Πως δημιουργήθηκε στον Δήμο Πατρέων η στρατιά των 720 παρατασιούχων

Απόστολος Αναστασόπουλος

Στην Αθήνα θα βρεθούν τη Δευτέρα όλες οι δημοτικές παρατάξεις για να μιλήσουν με πολιτικά κόμματα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου που βρίσκονται όμηροι του καθεστώτος εργασίας τους, αλλά και για τις οικονομικές ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί.

Την επόμενη μέρα, την Τρίτη, θα γίνει κινητοποίηση και πορεία από τη Βουλή μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου με τη συμμετοχή των δημοτικών παρατάξεων, συλλόγων και φορέων και φυσικά των πρωταγωνιστών της υπόθεσης: των συμβασιούχων προγραμμάτων του ΟΑΕΔ.

ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΩΣ ΕΔΩ;

Εχει σημασία να δούμε και να καταλάβουμε πως φτάσαμε ως εδώ. Πως στην Πάτρα έχουν μαζευτεί τόσοι πολλοί παρατασιούχοι εργαζόμενοι (περίπου 700), όπου ο Δήμος καλείται να πληρώνει τους μισθούς και τις ασφαλιστικές εισφορές τους, με αποτέλεσμα να απειλείται η βιωσιμότητα των ταμείων του;

Οι εργαζόμενοι προγραμμάτων, έχοντας γνωστή ημερομηνία λήξης, αναζητούν τρόπους παράτασης της εργασίας τους. Πολύ λογική αναζήτηση, η οποία είναι κατανοητή και ανθρώπινη. Όταν όμως σε αυτή την ανάγκη για δουλειά εισέρχονται οι επιδιώξεις πολιτικών δυνάμεων, τότε μπαίνουμε σε μονοπάτια που οδηγούν τους εργαζομένους σε «καταστάσεις ομηρίας» αλλά και που μπορεί να αποδειχθούν επικίνδυνα για τον ίδιο το Δήμο.

ΟΙ ΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Τι έχουμε δει στην Πάτρα τα τελευταία χρόνια; Ας ξεκινήσουμε με τη δημοτική Αρχή. Στο παρελθόν, η «Λαϊκή Συσπείρωση» προέτρεπε και στήριζε τους συμβασιούχους για να προσφεύγουν στα δικαστήρια και να διεκδικούν την παραμονή τους. Ταυτόχρονα τους έλεγε πως η ίδια είναι στο πλευρό τους και πως αυτό που πρέπει να διεκδικούν είναι μόνιμη δουλειά. Δεν υπολόγιζε η δημοτική Αρχή πως το αίτημα για μόνιμη εργασία δεν θα ικανοποιούνταν σύντομα και θα έφτανε η στιγμή που οι παρατασιούχοι που θα καλούνταν να πληρώσει, θα γινόντουσαν τόσοι πολλοί, που στο τέλος δεν θα υπήρχαν χρήματα για να πληρωθούν, αφού το κράτος δεν καλύπτει αυτούς τους μισθούς.

Ετσι, από τη στήριξη στις δικαστικές μάχες, φτάσαμε στην προσπάθεια αποτροπής προσφυγής στη δικαιοσύνη. Δηλαδή ο Δήμος να λέει στους εργαζόμενους πως πρέπει να διεκδικούν μονιμοποίηση ή να πληρώνονται από το κράτος για το διάστημα των παρατάσεων των συμβάσεων τους, επειδή ο ίδιος ενδεχομένως θα αδυνατεί σε λίγο καιρό να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του.

Οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης αποδέχονται το γεγονός ότι δεν υπάρχουν χρήματα και ορισμένες συμφωνούν με το ότι θα έπρεπε οι παρατασιούχοι να πληρώνονται από το κράτος. Ωστόσο είναι πασιφανές ότι χρησιμοποιούν την ανάγκη των εργαζομένων για δουλειά ως μοχλό πίεσης στη δημοτική Αρχή. Ταυτόχρονα, τους στηρίζουν γιατί οι ίδιες δεν έχουν να χάσουν τίποτα, αφού το βάρος μιας ενδεχόμενης χρεοκοπίας θα το επωμιστεί αποκλειστικά η δημοτική Αρχή. Δηλαδή κάνουν ακριβώς το ίδιο με αυτό που κάνει η «Λαϊκή Συσπείρωση» σε άλλα μέρη της χώρας και έκανε στο παρελθόν στην Πάτρα: Στήριξη σε διεκδικήσεις χωρίς να υπολογίζονται οι συνέπειες.

Όλα αυτά τα χρόνια δηλαδή, οι εργαζόμενοι προσέφευγαν στη δικαιοσύνη και με σύμμαχο το δημοτικό συμβούλιο κέρδιζαν την επέκταση της εργασίας τους. Σήμερα, περισσότεροι από 700 συμπολίτες εργάζονται στις δημοτικές υπηρεσίες, γνωρίζοντας ότι έχουν «ημερομηνία λήξης», αλλά ελπίζοντας ότι θα βγουν νικητές και στην επόμενη δικαστική μάχη.

ΩΡΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

Στο δια ταύτα, έχει σημασία να κοιτάζουμε την ουσία των όποιων προβλημάτων. Στην προκειμένη περίπτωση, οι εργαζόμενοι έχοντας βρει την κατάλληλη νομική οδό – και έχοντας στο πλευρό τους δημοτικές παρατάξεις – διεκδικούν και παίρνουν παράταση στο δικαίωμά για δουλειά. Ως παρατασιούχοι, αφού έχει λήξει η αρχική σύμβασή τους με τον ΟΑΕΔ, συνεχίζουν να πληρώνονται από τα δημοτικά ταμεία.

Σήμερα, οι Δήμοι και το κράτος έχουν φτάσει σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι όπου πρέπει να παρθούν αποφάσεις. Μετά από πολλά χρόνια λειτουργίας οκτάμηνων προγραμμάτων που φέρνουν εργαζόμενους στους Δήμους, χρειάζεται να γίνει μια καταγραφή των θετικών και των αρνητικών αυτής της πρακτικής για την καταπολέμηση της ανεργίας.

Αρκεί αυτό το μοντέλο εργασίας για τους εργαζόμενους, οι οποίοι διεκδικώντας να συνεχίσουν να έχουν εισόδημα γίνονται «όμηροι» των καταστάσεων; Καλύπτονται οι ανάγκες των Δήμων από τα όσα προσφέρουν αυτού του είδους οι εργαζόμενοι, οι οποίοι προσφέρουν πολλά εργατικά χέρια αλλά ταυτόχρονα δεν τους επιτρέπεται να εκτελέσουν πιο εξειδικευμένες εργασίες;

Οι απαντήσεις είναι προφανείς: Χρειάζονται μόνιμοι εργαζόμενοι, αρκετοί για να καλύπτουν τις ανάγκες των Δήμων και με την κατάλληλη εξειδίκευση για τη στελέχωση των υπηρεσιών. Μέχρι να παρθεί αυτή η απόφαση από την κεντρική εξουσία, θα συνεχίζονται οι «πολιτικές συναλλαγές» στην πλάτη των εργαζομένων.

ΜΕΡΕΣ ΑΓΩΝΙΑΣ

Στο θέμα των συμβασιούχων που ζητούν παράταση εργασίας, κανονικά πρωταγωνιστές θα έπρεπε να είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και όχι οι δημοτικές παρατάξεις ή η κεντρική πολιτική σκηνή.

Η «ΠτΚ» επικοινώνησε με την κ. Θεώνη Κυρίτση, η οποία έχει εκπροσωπήσει και στο δημοτικό συμβούλιο του εργαζομένους του Κοινωφελούς Προγράμματος 2020 του ΟΑΕΔ, πάνω στους οποίους ουσιαστικά «έσκασε η φούσκα» και αποκαλύφθηκε πως δεν αντέχουν άλλο τα δημοτικά ταμεία την επιστροφή εργαζομένων με δικαστικές αποφάσεις.

Ωστόσο, όπως μας εξηγεί η Θεώνη Κυρίτση, οι εργαζόμενοι ζητούν απλώς δουλειά και στήριξη από το Δήμο, όπως ακριβώς γινόταν και στους συναδέλφους προηγούμενων ετών, για να μπορούν να ανταποκρίνονται στην καθημερινότητά τους και στις ανάγκες τους.

ΜΕΛΛΟΝ ΜΕΤΕΩΡΟ

«Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ακόμα και τώρα. Ένα μεροκάματο ζητούσαμε και θέλαμε να πάρουμε παράταση. Στηρίζουμε κάθε εργαζόμενο με σύμβαση ορισμένου χρόνου που ξέρει ότι η δουλειά του τελειώνει. Το προηγούμενο διάστημα γνωρίζαμε πως το μέλλον μας στη δουλειά είναι μετέωρο. Παρόλα αυτά είχαμε την ελπίδα πως θα συνεχίζαμε λίγους μήνες ακόμα. Υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας που έχουν ανάγκη να συμπληρώσουν μερικούς μήνες ακόμα για να δικαιούνται το ταμείο ανεργίας ή να βγουν στη σύνταξη. Αντί για στήριξη όμως, βλέπαμε αιτήματα για αναβολές» είπε αρχικά η κ. Κυρίτση.

Η εκπρόσωπος των συμβασιούχων του Κοινωφελούς του 2020 εξέφρασε μια πικρία για τη στάση του δημάρχου στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο: «Δυστυχώς για εμάς, από την αρχή φαινόταν αρνητικός ο Δήμαρχος για τους συμβασιούχους του 2020. Έδειχνε πως δεν μας ήθελε ποτέ και μας το έλεγε την παραμονή του δικαστηρίου μας στο έκτακτο δημοτικό συμβούλιο. Ευτυχώς για εμάς, μας στήριξε η αντιπολίτευση και τους ευχαριστούμε για αυτό. Πως στηρίζεις όλα αυτά τα χρόνια κάθε εργαζόμενο εκτός από εμάς; Γιατί να μπαίνουμε σε διαμάχη με συναδέλφους μας και στο τέλος να μας λένε ότι κάνουμε εμείς κακό σε εκείνους;».

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ

Επιπλέον, περιγράφοντας το πως έζησαν οι διεκδικητές εργαζόμενοι το προηγούμενο διάστημα μέχρι την θετική για αυτούς απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, τόνισε: «Το καταλαβαίνουμε και το σεβόμαστε πως δεν υπάρχουν χρήματα. Ο Δήμαρχος επέμενε να πάρει αναβολή η υπόθεσή μας, να γίνει πρώτα η κινητοποίηση στην Αθήνα και έπειτα θα ερχόταν να μας στηρίξει. Σε άλλες περιπτώσεις έστελνε τον κ. Πλεσσα και υποστήριζε το αίτημα των εργαζομένων, σε εμάς γιατί είχε διαφορετική στάση; Ζήσαμε δύσκολες μέρες γεμάτες αγωνία το προηγούμενο διάστημα».

ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

Πάντως, παρά το ότι αισθάνονται δυσαρεστημένοι από τη στάση του Δήμου, μας εξήγησε ότι την Τρίτη θα βρεθεί στην Αθήνα μεγάλος αριθμός εργαζομένων για να στηρίξει τις πολιτικές διεκδικήσεις του δημοτικού συμβουλίου: «Εχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο χειμώνα. Καταλαβαίνουμε πως και τα οικονομικά του Δήμου είναι σε άσχημη κατάσταση, γι’ αυτό έχουμε πει από την αρχή πως θα πάμε στην κινητοποίηση, παρόλο που πλέον το αίτημά μας έχει ικανοποιηθεί και έχουμε επιστρέψει στη δουλειά αν και ο Δήμος δεν μας στήριξε. Εμείς θα είμαστε εκεί. Εχουμε ήδη δηλώσει στον κ. Πλέσσα τη λίστα των ατόμων που θα συμμετέχουμε και είμαστε πολλοί».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News