονότων με φουτουριστικές τεχνολογίες δημιουργεί ένα πλούσιο μωσαϊκό θεμάτων που εξερευνούν τη διασταύρωση της επιστήμης, της πολιτικής και της ανθρώπινης φύσης. Ένα από τα δυνατά σημεία της σειράς έγκειται στη διερεύνηση υπαρξιακών ερωτημάτων σχετικά με τη φύση της πραγματικότητας και τη θέση της ανθρωπότητας στο σύμπαν. Καθώς οι ήρωες παλεύουν με τις επιπτώσεις του προβλήματος των τριών σωμάτων και αντιμετωπίζουν την πιθανότητα μιας εξωγήινης απειλής, η αφήγηση εισχωρεί σε φιλοσοφικό έδαφος, προτρέποντας μας να αναλογιστούμε τα όρια της ανθρώπινης γνώσης και την ευθραυστότητα του πολιτισμού.

3. Αγόρι Καταπίνει Σύμπαν

Το “Boy Swallows Universe – Αγόρι Καταπίνει Σύμπαν” που προβάλλεται στο Netflix, στηρίζεται στο συναρπαστικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης του Τρεν Ντάλτον και μεταφέρει τους αναγνώστες στον ζοφερό αλλά γοητευτικό κόσμο των προαστίων του Μπρίσμπεϊν της δεκαετίας του 1980. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από την ταραχώδη ζωή του νεαρού Ιλάι Μπελ, ενός αγοριού που αντιμετωπίζει μυριάδες προκλήσεις που δοκιμάζουν τα όρια της ανθεκτικότητας και της κατανόησης της ηθικής του.

Η σειρά σε σκηνοθεσία των Μπάρατ Ναλούρι, Τζόσελιν Μόρχαουζ και Κιμ Μόρντοντ, «Αγόρι Καταπίνει Σύμπαν» με τον τρομερό πιτσιρικά Φέλιξ Κάμερον ο οποίος υποδύεται τον Ιλάι Μπελ, βρίθει απρόσμενων ανατροπών, οι οποίες δεν αφήνουν ούτε για μια στιγμή να «ηρεμήσουμε». Άλλες φορές ο ονειρικός ρεαλισμός κι άλλες η ωμή πραγματικότητα έρχονται να ταράξουν τα νερά που μόλις νομίσαμε ότι ησύχασαν. Η απρόσμενη βία που βγαίνει μέσα από τη λεηλατημένη πραγματικότητα του Κουίνσλαντ, πλέκεται με τον μαγικό λυρισμό και την ξεπετσιασμένη φαντασία των ηρώων και το ακανθώδες χιούμορ που έχει τις ρίζες του στις γειτονιές στο Ντάρα του Μπρίσμπεϊν και τα κλαδιά του στην εφιαλτική πραγματικότητα Ιλάια, του μικρού μας ήρωα τυλίγουν τη σειρά από τα πρώτα της πλάνα μέχρι και τους τίτλους τέλους.

2. Το Μικρό Ταρανδάκι

Το «Baby Reindeer» του Netflix, στα ελληνικά «Μικρό Ταρανδάκι», εμφανίστηκε ως θεατρικός μονόλογος στο Φεστιβάλ Fringe του Εδιμβούργου το 2019, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του ως μία από τις πιο σημαντικές παραστάσεις της χρονιάς.

Ο Ρίτσαρντ Γκαντ , γνωστός κυρίως για κωμικούς ρόλους, απέσπασε την προσοχή του κοινού με την αυτοβιογραφική του αφήγηση, αποσπώντας πολλά βραβεία και κερδίζοντας ευρεία αναγνώριση. Η παραγωγή, που αργότερα μεταφέρθηκε στις σκηνές του Λονδίνου, αφηγήθηκε την ταραχώδη ιστορία ενός νεαρού κωμικού ονόματι Ντόνι, η ζωή του οποίου κατακλύζεται από το αδυσώπητο κόλλημα, την αβάσταχτη ψύχωση της Μάρθα (Τζέσικα Κάνινγκ), μιας μεσήλικης, ευτραφούς ξεκαρδιστικής μεγαλοκοπέλας. Αυτή η εμμονική σχέση εξελίσσεται σε αυτοκαταστροφικά μοτίβα, βυθίζοντας τον Ντόνι σε ένα οδυνηρό ταξίδι συναισθηματικής παράκρουσης.

Θεματικά, το «Μικρό Ταρανδάκι» διασχίζει ένα ευρύ φάσμα υπαρξιακών πεδίων, αγγίζοντας θέματα που κυμαίνονται από την ντροπή και τη σκληρότητα μέχρι την ψυχική ασθένεια και τον εθισμό. Αποκαλύπτει την εύθραυστη φύση των ανθρώπινων σχέσεων, εκθέτοντας τα τρωτά σημεία που κρύβονται κάτω από την επιφάνεια ακόμη και των πιο φαινομενικά σταθερών ατόμων. Η σειρά δεν είναι απλώς μια ιστορία εμμονής, αλλά μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης κατάστασης. Αντιμετωπίζει άβολες αλήθειες για τη μοναξιά, την ψυχική ασθένεια και την καταστροφική δύναμη της επιθυμίας. Οι αγώνες του Ντόνι βρίσκουν βαθιά απήχηση στο κοινό, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τα δικά τους τρωτά σημεία και τους δικούς τους φόβους.

1. Ρίπλεϊ

Ο “Ρίπλεϊ” στο Netflix ζωντανεύει τον εμβληματικό χαρακτήρα της Πατρίσια Χάισμιθ σε μια συναρπαστική και καλαίσθητη σειρά που μας ταξιδεύει σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1960. Η αφήγηση επικεντρώνεται γύρω από τον Τομ Ρίπλεϊ, έναν γοητευτικό αλλά και πανούργο απατεώνα που βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα πολύπλοκο πλέγμα εξαπάτησης, χειραγώγησης και δολοφονίας.

Η επιδέξια πένα του Στίβεν Ζάιλιαν, σε αρμονία με την οραματική του σκηνοθεσία της σειράς δημιουργεί μια συμφωνία λεπτών αποχρώσεων στην ανέλιξη της ιστορίας και ευφυούς απόδοσης των χαρακτήρων. Ο προσεκτικός ρυθμός, που μοιάζει με αργό βαλς, επιτρέπει στις στιγμές να παραμένουν σαν αναμνήσεις, χαραγμένες στη μνήμη μας. Ο αργόσυρτος ρυθμός είναι επιθυμητός. Δεν έχουμε καμιά ανάγκη να συμβούν πράγματα, δεν θέλουμε κορυφώσεις και ανατροπές. Διακαώς επιθυμούμε αυτή η ελεγεία του ασπρόμαυρου και της επιθυμίας, της κομψότητας και της ανησυχίας να διαρκέσει όσο το δυνατόν περισσότερο. Θέλουμε να μακρύνει το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, που θυμίζει κλασικό φιλμ νουάρ και προσθέτει βάθος στα ηθικά διλήμματα των χαρακτήρων, θολώνοντας τα όρια μεταξύ πρωταγωνιστή και ανταγωνιστή σε ένα μπαλέτο ψυχολογικής ίντριγκας και πνευματικής έξαψης.

Αν θέλουμε η τηλεόραση να μην παράγει λήθη, αλλά ενδιαφέρουσες ιστορίες πλασμένες από υλικά της πραγματικότητας, γεμάτες από το φως της φαντασίας και βουτηγμένες στα ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες, θα πρέπει να πάψουμε να την χρησιμοποιούμε σαν μια μηχανή που κατασπαράσσει κάθε τι ανθρώπινο και υγιές.