Στην καμένη τη μηχανή, ό,τι κι αν βάλεις, θα καεί
Του Ηλία Ασπρούκου, Περιβαλλοντολόγος από το Αίγιο.
Ποδοσφαιροποιήσαμε την πολιτική και πολιτικοποιήσαμε το ποδόσφαιρό, κάπως έτσι προχωράμε.
Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, που τα κόμματα, οι ιδεολογίες, οι παρατάξεις και κυρίως οι άνθρωποι είχαν μια σταθερά. Τα τελευταία χρόνια ένα και μόνο είναι το κόμμα, η παράταξη ή η δημοτική ομάδα «ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ»!
Τον τελευταίο καιρό μαθαίνω τα νέα της δύσμοιρης Αιγιάλειας. Ζω στη νύφη του Θερμαϊκού, μα ο νους μου γυρίζει στην πόλη που μέρα- με την ημέρα μαραζώνει. Το δύσμοιρο το Αιγιάκι που το βάζω στο θησαυροφυλάκιο της καρδιάς μου. Δυστυχώς όλα τα παλιά υλικά αποφάσισαν να σώσουν τον έρμο τούτο τόπο.
Βλέπω τους πηχυαίους τίτλους και άλλη μεταγραφή, έφυγε ο τάδε από εκεί και πήγε εκεί ή έφυγε η κ. τάδε από εκεί και τοποθετήθηκε στην τάδε θέση κ.λπ., κ.λπ. Η ουσία είναι μία, πόσοι από όλους αυτούς έχουν νοιαστεί πραγματικά για αυτό τον τόπο; Στασίδι ψάχνουν, καρέκλα γυρεύουν και αν δεν τους δοθεί για αλλού θα ταξιδεύουν.
Καιρός να δούµε τις καταστάσεις λίγο ψύχραιμα, ήρεμα και μακριά από μικροπολιτικά στεγανά. Ανθρωποι που υπηρέτησαν από θέσεις ευθύνης πάνω από 20 ή 30 χρόνια την Αχαΐα, όμορο Δήμο του Αιγίου και έπειτα την Αιγιάλεια, τα δείγματα γραφής τους υπήρξαν απογοητευτικά για την περιοχή. Σήμερα δηλώνουν παρόντες στα δημοτικά δρώμενα, χωρίς προηγουμένως να έχουν κάνει την αυτοκριτική τους. Το ίδιο και για εκείνους που έδρασαν σε κεντρικό επίπεδο και τα έκαναν στην κυριολεξία θάλασσα. Η ουσία θα έπρεπε να είναι το καλό της πόλης και όχι το συμφέρον του καθένα, που αποκτά λόγο ύπαρξης μέσα από τις καρέκλες και τις θεσούλες.
Ανθρωποι που νοιάζονται για τον εαυτούλη τους και αφήνουν την πόλη να ρημάζει, δεν θα έπρεπε να έχουν καμία θέση. Δύο θέματα είχαν να διαχειριστούν και τα δύο τα έκαναν ρόιδο. Να αποτρέψουν την μεταφορά του ΑΕΙ από το Αίγιο στην Πάτρα.
Αυτοί αντί να ασχοληθούν σοβαρά με το ζήτημα, το ρίξανε στα πανηγύρια και στα μπουζουκοτράγουδα. Αντί να πάνε και να στηθούν έξω από το γραφείο της Κεραμέως, κάνανε πάρτι πάνω στα συντρίμμια της πανεπιστημιακής σχολής. Για να μην θυμηθώ τις γραφικότητες με την κατάληψη του χώρου της Χαρτοποιίας. Ωρες -ώρες σκέπτομαι, πώς γίνεται άτομα περιορισμένης ευθύνης να υποτιμούν την νοημοσύνη μας;
Το θετικό είναι, πως ακόμα δεν έβρεξε για τα καλά στο Αίγιο, γιατί αν πει να βρέξει η λίμνη είναι έτοιμη και τα βατράχια θα βγουν στην επιφάνεια. Η πλατεία Αγίας Λαύρας είναι χειρότερη και από το γεφύρι της Αρτας.
Εκείνο που µε εντυπωσιάζει σε αυτά τα δημοτικά μαγειρέματα είναι, πως ορισμένοι άνθρωποι που μέχρι χθες κατείχαν θέσεις εξουσίας σε κυβερνητικά πόστα, περνούσαν από μπροστά σου και δεν σου έλεγαν ούτε καλημέρα. Με τουπέ καρδιναλίων και κουστωδία παρατρεχάμενων και σήμερα θέλουν να πάρουν την τύχη σου στα χέρια τους, φορούν το ψεύτικο χαμόγελό τους και σε καλοχαιρετούν…
Ξαφνικά ανθρωπάκο έγινες ορατός! Μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση…
Γιατί μετά τις εκλογές θα γίνεις πάλι αόρατος!
Το ότι τύποι μετακινούνται από συνδυασμό σε συνδυασμό φανερώνει την ποιότητα των ανθρώπων που κινούνται σε δημοτικό ανταγωνισμό. Ο φθόνος βασιλεύει σε αυτές τις μετακινήσεις. Για αυτό οι ικανοί αποφεύγουν να περάσουν και έξω από όλα αυτά παρά να κάνουν τη σκέψη της ενεργού συμμετοχής τους.
Αυτές οι εκλογές, σε δημοτικό τουλάχιστον επίπεδο, θα μας προσφέρουν γέλιο, γιατί από κλάματα χορτάσαμε σχεδόν μια τετραετία. Μια ματιά στην μπαχαλοποίηση του δημοτικού συμβουλίου θα σας πείσει.
Αν κάτι κράτησα στη ζωή μου και με ακολουθεί είναι η παρακάτω φράση «Καλοχαιρέτα τον πεζό όταν καβαλικέψεις, για να σε χαιρετά κι αυτός όταν θα ξεπεζέψεις». Αυτό γιατί σύντομα πολλοί θα χρειαστεί να παρκάρουν τα καλάμια τους και να πάνε για ψάρεμα σε άλλη παραλία!
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
