«Τα Προεκλογικά» του Αλέξανδρου Χάχαλη έρχονται Πάτρα και μας περιμένουν στις 2 Οκτωβρίου στο Πολύεδρο

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο Αλέξανδρος Χάχαλης θα ερμηνεύσει μελοποιημένα αποσπάσματα

Τα

Μετά την παρουσίαση στην Αθήνα, οι εκδόσεις  Ινφογνώμων μας προσκαλούν στην επίσημη παρουσίαση του νέου βιβλίου τού Αλέξανδρου Χάχαλη: «Τα Προεκλογικά» στην Πάτρα και συγκεκριμένα στο Πολύεδρο τη Δευτέρα 2 Οκτωβρίου και ώρα 8 το βράδυ.

Για το βιβλίο, το πλέον απαραίτητο εργαλείο πριν τις κάλπες, ένα βιβλίο ανατρεπτικό, διασκεδαστικό, καυστικό, σατυρικό και διαφωτιστικό αλλά και για το έργο του Αλέξανδρου Χάχαλη, θα μιλήσουν οι:  Φωκίων Ζαΐμης – Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, Εκδότης, Θεόδωρος Παπαβασιλείου – Εκδότης – Διευθυντής περιοδικού “Πατρινόραμα”, Παναγιώτης Ρηγόπουλος –  Δημοσιογράφος,  Αντώνης Σκιαθάς – Ποιητής, Ανθολόγος, Κριτικός λογοτεχνίας και Πέτρος Ψωμάς – Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Υποψήφιος Δήμαρχος “σπιράλ”.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ο Αλέξανδρος Χάχαλης θα τραγουδήσει μελοποιημένα αποσπάσματα, ενώ τον συντονισμό θα έχει η  Ζαχαρούλα Παπαδάκη, Συγγραφέας.

Η Ποτοποιία “Τεντούρα Κάστρο-Χάχαλης” θα κεράσει τους καλεσμένους μας το δημοφιλές ηδύποτο της Πάτρας.

Τα

Και αν δεν μπορείτε να περιμένεται μέχρι τις 2 Οκτωβρίου, διαβάζοντας την κριτική του Δρ. Κωνσταντίνου Μπούρα, μπορείτε να πάρετε μία πρώτη γεύση: “Ο Σουρής κι ο Σκαρίμπας, ο Καρυωτάκης και ο Τσιφόρος, ο Ταχτσής κι ο Ηλίας Πετρόπουλος… θα επικροτούσαν ετούτον τον αλλογλωσσικό πολυμορφισμό, όμως εδώ ενσκήπτει κάτι άλλο βαθύτερο και τρανότερο από την απλή νοητική επίδειξη (την οποία ο συχωρεμένος Πάρις Τακόπουλος είχε εξαντλήσει). Εδώ καθιστάμεθα μάρτυρες ενός συμπαντικού λυγμού, ενός αδιαμαρτύρητου πόνου, που μόνον μέσα από τον κλαυσίγελο μπορεί να ορθοποδήσει εκφραστικώς και να επιβιώσει αναπνευστικώς.

Μιλάμε σαφώς για τη δραματικότητα τής γραφής. Το βιβλίο αυτό λειτουργεί απλώς ως παρτιτούρα μιας μεγαλειώδους παραστάσεως ενός ιδιοφυούς performer, κληρονόμου των παλαιών παντόμιμων και συνεχιστού των αναγεννησιακών τροβαδούρων-τσιρκολάνων αυτοσχέδιων χορευτών που ενέπνευσαν τόσο τον Μπέκετ όσο και τον Μπρεχτ, τον Γκολτόνι, τον Βαττώ, τον Ντεγκά…

Δια-λογοτεχνικό-καλλιτεχνικό υβρίδιο ετούτο το άκρως δομημένο, λογικό (αλλά όχι και νοησιαρχικό) επίτευγμα ενός λαμπρού μυαλού, μιας πάμφωτης ψυχοσωματικής ενότητας που επιμένει να υπάρχει παρά το αντίξοο κλίμα τής κραυγάζουσας απελπισίας που και την μελαγχολία την ίδια απαρνείται κι υπερβαίνει…

Δεν βρίσκω άλλα λόγια να πω, για τον απλούστατο λόγο ότι το τυπωμένο αυτό επίτευγμα αντιστέκεται στην μεθερμηνεία όπως όλα τα αυθεντικά γλωσσικά-εικαστικά-νοητικά πολιτιστικά επιτεύγματα που κινητοποιούν την ψυχοσωματική δομή τού συνδημιουργικού αναγνώστη”.