Κωνσταντίνος Μάγνης

Σκοράρει, φουσκώνει από καμάρι και χαρά, ξεσπάει με γκριμάτσες διασκεδαστικές, σα να λέει, με είχατε για κλόουν, αλλά εγώ το κάρφωσα το γκολάκι, και η κερκίδα παραληρεί, χορεύει, δακρύζει, κατεβαίνει στα κάγκελα για να τον αγκαλιάσει, ενώ οι πιο συγκρατημένοι απλά φωτογραφίζουν τη στιγμή. Και εκεί που καταλαγιάζει ο αχός, η κάμερα ζουμάρει στον διαιτητή, ο οποίος έχει συμβουλευτεί το VAR, το οποίο διέγνωσε ότι ο σκόρερ Βινίσιους της Βραζιλίας ήταν μια μύτη οφ σάιντ και το  γκολ ακυρώνεται.

Το σύστημα απονέμει δικαιοσύνη. Αλλά η δικαιοσύνη αργεί, θέλει ανακρίσεις, δικογραφίες, εφετεία. Η χαρά του ποδοσφαίρου όμως είναι βραδυφλεγής υπόθεση. Τι νόημα έχει να σε ειδοποιεί ο δικηγόρος μετά από ένα μήνα, να σε ενημερώνει, λοιπόν, βγήκε η απόφαση, κανονικό το γκολ, προηγούμαστε ένα μηδέν;