Ποιο είναι το… άγνωστο χωριό της Κρήτης που «είναι ότι πρέπει» για να επισκεφτείς το Πάσχα!

Αυτό για το οποίο φημίζεται το χωριό είναι ο αιωνόβιος πλάτανος που σύμφωνα με τους κατοίκους του μετρά περίπου 1.800- 2.000 χρόνια ζωής, ο οποίος συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα δέντρα της Ευρώπης.

Πάσχα

Υπάρχει ένα μέρος στην Κρήτη, ένα μικρό χωριουδάκι, το γνωστό Κράσι, που είναι ιδανικό για να περάσει κανείς τις διακοπές του Πάσχα!

Αξίζει να αναφερθεί, πως στο κέντρο του χωριού συναντάται και ένα από τα πιο αναπάντεχα αξιοθέατα, το οποίο διακρίνεται ακόμη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Τόπος ευλογημένος στην κυριολεξία, η υπέροχη Κρήτη προσφέρει στους επισκέπτες της εμπειρίες που μένουν για πάντα ανεξίτηλες στη μνήμη.

Ανεξάντλητο και ποικιλόμορφο το τοπίο της, διαθέτει κάτι διαφορετικό για τον καθένα.

Ανάμεσα στα όσα ξεχωρίζει κανείς στο αγαπημένο νησί τα παραδοσιακά χωριουδάκια φωλιασμένα στην ενδοχώρα της, που στην κυριολεξία αφήνουν τις καλύτερες εντυπώσεις στους επισκέπτες τους.

Μεταξύ άλλων και ένα από τα λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό, ένα «λογοτεχνικό» χωριό, στο οποίο συναντάται ένα από τα πέντε μεγαλύτερα δέντρα στην Ευρώπη.

Ο λόγος για το Κράσι, στο νομό Ηρακλείου, στο δρόμο για το Οροπέδιο Λασιθίου, σε απόσταση περίπου 46 χλμ. από την πρωτεύουσα του νομού.

Αυτό για το οποίο φημίζεται το χωριό είναι ο αιωνόβιος πλάτανος που σύμφωνα με τους κατοίκους του μετρά περίπου 1.800- 2.000 χρόνια ζωής, ο οποίος συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα δέντρα της Ευρώπης, με την περιφέρειά του να μετρά περισσότερα από 14 μέτρα.

Με προεδρικό διάταγμα έχει ανακηρυχθεί ως Προστατευόμενο Φυσικό Μνημείο, ενώ κάτω από την ανακουφιστική σκιά του έγραφε και διάβαζε ο Νίκος Καζαντζάκης τα καλοκαίρια που περνούσε στο χωριό. Δεν είναι τυχαία η ονομασία του, λοιπόν, ως «Πλάτανος του Καζαντζάκη».

Ένα άλλο στοιχείο που χαρακτηρίζει, επίσης, το χωριό είναι η πηγή με άφθονα νερά γνωστή και ως «Μεγάλη Βρύση», στο ψηλότερο σημείο του.

Πρόκειται για ένα από τα πιο άρτια συγκροτήματα ύδρευσης στην Κρήτη, ενώ σύμφωνα με την αναγραφόμενη πινακίδα κατασκευάστηκε το 1890.

Τέλος, το χωριό φημίζεται και για τις παραδοσιακές του ταβέρνες όπου την τιμητική τους έχουν παραδοσιακά φαγητά στον ξυλόφουρνο και σπιτικά γλυκά.