Πάτρα: Εκεί «κρύβονται» τα κοινόχρηστα ποδήλατα

Μια… πονεμένη ιστορία είναι για την Πάτρα, τα Κοινόχρηστα Ποδήλατα! Ενα δίκτυο που παραδόθηκε με τυμπανοκρουσίες και βαρύγδουπες ανακοινώσεις τον Μάιο του 2016, από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος στον Δήμο Πατρέων. Εκτοτε, λίγο καιρό λειτούργησε, αφού οι βανδαλισμοί, οι καταστροφές ποδηλάτων και σταθμών, αλλά κοι κλοπές πολλών δικύκλων, έθεσαν εκτός λειτουργίας το ΣΚΠ.

Πάτρα Δίπλα σε κάδους απορριμμάτων, στους διαδρόμους του Παμπελοποννησιακού Σταδίου, ρημάζουν τα κοινόχρητα ποδήλατα!

Πού βρίσκονται άραγε σήμερα, τα πολυδιαφημισμένα Κοινόχρηστα Ποδήλατα του Δήμου Πατρέων; Ή για την ακρίβεια, όσα γλύτωσαν από το μπαράζ των κλοπών και των βανδαλισμών; Αυτό αναρωτιούνται πολλοί Πατρινοί, που τα χρησιμοποίησαν ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, οπότε και λειτούργησαν. Και η απάντηση βέβαια στο ερώτημα αυτό, δεν βρίσκεται στους δρόμους της πόλης, όπως θα έπρεπε και όπως αντίθετα συμβαίνει σε άλλους δήμους της Ελλάδος, που εγκατέστησαν και λειτουργούν με επιτυχία το Σύστημα Κοινόχρηστων Ποδηλάτων (ΣΚΠ).

Ο φακός της «ΠτΚ», εντόπισε τα πολύπαθα ποδήλατα, τα οποία ρημάζουν …αλυσοδεμένα στους διαδρόμους του Παμπελοποννησιακού Σταδίου! Βρίσκονται αναξιοποίητα δίπλα σε… κάδους απορριμμάτων, χωρίς κανένας να ξέρει πότε και αν τελικά, θα επανέλθουν κανονικά σε χρήση κάποια στιγμή.

Η δημοτική αρχή, μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες, υπόσχεται τώρα, ότι θα επανέλθουν όταν ολοκληρωθούν τα έργα της ανάπλασης του ιστορικού κέντρου, αλλά και οι ποδηλατόδρομοι, οι οποίοι ωστόσο όπως έχει φανεί έως τώρα, με τις πρώτες νεροποντές μετατρέπονται σε… κανάλια της Βενετίας!

Δύο πόλεις, δύο φωτογραφίες, δύο διαφορετικές νοοτροπίες:

Πάτρα

Ο σπασμένος ΣΚΠ του παρκινγκ Καλεντζώτη στην Πάτρα…

Πάτρα

Και ο αντίστοιχος σταθμός στο κέντρο του Ναυπλίου, που συνεχίζει να εξυπηρετεί εύρυθμα, τους κατοίκους της ιστορικής πόλης!

ΜΙΑ… ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το έργο City – Port Eco LOgistics (CIELO) χρηματοδοτήθηκε από το Διασυνοριακό Πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας «Ελλάδα -Ιταλία 2007-2013», με το ποσό των 1.802.450 ευρώ, με συμμετοχή 38% της Ελλάδας και 62% της Ιταλίας.

Σήμερα, κοινόχρηστα ποδήλατα λειτουργούν σε: Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Καρδίτσα, Ιωάννινα, Κομοτηνή, Καβάλα, Ρέθυμνο, Διδυμότειχο, Ηγουμενίτσα, Κερατσίνι – Δραπετσώνα, Σάμο, στην γειτονική Ναύπακτο και αλλού. Οχι όμως και στην Πάτρα, όπου μετά από περίπου ένα χρόνο λειτουργία, άρχισαν οι βανδαλισμοί και οι κλοπές.

Ρημάζουν αλυσοδεμένα δίπλα σε …κάδους απορριμμάτων στο Στάδιο! 

Τα κοινόχρηστα ποδήλατα, είναι σίγουρα μία πονεμένη ιστορία στην Πάτρα: Αν και παρουσιάστηκε ως μια «έξυπνη» υπηρεσία που θα εξυπηρετούσε τις ατομικές μετακινήσεις των πολιτών μέσα στην πόλη, ουσιαστικά δεν λειτούργησε ποτέ! Σε αντίθεση με άλλες πόλεις της χώρας. Τα είχε προμηθευτεί η Αναπτυξιακή Εταιρεία Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, στο πλαίσιο υλοποίησης του ευρωπαϊκού έργου GIFT 2.0

Παραδόθηκαν με τυμπανοκρουσίες και βαρύγδουπες ανακοινώσεις τον Μάιο του 2016, από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος στον Δήμο Πατρέων, παρουσία του τότε αντιπεριφερειάρχη Περιφερειακής Ανάπτυξης και Επιχειρηματικότητας Γιώργου Αγγελόπουλου, του τότε προέδρου της Αναπτυξιακής Εταιρείας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας Τρύφωνα Φωτόπουλου και του Δημάρχου Πατρέων Κώστα Πελετίδη.

Το Σύστημα Κοινόχρηστων Ποδηλάτων [ΣΚΠ] του Δήμου Πατρέων σε συνεργασία με το πρόγραμμα GIFT 2.0 αποτελείτο από:

∙      11 σταθμούς κοινόχρηστων ποδηλάτων, από τους οποίους παρέχονταν οι απαραίτητες πληροφορίες για την υπηρεσία,

∙      82 ηλεκτρονικές βάσεις πρόσδεσης κοινόχρηστων ποδηλάτων, εύκολες στη χρήση για την παραλαβή και επιστροφή ενός ποδηλάτου,

∙      80 ποδήλατα πόλης, κατάλληλα για δημόσια χρήση και από τα δύο φύλα, τα οποία διέθεταν 3 ταχύτητες, φώτα μπροστά και πίσω, κουδούνι, καλάθι και κλειδαριά βραχυχρόνιας ασφάλισης εκτός σταθμού.

Σήμερα, μόνο οι εγκαταλελειμμένοι και ημι- κατεστραμμένοι σταθμοί έχουν μείνει για να θυμίζουν στους πολίτες το πολυδιαφημισμένο αυτό ΣΚΠ, ενώ τα ποδήλατα παραμένουν… άφαντα! Και πολλά από αυτά άχρηστα ή ταλαιπωρημένα, εξ αιτίας των βανδαλισμών που έχουν υποστεί. Οσα βέβαια γλύτωσαν από τις κλοπές…

ΓΙΑΤΙ ΑΠΕΤΥΧΕ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ;

Ο γενικός στόχος του έργου αφορούσε στην αντιμετώπιση προβλημάτων κυκλοφοριακής συμφόρησης και προσβασιμότητας στις πόλεις – λιμάνια: Μπάρι, Μπρίντιζι, Πάτρα και Κέρκυρα, προτείνοντας περιβαλλοντικά φιλικούς τρόπους μετακίνησης.

Ειδικότερα το έργο αποσκοπούσε στη βελτίωση της προσβασιμότητας των συνδεδεμένων μεταξύ τους πόλεων – λιμένων, όσον αφορά στη σύνδεση κάθε λιμένα με «στρατηγικά» σημεία κάθε πόλης, όπως: Ιστορικό κέντρο, σιδηροδρομικός σταθμός, αεροδρόμιο, κ.λπ., με τρόπους, ώστε να μειώνονται οι αρνητικές επιπτώσεις της μηχανοκίνητης κυκλοφορίας στο αστικό περιβάλλον. Οπως η δημιουργία ενός περιβαλλοντικά φιλικού δικτύου μεταφορικών συστημάτων με την υλοποίηση τεσσάρων καινοτόμων πιλοτικών δράσεων που αφορούν στους βιώσιμους τρόπους μετακίνησης.

Πλανάται βέβαια ένα θεμελιώδες ερώτημα: Γιατί, σε άλλες πόλεις της χώρας που εφαρμόστηκε το συγκεκριμένο σύστημα πέτυχε και στην Πάτρα απέτυχε παταγωδώς;

Η αλήθεια είναι ότι δήμοι και περιφέρειες εντάχτηκαν σε προγράμματα όπως το «πράσινο ταμείο», χωρίς γνώσεις και σχέδια για την ένταξη του ποδηλάτου, μόνο και μόνο επειδή ήταν δωρεάν και εύκολη η ένταξη. Δεν προέβλεψαν μοντέλα διαχείρισης ούτε δαπάνες συντήρησης αλλά ούτε και το έλλειμμα ποδηλατικής παιδείας των πολιτών τους. Εγκατέστησαν τα συστήματα χωρίς κανένα σχεδιασμό εκμετάλλευσης, με την αποτυχία του εγχειρήματος, να ήταν ήδη προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή κιόλας που εγκαταστάθηκαν…