Τι κάνουμε όταν στραμπουλήξουμε το πόδι μας; – Για πόσο βάζουμε πάγο, όσα πρέπει να ξέρετε

«Στραμπούληξα το πόδι μου», «Μου γύρισε ο αστράγαλος»! Από μικρά παιδιά με αυτόν τον τρόπο μάθαμε να αναφέρουμε αυτό που επίσημα αποκαλείται «διάστρεμμα ποδοκνημικής».

Τα εν λόγω διαστρέμματα εμφανίζονται με σημαντικά μεγάλη συχνότητα και ειδικά σε αθλητές που χρειάζεται να κάνουν άλματα. Συνολικά οι συνδεσμικές κακώσεις στην ποδοκνημική αποτελούν τη συχνότερη αθλητική κάκωση, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 20% όλων των αθλητικών τραυματισμών, ενώ σε μερικά σπορ, ειδικά τα ομαδικά όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ και το χάντμπολ, το ποσοστό αυτό απογειώνεται θεαματικά στο 50%.

Το διάστρεμμα του αστραγάλου είναι ίσως ο πιο κοινός τραυματισμός που συμβαίνει στα άτομα που ασχολούνται με τον αθλητισμό και ειδικότερα με αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το βόλεϋ.

Υπολογίζεται ότι στην Ολλανδία κάθε χρόνο συμβαίνουν 230.000 διαστρέμματα. Μεγάλο επίσης είναι το ποσοστό των επανατραυματισμών, το οποίο φτάνει το 70%. Κλειδί στην αντιμετώπιση του διαστρέμματος είναι η σωστή αποκατάσταση ώστε να αποφευχθούν μελλοντικοί επανατραυματισμοί που μπορεί να οδηγήσουν σε χρόνια συμπτώματα και αστάθεια στην άρθρωση του αστραγάλου.

Τι είναι το διάστρεμμα;

Διάστρεμμα είναι ο τραυματισμός ενός συνδέσμου μιας άρθρωσης. Το διάστρεμμα του αστραγάλου συμβαίνει όταν το βάρος του σώματος ή μια εξωτερική δύναμη (πχ. άμεσο χτύπημα) κινήσει βίαια την άρθρωση πέραν του φυσιολογικού ορίου, με αποτέλεσμα οι σύνδεσμοι να διαταθούν υπέρμετρα και να υποστούν ρήξη των ινών τους.

Συμπτώματα

 

Τα συνήθη συμπτώματα μετά από διάστρεμμα του αστραγάλου είναι:

· Πόνος, ο οποίος εμφανίζεται κυρίως με την κίνηση του αστραγάλου.
· Δυσκολία στο περπάτημα.
· Πρήξιμο, το οποίο μπορεί να επεκταθεί μέχρι τα δάχτυλα.
· Αιμάτωμα, το οποίο, λόγω της βαρύτητας, παρατηρείται χαμηλότερα από το σημείο τραυματισμού.

Τα συμπτώματα αυτά οφείλονται στη φλεγμονή που αναπτύσσεται στην περιοχή και είναι η προσπάθεια του οργανισμού να επουλώσει τον τραυματισμό. Αν τα συμπτώματα είναι πολύ έντονα (συνεχής πόνος, πλήρης αδυναμία κίνησης και βάδισης) και δεν υποχωρούν μετά το πέρας 3-4 ημερών τότε ο ασθενής πρέπει να επισκεφθεί άμεσα ορθοπεδικό ιατρό για διερεύνηση ύπαρξης σοβαρότερου τραυματισμού, όπως είναι το κάταγμα.

Αντιμετώπιση των συμπτωμάτων

Η θεραπεία του διαστρέμματος ξεκινάει αμέσως μετά τον τραυματισμό με πρώτο στόχο τον περιορισμό των συμπτωμάτων της φλεγμονής. Οι πρώτες ενέργειες που πρέπει να ακολουθηθούν για 2 έως 3 μέρες προέρχονται από τα αρχικά της λέξης Κ.Α.Π.Α.:

· Κρυοθεραπεία – Η εφαρμογή ψυχρού επιθέματος (πχ. παγοκύστη) στην περιοχή του τραυματισμού θα βοηθήσει στη μείωση του πόνου και του πρηξίματος.

· Ανάπαυση/Ακινητοποίηση – Οι έρευνες δείχνουν ότι η τάση που υπήρχε παλαιότερα για ακινητοποίηση του αστραγάλου με νάρθηκα φαίνεται να έχει αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο νάρθηκας υποκαθιστά τη δράση των μυών με αποτέλεσμα να δημιουργείται αστάθεια στην άρθρωση του αστραγάλου. Αντιθέτως η έγκαιρη έναρξη της αποκατάστασης οδηγεί σε ταχύτερη ανάρρωση και γρήγορη επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες.

· Περίδεση – Η χρήση απλού ελαστικού επιδέσμου βοηθάει προσωρινά στον περιορισμό του πρηξίματος. Ο επίδεσμος εφαρμόζεται κατά τη διάρκεια της ημέρας και πρέπει να αφαιρείται κατά την ξεκούραση και την κατάκλιση.

· Ανάρροπη θέση – Ένας τρόπος για να ανακουφιστεί το πόδι από το πρήξιμο και τον πόνο είναι η τοποθέτηση του σε ανάρροπη θέση. Αυτή η θέση μπορεί να συνδυαστεί και με την εφαρμογή παγοκύστης.

Παυσίπονα

Σύμφωνα με τις οδηγίες που εφαρμόζονται στη Μεγάλη Βρετανία, ο ασθενής μπορεί να πάρει απλά αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα που περιέχουν παρακεταμόλη και ιβουπροφένη αντίστοιχα. Σε κάθε περίπτωση τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται σύμφωνα πάντα με τις αναγραφόμενες οδηγίες και με τις εντολές του ιατρού.

Φυσικοθεραπεία

Η φυσικοθεραπεία ξεκινάει 72 ώρες μετά τον τραυματισμό και ως στόχο έχει την:
· Περαιτέρω μείωση του πόνου και του πρηξίματος.
· Αποκατάσταση της κινητικότητας του αστραγάλου.
· Αύξηση της δύναμη και της αντοχής των μυών του ποδιού.
· Βελτίωση των αντανακλαστικών της ισορροπίας.

Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων ο φυσικοθεραπευτής θα εφαρμόσει διάφορες τεχνικές και μέσα θεραπείας όπως: αρθρική κινητοποίηση, ασκήσεις ενδυνάμωσης, μυϊκές διατάσεις, ασκήσεις ισορροπίας, ασκήσεις σχετικές με εκάστοτε άθλημα, ηλεκτροθεραπεία κ.ά.

Η αποτελεσματικότητα της αποκατάστασης

Την τελευταία εικοσαετία έχουν γίνει πολλές έρευνες για τη δράση των ασκήσεων αποκατάστασης με ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Ενδεικτικά:
· Πρόγραμμα αποκατάστασης 6 εβδομάδων με ασκήσεις ισορροπίας και συντονισμού μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο νέου διαστρέμματος σε βάθος 1 έτους.
· Πρόγραμμα αποκατάστασης με άλματα μείωσε τα διαστρέμματα σε παίχτες του βόλεϋ κατά 50%.
· Πρόγραμμα αποκατάστασης 5 εβδομάδων με ασκήσεις ισορροπίας βελτίωσε την ισορροπία και τη σταθερότητα σε ποδοσφαιριστές.

Η σωστή αποκατάσταση από το διάστρεμμα του αστραγάλου θα επιτρέψει τη γρήγορη και ασφαλή επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες. Επίσης θα μειώσει σημαντικά τις πιθανότητες επανατραυματισμού και θα λειτουργήσει προληπτικά στην ανάπτυξη χρόνια αστάθειας στην άρθρωση του αστραγάλου.

Η επανένταξη στις αθλητικές δραστηριότητες γίνεται σταδιακά και σύμφωνα με τις οδηγίες του φυσικοθεραπευτή,αναφέρει ο Δημήτριος Φρυδάς, φυσικοθεραπευτής και ειδικευθείς στο Manual Therapy (Θεραπεία με Χειρισμούς) στο Πανεπιστήμιο του Birmingham της Αγγλίας.

Βάζουμε πάγο ή όχι;

 

Τέτοιου είδους τραυματισμοί αντιμετωπίζονται παραδοσιακά με την ξεκούραση, την εφαρμογή πάγου, τη συμπίεση και την ανύψωση (Rest, Ice, Compression, Elevation – RICE).

Η μέθοδος RICE άρχισε να γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλής από το 1978 και μετά, όταν προτάθηκε από τον γιατρό Gabe Mirkin στο βιβλίο του The Sports Medicine Book. Τα τελευταία χρόνια, όμως, αμφισβητείται η αποτελεσματικότητα της εφαρμογής πάγου σε περίπτωση τραυματισμού.

Σε επισκόπηση που πραγματοποίησε το 2013, ο Αμερικανικός Προπονητικός Σύλλογος επεσήμανε ότι δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα που να υποστηρίζουν την εφαρμογή πάγου σε περίπτωση διαστρέμματος.

Μάλιστα, και ο ίδιος ο Mirkin δεν συστήνει πλέον την εφαρμογή πάγου στο τραυματισμένο μέρος του σώματος, βάσει ερευνητικών δεδομένων που υποδεικνύουν ότι ο πάγος μειώνει τη ροή αίματος προς τον τραυματισμένο ιστό, με αποτέλεσμα να επιβραδύνεται η επούλωση.

Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι η Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών και ο Αμερικανικός Σύλλογος Ποδιού και Αστραγάλου συνεχίζουν να υποστηρίζουν την εφαρμογή και των τεσσάρων σταδίων της μεθόδου RICE.

«Προσωπικά τάσσομαι ξεκάθαρα υπέρ της εφαρμογής πάγου» δηλώνει ο James Gladstone, από το Τμήμα Αθλητικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Mount Sinai των ΗΠΑ. «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια νέα τάση στη θεραπεία των τραυμάτων και ειδικά στην περίθαλψη των αθλητών». Όπως εξηγεί ο Gladstone, ο πάγος βοηθά να αντιμετωπιστεί άμεσα ο πόνος και μειώνει το πρήξιμο, ωστόσο δεν εξουδετερώνει εντελώς τη φλεγμονή, κάτι που στην περίπτωση διαστρέμματος είναι χρήσιμο για να προχωρήσει η διαδικασία της επούλωσης.

Την άποψη του Gladstone συμμερίζεται και ο Andrew Hsu, καθηγητής ορθοπαιδικής χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ιρβάιν. Ο Hsu προτείνει εφαρμογή πάγου στον αστράγαλο κάθε δύο με τρεις ώρες για τρεις με τέσσερις ημέρες. Ο πάγος δεν πρέπει να εφαρμόζεται απευθείας στο δέρμα, αλλά να είναι τυλιγμένος με κάποιο λεπτό πανί ή πετσέτα. Επίσης, η εφαρμογή του πάγου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 20 λεπτά κάθε φορά, καθώς υπάρχει κίνδυνος κρυοπαγήματος.

 

 

Πηγές: serres-physio.blogspot.com/health.com/physiomedica.gr

 

Διαβάστε επίσης:

Διονύσης Θεοδωρόπουλος: Από τον καταυλισμό στο Πανεπιστήμιο – «Το όνειρο μου, πραγματικότητα»

Πάτρα – Σανατόριο Ζάστοβας: Ενα «φάντασμα» ζητάει… δεύτερη ζωή!

Κάρολος: Tι ψάχνουν οι χρήστες στo Google για την ασθένεια του Βασιλιά

Διονύσης Θεοδωρόπουλος: Από τον καταυλισμό στο Πανεπιστήμιο – «Το όνειρο μου, πραγματικότητα»

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News