Συνέντευξη Πελετίδη: «Σύγκρουση με τα ιερά και όσια του συστήματος» – Τι θέλουμε να πετύχουμε με την πορεία

Απόστολος Αναστασόπουλος

Ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης κλήθηκε να απαντήσει σε μια σειρά ερωτημάτων για την αυριανή κινητοποίηση στην Αθήνα. Μιλά για τα κυβερνητικά εμπόδια που βρίσκουν τα αιτήματα του Δήμου, την ανεργία, τις προσλήψεις αλλά και τα όσα κέρδισε η πόλη από την πορεία του 2016.

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα δημοσιοποιούνται αιτήματα του Δήμου Πατρέων προς την κυβέρνηση και φαίνεται πως σε επίπεδο θεσμών υπάρχει συνεργασία. Τι σας οδήγησε να προχωρήσετε στην κινητοποίηση;

Η δημοτική αρχή της Πάτρας, σχεδόν καθημερινά έχει επικοινωνία, στέλνει αιτήματα για μία σειρά θέματα σε διάφορους κρατικούς φορείς, υπουργεία κ.τ.λ. Πρέπει όμως να εντοπίσουμε την ουσία, την αιτία των εμποδίων που βρίσκουμε μπροστά μας, ώστε να καταφέρουμε να τα ξεπεράσουμε.

Μας μείωσαν τη χρηματοδότηση κατά 65%. Δε μας αφήνουν να προσλάβουμε μόνιμους εργαζόμενους.

Απευθυνθήκαμε στην κυβέρνηση για την υπογειοποίηση του τρένου από Ρίο έως νέο λιμάνι, καθώς ο σχεδιασμός ήταν να περάσει επιφανειακά. Τελικά, με χίλιες δυσκολίες, με αγώνες, πετύχαμε να υπογειοποιηθεί από την Κανελλοπούλου. Η πόλη μας όμως συνεχίζει να διεκδικεί η υπογειοποίηση να ξεκινήσει από το Ρίο.

Ζητήσαμε την παραχώρηση του πρώην σκουπιδότοπου στον Ριγανόκαμπο, ώστε να δημιουργήσουμε το μεγάλο Ανατολικό Πάρκο και μας το αρνήθηκαν, καθώς το θεωρούν «χαρτοφυλάκιο» προς αξιοποίηση.

Ζητήσαμε χρηματοδότηση για τα αθλητικά γήπεδα, το Παμπελοποννησιακό, τον Πολιτισμό και δε μας έδωσαν ούτε «δεκάρα».

Ζητήσαμε να χρηματοδοτήσουν τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων, τη ναυαγοσωστική κάλυψη, την πρόσληψη καθαριστών/-στριών στα σχολεία, έκτακτη επιχορήγηση 10 εκ. ευρώ για τη μισθοδοσία των οκταμηνιτών που δουλεύουν με δικαστικές αποφάσεις στο Δήμο μας.

Για όλα αυτά και πολλά άλλα, είχαμε αρνητική απάντηση. Ομως, η κατάσταση αυτή έχει φτάσει πια στο απροχώρητο. Δεν μπορεί κανείς να έχει πια αυταπάτες ότι υπάρχει άλλος δρόμος πέραν της δυναμικής διεκδίκησης, πέραν της πίεσης του εργατικού – λαϊκού κινήματος, ώστε να αναγκαστεί η κυβέρνηση να ικανοποιήσει μία σειρά διεκδικήσεις, κρίσιμες για τη ζωή μας.

Αναφέρετε πως πολλά από τα προβλήματα του Δήμου οφείλονται στις κρατικές χρηματοδοτήσεις που έχουν περιοριστεί τα τελευταία χρόνια. Τα ίδια προβλήματα υπάρχουν και σε άλλους δήμους της χώρας. Γιατί δεν έχουν παρόμοιες αντιδράσεις;

Η απάντηση σε αυτό το εύλογο ερώτημα κρύβεται ακριβώς στη διαφορά κατεύθυνσης και στρατηγικής που έχουμε στην Πάτρα, σε σχέση με την πλειοψηφία των άλλων δήμων. Από την πλευρά μας, να γνωρίζετε πως σταθερά απευθυνόμαστε στους άλλους δήμους, μέσω και της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), το ίδιο έχουμε κάνει άλλωστε και για την κινητοποίηση του Σαββάτου, ακριβώς γιατί γνωρίζουμε ότι αντιμετωπίζουν πολλά κοινά προβλήματα με τον Δήμο της Πάτρας.

Ομως, όταν η πλειοψηφία των δημοτικών αρχών είναι προσδεμένη με τα κόμματα που εναλλάσσονται στη διακυβέρνηση, είναι κοινωνοί και συμφωνούν με τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν οι πολιτικοί τους φορείς έχουν ψηφίσει όλους τους νόμους που μας έφεραν ως εδώ, τα μνημόνια, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, όλους τους αντιλαϊκούς νόμους και τις τροπολογίες που αφαιρούν πόρους από τους Δήμους, που προσθέτουν ολοένα και περισσότερα βάρη στους εργαζόμενους, γίνεται εύκολα κατανοητό, ότι όσα προβλήματα και αν έχουν, δεν θα επιλέξουν τον δρόμο της διεκδίκησης, δε θα αναδείξουν τους πραγματικούς υπαίτιους των προβλημάτων. Για να το κάνουν αυτό, προϋποτίθεται η σύγκρουση με τα ιερά και τα όσια του συστήματος.

Φυσικά, εμείς, ακόμα μια φορά, δηλώνουμε πως όποια δημοτική αρχή βλέπει στα αιτήματα του Δήμου και του Εργατικού Κέντρου της Πάτρας τον εαυτό της και τους δημότες της και θέλει να διεκδικήσει όσα δικαιούμαστε, είναι ευπρόσδεκτη στην κινητοποίηση του Σαββάτου στο Σύνταγμα, στις 12 το μεσημέρι.

Στην Πάτρα οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 38.000 ανέργους. Επιπλέον, αρκετοί είναι οι συμπολίτες που ζουν στην κυριολεξία από επιδόματα. Πώς θα μπορούσε η κινητοποίηση να βοηθήσει ουσιαστικά αυτούς τους ανθρώπους;

Αυτό είναι ένα συνολικό ερώτημα, το οποίο απασχολεί συχνά και με διάφορες αφορμές και το δημοτικό συμβούλιο της πόλης μας. Ακουμπάει όντως τη ρίζα των ζητημάτων και για να το απαντήσουμε πρέπει να πάμε στην ουσία, να απαντήσουμε τι είδους δράση και πάλη χρειάζεται σήμερα και ποιος είναι ο τρόπος να βελτιωθεί η ζωή μας.

Στην Πάτρα ειδικά, αρκετές φορές οι πρωτοβουλίες της δημοτικής αρχής έχουν λοιδορηθεί από τις άλλες παρατάξεις του δημοτικού συμβουλίου, γιατί δήθεν δεν είναι ρεαλιστικές και δεν θα έχουν αποτελέσματα, δήθεν ζητάμε πολλά και θα χάσουμε και τα λίγα κτλ. Ακόμα βέβαια ψάχνουμε ποιος είναι αυτός ο άλλος δρόμος, που δεν περιλαμβάνει τις διεκδικήσεις και θα φέρει πρακτικά αποτελέσματα στη βελτίωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων, γιατί δεκαετίες ολόκληρες το ακούμε, δεκαετίες ολόκληρες αλλάζουμε σε κυβερνήσεις, σε περιφέρειες και δήμους τον «καλό» διαχειριστή με τον «καλύτερο» και τούμπαλιν και εντέλει το μόνο που μένει σταθερό είναι η φθίνουσα πορεία των δικαιωμάτων, που συνοδεύεται από το αντίστοιχο χαμήλωμα των απαιτήσεων και των προσδοκιών.

Ουσιαστικό, λοιπόν, αποτέλεσμα, στη ζωή των ανέργων, αλλά και των εργαζομένων, απόσπαση δηλαδή κατακτήσεων, είδαμε ιστορικά και θα δούμε και πάλι, μόνο όταν το σύστημα και οι κυβερνήσεις του καταλάβουν ότι ο λαός δεν αστειεύεται, ότι είναι αποφασισμένος να διεκδικήσει μέχρι τέλους και ότι δεν υπάρχει επιλογή να μην του δώσουν αυτά που δικαιούται. Σε κάθε άλλη περίπτωση, όπως έχουμε δει, τα λόγια και οι δεσμεύσεις γρήγορα εξανεμίζονται και παραπέμπονται στο μακρινό μέλλον, σε κάποια πιο ευνοϊκή οικονομική συγκυρία, που θα έχει «χώρο» για λαϊκά δικαιώματα.

Αυτή τη στιγμή, οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος που έρχονται στον Δήμο μας είναι έως και 100% αυξημένοι σε σχέση με μερικούς μήνες πριν. Συνολικά, μπορούμε να πούμε ότι υπολογίζοντας τις αυξήσεις στην ενέργεια, στα καύσιμα, στα αναλώσιμα, έχουμε 40% ανεβασμένο κόστος λειτουργίας των υπηρεσιών μας, όμως και αυτή είναι μία επισφαλής εκτίμηση, καθώς η «μπίλια» θα καθίσει εκεί που θα κρίνουν οι νόμοι της αγοράς.

Εχουν ακουστεί απόψεις, όπως και πρόσφατα στο δημοτικό συμβούλιο της Δευτέρας, που λένε ότι δεν είναι αυτός ο «σωστός δρόμος» για διεκδικήσεις. Παράλληλα, άλλοι λένε ότι οι κινητοποιήσεις όπως του 2016 δεν έχουν αποτέλεσμα.

Μιλήσαμε και παραπάνω για τον δρόμο των διεκδικήσεων, σε αντιπαράθεση με τον δρόμο της πειθαρχίας, της υποταγής, της δήθεν υπομονής.

Μιας και αναφέρετε όμως την πορεία του 2016, είναι ευκαιρία να πούμε δυο λόγια, να εξηγήσουμε γιατί πρόκειται για μία στιγμή της διαδρομής μας ως δημοτική αρχή, για την οποία είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι. Η πορεία κατά της ανεργίας το 2016, έδωσε το στίγμα μας, έγινε ο φάρος που έδειξε πανελλαδικά ότι υπάρχει άλλος δρόμος πέραν του μονόδρομου του «ρεαλισμού», που κηρύττουν οι περισσότερες δημοτικές αρχές, σε αγαστή συνεργασία με το κεντρικό κράτος και τις κυβερνήσεις. Το ανέβασμα του ηθικού, τα μηνύματα που εισπράξαμε από τους συμπολίτες μας, αλλά και από πολίτες όλης της χώρας, μας συνοδεύουν έως και σήμερα, αποτελούν την έμπνευσή μας και για την κινητοποίηση που έχουμε μπροστά μας, αλλά και για την καθημερινή μας δράση.

Η ζωή διδάσκει ότι τίποτα δε χαρίζεται, ότι όλα κατακτιούνται με πείσμα, αγώνα, ανατροπή.

Σας περιμένουμε, λοιπόν όλους, αύριο Σάββατο 29 Ιανουαρίου, στις 12 μ. στο Σύνταγμα. Η αναχώρησή μας από την Πάτρα θα γίνει με λεωφορεία, στις 7:30 π.μ. από την εκκλησία του Αγίου Ανδρέα.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News