Ούτε σεΐχηδες, ούτε και Σεϋχέλλες: Η παράσταση έλαβε τέλος

Κωνσταντίνος Μάγνης

Ο υπουργός Περιβάλλοντος Ευάγγελος Λιβιεράτος (2Δ) με τον πρώην υφυπουργό Περιβάλλοντος Γιάννη Μανιάτη (Δ) και τον περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας Απόστολο Κατσιφάρα (2Α) κατά την ξενάγησή τους στο ερευνητικό πλοίο NORDIC EXPLORER της Νορβηγικής Εταιρείας PGS που έφτασε στο λιμάνι της Πάτρας και το οποίο θα πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες για κοιτάσματα πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου και νότια της Κρήτης, Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012. Φωτογραφία της Γιώτας Κορμπάκη, για το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Ανατρέξαμε στο σεντούκι μαθαίνοντας τα νέα της απόσυρσης της κοινοπραξίας που είχε αναλάβει τις έρευνες για κοιτάσματα και την αξιοποίηση των υδρογονανανθράκων του Πατραϊκού. Ηταν μια εξέλιξη απολύτως προβλέψιμη, δυνάμει της δραματικής μεταβολής των δεδομένων των τελευταίων ετών και ιδιαίτερα της διετίας κατά την οποία η πτώση της τιμής του πετρελαίου και η κάμψη της κατανάλωσης που απέφερε η πανδημία -σε συνδυσμό με τα παίγνια των κολοσσιαίων δυνάμεων του πετρελαϊκού χώρου- κατέστησε ασύμφορη την εξόρυξη, πολλώ δεν μάλλον εάν μιλάμε για ποσότητες που καθιστούν επισφαλές το επενδυτικό κόστος.

Εμείς γυρίσαμε τον χρόνο πίσω. Στις αρχές της χιλιετίας έχει χαράξει η προοπτική των γεωτρήσεων στην περιοχή μας, κάτι που προκαλεί κάτι ανάμεσα σε ευφορία και καζούρα. (Σεΐχηδες, εμείς;) Οταν η προοπτική αρχίζει να υπηρετείται με απτές διεργασίες (μελέτες, συμβάσεις, προκαταρκτικές έρευνες), η πετραιολολογία μπαίνει στη ζωή μας, εν αναμονή και του κολοσσιαίου αντικρίσματος ενός γενναίου ποσοστού από τα κέρδη των εξορύξεων που αναλογεί στην αυτοδιοίκηση. Ηδη η κρίση έχει φουντώσει, αλλά η επικείμενη αξιοποίηση των κοιτασμάτων φαντάζει ως ιδανικό, μαγικό και χρυσοτόκο αντίβαρο. Ερχονται δουλειές για εργάτες, επιστήμονες, υποστηρικτικά επαγγέλματα, για όλο τον κόσμο.

Αναπτύσσεται και μια ευφάνταστη και συνωμοσιολογική τερατολογία: Τα κοιτάσματα είναι αμύθητα και οι ξένοι θέλουν να τα βάλουν στο χέρι μεθοδεύοντας χρεοκοπία και υποτέλεια για τη χώρα. Στο μεταξύ εξεγείρεται και η οικολογική ανησυχία, όπως και ο φόβος των επαγγελματιών της αλιείας για επισφάλεια των εξορύξεων. Και εκεί πάνω που φούσκωναν έρευνες, επενδύσεις, ονείρατα και αντιδράσεις, η φούσκα χάνει τον πρώτο αέρα και δεν τον ξαναβρίσκει. Και τώρα μας σκάει και η κλιματική αλλαγή και η ανάγκη για φιλικότερες πηγές ενέργειας. Αέρα έχουμε, και τουλάχιστον αυτός δεν χρειάζεται έρευνες, σκαψίματα και ψαξίματα. Θα γίνουμε σεΐχηδες του ανέμου, έστω και του κοπανιστού.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω